Il Marchese Coccapani oogt zoals het model dat de kleren promoot, Claudia Schiffer. Snoezepoezelig dus, maar kijk uit als ze in je buurt komt.

Hilde Geens

In de gerestaureerde villa van markies Coccapani hangen echte Muranoluchters op aan geschilderde strikken. Bijna alles in het achttiende-eeuwse herenhuis is trompe l’oeil, niets is wat het lijkt. De markiezenfamilie is allang uitgestorven, en heeft niks te maken met het naar hen genoemde kledingmerk. Il Marchese Coccapani is een creatie van de familie Ferrari, en die heeft dan weer geen uitstaans met de prestigieuse Italiaanse autoreus. ?Er zijn alleen al in de provincie Modena meer dan drieduizend Ferrari’s die geen familie zijn van elkaar?, zegt Giorgio Ferrari, 34 en dĆ© man achter IMC. ?Van de markies hebben we enkel de naam geleend voor onze collectie en mijn vader heeft een paar decennia geleden zijn landgoed gekocht. Dat was sinds de oorlog een ruĆÆne. Vader restaureerde de villa tot showroom en ontvangstruimte, en bouwde de fabriek uit op het domein.?

Ferrari junior heeft er schik in, dat zijn merk verwarring sticht. ?In Paris-Match stond vorig jaar een foto van Claudia Schiffer in een pak van ons met als onderschrift dat het een creatie was van Markies Coccapani. Ik krijg ook brieven die beginnen met Beste Markies. De naam intrigeert, mensen praten erover, en stellen vragen. Dat is wat we willen.?

Om die reden huurden de Ferrari’s vanaf de winter 93-94 topmodel Claudia Schiffer in om de collectie te promoten. Het was een schot in de roos. Zelfs in magazines met telefoongidsallure vielen de foto’s op. ?Opeens kreeg ik honderden mannen aan de lijn, die niets met mode te maken hadden, en die allemaal een poster wilden van La Schiffer in Coccapani?, vertelt Mimi Goldberg, die de kledinglijn in BelgiĆ« verdeelt in een zeventigtal boetieks. ?Mensen die wel in de branche zitten, wilden informatie over de Claudia-Schiffercollectie.? In ItaliĆ« waar vrouwen werken, maar mannen de portefeuille vasthouden volgens Giorgio Ferrari knipten vele mannen de foto uit, liepen ermee naar de boetiek, en kochten voor hun eigen vrouw ?dat Schiffer-ensemble?. De omzet gaat jaarlijks ongeveer met een vijfde vooruit en zat vorig jaar niet ver meer van een miljard frank. Niet kwaad in een sector die klaagt over crisis.

Giorgio Ferrari komt niet uit een textieldynastie. Zijn vader, die in de conversatie om de andere zin ter sprake komt, begon met breigoed in 1954. ?Hij specialiseerde zich in dat waar Italiƫ sterk in staat : tricot?, vertelt zijn zoon. ?Hij was pas 21, bedacht enkele jerseymodellen, liet die uitvoeren en bracht ze samen met een vriend aan de man.?

In de jaren ’60 was zijn fortuin gemaakt. Hij verkocht toen miljoenen strakke hemden van acryljersey omdat hij Ć©Ć©n van de eersten in ItaliĆ« was, die erin slaagde acryl te bedrukken zonder dat het materiaal door de hoge temperatuur verbrandde. Zijn onderneming Sicem zit in de top drie van Italiaanse tricotfabrikanten en levert onder meer breigoed aan Marks & Spencer, Armani en Laura Biagiotti. Het is Ć©Ć©n van de weinige Italiaanse kledingbedrijven die de hele ketting afwerken, van draad tot jurk of trui.

Ferrari senior leidt de administratie, zijn vrouw volgt de productie op. Toen hun zoon negentien werd, deed zijn vader hem een klein bedrijf cadeau : ?om ervaring op te doen?. Giorgio kocht kleren in China, Indiƫ, Hong Kong en andere landen in het Verre Oosten en verkocht ze in Italiƫ.

