?Hoe ik me heb voorbereid op Mission Impossible ? Ik heb met een paar echte spionnen gesproken, maar ik kan er niets over zeggen?, zegt Emmanuelle Béart. ?Het is een geheim.? En zo heeft ze er vele.

Iain Blair / Foto : André Rau (Sygma)

G eheim, het lijkt wel een van de lievelingswoorden van de actrice. Je zou haast denken dat haar rol van sexy spion, naast tegenspeler Tom Cruise in Mission Impossible, haar op het lijf geschreven is. (De film komt bij ons pas eind oktober in de bioscoop, maar in Amerika heeft hij al alle kijkrecords verpulverd.)

Ze is mediaschuw, deze 32-jarige Franse filmster met het engelengezicht. Haar intrigerende persoonlijke leven houdt ze het liefst top secret. Ook over geruchten dat er op de set wrijvingen zouden zijn tussen haar beroemde tegenspeler en regisseur Brian de Palma laat ze niets los. ?Ik heb er nooit iets van gemerkt?, houdt ze vol, terwijl ze haar lange, blonde krullen naar achteren strijkt en haar toch al grote blauwe ogen nog eens extra openspert. ?Om eerlijk te zijn, ik wist zelfs niet dat Tom ook de producer was. Ik had nooit het gevoel dat de baas tegenover me stond, of de producer. Ik werkte met een heel knappe acteur, meer niet.?

Misschien kan Béart wel het mysterie van de ontbrekende liefdesscène helpen verklaren. Want in Amerikaanse trailers voor Mission Impossible waren Cruise en Béart stevig aan het zoenen. Toch is die liefdesscène in de succesfilm niet te zien. Wat is er gebeurd ? ?Ik weet niet waarom ze die eruit hebben geknipt, maar ik moet bekennen dat ik toch wat teleurgesteld ben, ook al was het dan geen echte liefdesscène. Het was gewoon een stevige zoenpartij, maar ze hebben ze eruit geknipt.?

Hoe was dat, Tom Cruise zoenen ?

?O, hemel ! Wat moet ik daarop zeggen?, giechelt ze. ?Het was heel leuk, heel professioneel, dat is wel zeker. Hij was heel charmant.?

Maar la petite vedette, die tevreden van haar Evian nipt en af en toe een sigaretje meepikt, is zelf de charme in persoon. Wel heeft ze de neiging om dicht te klappen als je hengelt naar haar leven achter het scherm. Maar zoals bij elke spion levert een ondervraging af en toe toch iets op, en zelfs de stralende Béart kan niet lang verborgen houden dat ze niet zo lang geleden een baby heeft bijgekregen. Ze heeft nu een meisje en een jongetje. Is dat te combineren met haar job ?

?Toen ik ervoor koos om kinderen te krijgen, dacht ik : ik stop nooit met dit beroep, ik neem ze gewoon met me mee, in een rugzak. Ik neem ze mee naar dat heerlijke leven van me. Ik wil dat ze samen met mij kunnen reizen. Ik wil dat ze alles ontdekken wat ik ontdek. Ik weet niet of dat goed is. Ik kan me vergissen. Maar voor mij is dat de enig denkbare manier, omdat die twee dingen mijn leven zijn : dit beroep en mijn kinderen.?

Het valt op dat Béart haar 46-jarige man, de Franse filmacteur Daniel Auteuil niet in dat lijstje opneemt. Er zijn al een tijdje geruchten dat het tussen hen niet botert. Béart wil daar uiteraard niets over zeggen.

Ze ontmoetten elkaar voor het eerst op de set van Manon des Sources en hielden hoe kan het ook anders bij Béart hun relatie geheim : ?Twee jaar lang. Je moet wel met al die paparazzi?, fulmineert ze. ?Het is vreselijk thuis in Frankrijk, vreselijk ! Ik daag ze voortdurend voor de rechter, maar ze houden niet op. We zouden allemaal op straat moeten komen om daartegen te protesteren. Sommige mensen zeggen me : dat is de tol van de roem. Maar ik denk daar anders over. Ik vind dat er helemaal geen prijs te betalen is. Voor een film geef ik me helemaal, en ik denk dat dat genoeg is. Iets anders hoef ik niet te betalen.?

