Een keukenfabrikant is geen meubelfabrikant. Hij levert geen afgewerkt vastomlijnd product, maar een set van mogelijkheden en puzzelstukjes waar de gebruiker of diens (interieur)architect dan mee aan de slag kan.

Als keukenmerk Siematic een nieuwe keuken lanceert, dan is de filosofie erachter even belangrijk als de materialenkeuze en afmetingen. De Amerikaan Mick De Giulio lanceert op Batibouw de keuken BeauxArts2.0, een aanpassing van de 1.0 uit 2006. Dat die na vijf jaar al aan een update toe is, heeft vooral met de markt zelf te maken, zegt Mick De Giulio. We spraken hem op de lancering van de BeauxArts2.0 in Keulen op 18 januari.

BeauxArts uit 2006 is een klassieke keuken met moderne elementen. Dat is de opvolger ook. Alleen extremer. Kunnen we zeggen dat de tweede versie Europeser is ?

Mick De Giulio : Design is een evolutie. Mensen willen nu iets moderner, iets meer on the edge, meer funky ook. Dus misschien wel, ja. Amerikanen zijn traditioneler dan Europeanen. Anderzijds hou ik ervan als mensen naar deze keukens kijken en dat de ene zegt : “Dit is een moderne keuken” en de andere : “Dit is klassiek.” Het enige wat echt telt, is dat de gebruikers er zich goed voelen.

Hoe maakt u een keuken ‘menselijk’ ?

Dat gaat over textuur, over gevoel en over verhoudingen. Mensen lijken meer dan ooit klaar om klassieke en ultramoderne elementen te verenigen in één keuken. Dat vind ik geweldig, want dat heb ik in mijn ontwerp altijd gedaan. Ik ben echt gespecialiseerd in combinaties. Van materialen en woordenschat. Van traditioneel en modern. Ik hou ervan om steen te mixen met hout en glas, lakwerk en matte afwerkingen. Die mogelijkheden zijn dan ook in deze keuken verwerkt : inox handgrepen op matte panelen, gelakt én mat hout. Glazen fronten met een donker walnoten binnenkant, dikke werkbladen gecombineerd met dunne zijkantpanelen. En volop asymmetrie.

Maakt asymmetrie een ruimte lichter ?

Ja. Klassieke keukens durven al eens zwaar en sterk zijn. Door die symmetrie te verdraaien wordt iets levendiger en natuurlijk. Iets wat te puur is, wordt vaak onleefbaar. Als je dingen combineert, voelt een ruimte gewoon beter aan. Met dunne en dikke lijnen spelen of met verhoudingen brengt ook leven. In een keuken kun je dat zo gemakkelijk doen. Je kunt spelen met verlichting, met meubelen in de keukens, met alles… Mensen willen vooral in een keuken rondhangen, dat was vijftien jaar geleden niet zo. Ze willen meer dan koken en opruimen, ze willen er leven. Er heerst zo’n dynamiek in een keuken tegenwoordig, die wil je toch ook kunnen vertalen ? De mogelijkheden zijn daardoor exponentieel toegenomen in keukendesign.

Het is dus een superjob om in 2011 een keukenontwerper te zijn ?

Zeker. Het is goed dat meubelontwerpers dat niet beseffen, ja.

Volgt u de hedendaagse ontwerpers en architecten goed ? Welke belangrijke evoluties ziet u ?

Ik hou erg van het werk van Piero Lissoni, Tadao Ando, Antonio Citterio, Andrée Putmann en ik hou ook van Phillippe Starck voor zijn speelsheid. En van Calatrava, Frank Gehry, Robert Stern, Michael Graves en de klassieke grote architecten. Uit België ken ik niet zoveel architecten, maar ik weet wel dat jullie erg creatief en innovatief zijn. Ik ken ook het merk Flamant, wat zij doen is indrukwekkend. Ze zijn erg warm en persoonlijk.

De belangrijkste evolutie voor mij is dat er nu meer in keukens geleefd wordt. Ik noemde de eerste BeauxArts een wit hemd, die kun je op een driedelig pak, maar ook op een jeans dragen.

U werkt nu al 27 jaar samen met Siematic. Hoe komt het dat het zo goed klikt ?

Het is een familiebedrijf. Ze denken aan de toekomst, ze blijven investeren op lange termijn. Ik heb enkele keukenshowrooms in Chicago en ben begonnen als dealer voor hen. Ik had een product van Siematic op een compleet andere manier opgesteld en toen de toenmalige eigenaar en CEO August Siekmann dat zag, nodigde hij onmiddellijk zijn designers uit om te komen kijken. Zo zijn we beginnen samen te werken. Ik heb veel geleerd van hem. We reden dan samen door de straten en keken naar gebouwen en lijnen en proporties. Naar de ritmen van de ramen. Hij had een ongelooflijk goed oog voor architectuur.

–

www.degiulio.org ; www.siematic.com

Meer Batibouwnieuws over keukens volgende week in Knack Weekend