In 1989, na zeven jaar zwerven vroeg vader Ferrari of Giorgio zich met Il Marchese Coccapani wilde bezighouden. De collectie bestond een jaar en werd verkocht in vijfentwintig winkels. ?Ik heb ja gezegd onder Ć©Ć©n voorwaarde. Ik wilde verjongen. Ik denk dat je enkel lukt als je houdt van wat je doet, en de kleren die we maakten lagen me niet. Ons merk mikte op elegante vrouwen van veertig. Ik wilde werken voor mensen van mijn generatie. Mijn vader ging akkoord.?

De jonge industriƫel wilde drie dingen : kleren die bevallen, van goede kwaliteit en tegen een schappelijke prijs. Dat wil haast iedereen. Hij gaat daar niet mee akkoord. ?Wat zie je als je rondkijkt ? Aan de ene kant topkwaliteit tegen hoge prijzen, aan de andere kant een ontzaglijk aanbod aan minder goede kwaliteit, tegen lage prijzen. In mijn ogen was er een tekort aan de betere kwaliteit, tegen een redelijke prijs.?

Kleren die bevallen ? Weinig dingen zijn zo ongrijpbaar. De Ferrari’s laten zich niet leiden door marketinggegevens. ?De mode verandert te snel om iets op te kunnen hangen aan marketingtendensen?, zegt Giorgio. ?Of liever, mijn vader en ik doen onze eigen marketing. We houden ergens van, of we houden er niet van. Dat is ons criterium. Waarvan we houden ? Kleren moeten simpel zijn, draagbaar, een beetje chic en een beetje sexy. We voelen bij de mensen sinds een paar seizoenen een grote verandering. Ze weten wat ze willen : risicoloze kleren.?

De collectie is sexy maar nooit tƩ, zodat mama het ook goed vindt. Er ontspint zich een discussie tussen de Italiaanse fabrikant en zijn Belgische verdeelster. De rokken in de wintercollectie zijn kort. TƩ kort naar de mening van Mimi Goldberg. ?Geen enkele Belgische vrouw kan naar haar werk in een rokje van 45 centimeter ; 48 tot 50 centimeter zijn een minimum voor jonge collecties, dus voor de Misslijn van IMC. Sinds de zuidelijke landen toegetreden zijn tot de Europese Unie is de doorsnee vrouw 1,68 centimeter lang. Vroeger was dat 1,72 meter. Op die lengte worden alle rokken gebaseerd. Maar in Limburg zijn vrouwen gemiddeld groter, ruim 1,70 meter en ook in West-Vlaanderen neigen de vrouwen meer en meer naar het Nederlands-Duitse type. Wat moeten zij beginnen met een rokje van 45 centimeter ??

Giorgio Ferrari lacht, maar geeft geen krimp. ?De korte rok verkoopt overal. Trouwens, als we ons te veel aanpassen aan wat de ene wil en de andere niet, maken we geen eigen mode meer. Deze winter, en ook volgende zomer is de rok kort, of heel lang. Dat is duidelijk.?

De feiten lijken hem gelijk te geven. De Belgische boetieks hebben in elk geval in blok korte passende pakjes van Il Marchese Coccapani aangekocht, onder meer het vermiljoenkleurige pakje dat Claudia Schiffer draagt op de boot in Venetiƫ. De rok meet 45 centimeter. ?Maar het ensemble is bestemd voor jonge vrouwen?, houdt Mimi Goldberg vol. Het topstuk in de IMC-verkoop voor de komende winter is en blijft de stretch-pantalon. ?Comfortabel om dragen,? aldus Mimi Goldberg, ?en toch heerlijk smal en passend.? Geen centimeterkwestie, en een leeftijd staat er ook niet op.

Markies Giorgio Ferrari : Vrouwen weten wat ze willen : kleren zonder risico.

Mannen lopen naar de boetiek en bestellen dat Schiffer-ensemble.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content