Dat Béart niet typisch Parijs of zelfs niet typisch Frans klinkt, hoeft ons niet te verwonderen. ?In mijn familie zit Grieks, Spaans, Italiaans, Russisch, maar nauwelijks Frans bloed?, verklaart Béart, geboren op 14 augustus 1965 als dochter van liedjeszanger Guy Béart en een ex-model. ?Ik ben opgegroeid op een boerderij in Gassin. Dat ligt in de buurt van St. Tropez. Ik herinner me vooral blote voeten, zee en bomen. Ik groeide er op met veel katten, honden, konijnen en eenden. We hadden thuis geen televisie. Mijn moeder wilde niet dat we tv keken. Ze vond het beter dat we lazen en onze verbeelding lieten werken.?

Maar haar idyllische kindertijd kreeg een lelijke klap toen haar ouders uit elkaar gingen toen ze nog heel jong was. ?Ik was de oudste van vijf en mijn moeder die ons grootbracht, had het heel moeilijk?, herinnert ze zich.

Ondanks haar engelachtige uiterlijk kon Emmanuelle de boel behoorlijk op stelten zetten. ?Ze hebben me uit vijf scholen getrapt. Eén keer omdat ik een jongen in de klas zoende?, vertelt ze trots, ?een andere keer omdat ik merde riep toen een leerkracht me aan mijn oor trok.?

Niet verwonderlijk dus dat haar moeder blij was dat ze op haar 15de naar Montréal kon gaan om als au pair te werken. ?Toen besefte ik voor het eerst dat ik voor mijn eigen leven verantwoordelijk was?, vertelt ze. ?Op dat moment wist ik dat ik nooit meer zou toegeven aan de wil van iemand anders.?

Er wordt verteld dat Béart haar uitstekende kennis van het Engels in Montréal opdeed. Maar dat zet ze recht. ?Non ! Daar heb ik geen Engels geleerd. Ik woonde toen bij een Franse familie en ging naar een Franse school. Ik heb Engels geleerd voor Mission Impossible. Toen ik Brian de Palma ontmoette, kon ik geen woord Engels uitbrengen. Ik heb er zes maand elke dag met een coach aan gewerkt.?

Maar is het waar dat ze in Montréal regisseur Robert Altman ontmoet heeft en dat hij haar aanmoedigde om actrice te worden ?

Béart zou Béart niet zijn als ze dat zou beamen. Het is een mysterie, zegt ze, ook voor haarzelf. ?Omdat ik niet met televisie of met theater ben grootgebracht, was ik me niet zo van film bewust. Ik weet niet waarom ik actrice ben geworden. Misschien is het een opeenstapeling van factoren. Misschien was ik heel verlegen. Je weet nooit waarom je acteert. Het zijn een boel geheimen, zou ik zeggen.?

Maar we gaan erop door en dan laat ze zich ontvallen wat waarschijnlijk de echte reden is : ?Ik wilde dat mensen naar me keken en me bewonderden.? Maar daar is ze nu niet erg trots meer op : ?Ik werd actrice om de verkeerde redenen.?

In Frankrijk debuteerde Béart op haar 17de met de erotische film Premiers Désirs, een rol die de voorbode was van haar internationale succes als de wraaknemende herderin in Manon (1985). Sindsdien is ze een van Frankrijks grootste sterren. En na haar goed onthaalde vertolking in Mission Impossible lijkt ze ook op weg om Hollywood te veroveren.

Maar op de vraag of ze een grote Hollywood-vedette wil worden, haalt ze haar schouders op. ?Niet echt, nee. Ik ben heel blij dat ik in Parijs kan wonen en werken. Als ik niet werk, sta ik graag laat op en dan ontbijt ik en ga wandelen in de Jardin du Luxembourg. Of Daniel en ik nemen de kinderen mee naar het Parc St. Cloud, dat echt prachtig is. En als ik tijd heb, trek ik naar ons huis ergens in België om aan alles te ontsnappen.? En ook al stelt Béart haar privacy erg op prijs, toch is ze eigenaardig genoeg geen vreemde in het o-zo-openlijke Parijse caféleven.

?Ik kijk graag naar mensen en in feite ga ik liever naar een café dan naar een restaurant. Soms neem ik een boek en ga ik ergens uren zitten kijken naar de voorbijgangers. Daar hou ik van.?

Toch lijkt het er niet op dat ze daar in de nabije toekomst veel kans toe zal krijgen. ?Ik heb al veel aanbiedingen gekregen… Het volgende wat ik doe, is Strindberg in het theater en in het Frans, gelukkig maar. En daarna doe ik het misschien even wat rustiger, na die andere film, waarvan ik de titel nog niet mag verklappen. Hij is nog geheim.? Dat vreesden we al.