Land Rover zit niet alleen in de lift met de nieuwe Freelander, zelfs de oeroude Defender is tot een icoon uitgegroeid. Chef-designer Geoff Upex over een eigenzinnig fenomeen.

Geoff Upex oogt als een doodgewone man, in een doodgewoon pak. Sinds onheuglijke tijden loodst de designer Land Rover door een snel veranderende wereld zonder zich daar al te veel van aan te trekken. Want modieuze ingrepen zijn nu eenmaal zijn ding niet.

“Bij Land Rover staat architectuur centraal als het om design gaat. Overigens bestaat er veel verwarring over design, velen bedoelen er styling mee. Bij design draait alles om package en verhoudingen, de fundamentele bouwstenen van een auto. Pas als je daar eenmaal uit bent, kan je over styling beginnen, oppervlakten behandelen en de details verzorgen.”

“Omdat een Land Rover aan de basis een functioneel object is, is het design ervan fundamenteel. Ons uitgangspunt is altijd geweest dat we de beste off-roader in onze klasse wilden zijn en dan kun je niet om functionaliteit heen. Al was het maar omdat je de vrije hoogte moet bepalen, de lengte van de wielbasis, de hoeken tussen de basis van de wielen en het koetswerkuiterste. Met die eenvoudige gegevens ingevuld, heb je al een basis die ook een esthetisch gegeven is, want de proporties liggen al vast. Dan volgt de positie van de rijdersstoel, want we gaan ervan uit dat je in een Land Rover een command driving position moet hebben. De rijder moet hoog zitten ten opzichte van de vloer, en uit het centrum, zodat hij bomen en takken en de grond in het oog kan houden, rotsen kan ontwijken. Om diezelfde redenen staan de zijruiten erg verticaal en is de overhang vooraan kort – nog een sleutel van ons design. Die eenvoudige gegevens bepalen grotendeels het silhouet en zeker de proporties van onze voertuigen.

Land Rover staat voor een vorm van minimalisme en rechte lijnen.

Geoff Upex : Ik zou zeggen, een indruk van rechte lijnen. In onze auto’s zitten een stuk meer vormen dan buitenstaanders vermoeden, maar ik moet toegeven dat de algemene indruk er één is van hoekigheid. Ik vind het al te gemakkelijk om zomaar losjes met lijnen en vormen om te springen. Als je ervan uitgaat dat eenvoud het doel is, krijg je het een stuk moeilijker. Dan moet elke lijn op de juiste plaats staan. Met een beetje styling kun je veel verdoezelen, maar streef je naar iets eenvoudigers, dan is de uitdaging weer veel groter. Die eenvoud heeft nog een kwaliteit : het ontwerp kan langer mee in de tijd en longevity is een van de doelstellingen bij Land Rover. Hier vinden we dat een auto er vijf jaar na de lancering nog altijd even aantrekkelijk hoort uit te zien, en zelfs aan het einde van zijn levenscyclus. Daarom houden we ons niet bezig met modieuze ingrepen. Dat betekent ook dat mensen bij de lancering vaak niet meteen laaiend enthousiast reageren, maar daar liggen we al lang niet meer wakker van : de Range Rover verkoopt nu veel beter dan toen hij geïntroduceerd werd en hij ziet er nog altijd prima uit.

Met de Discovery is het precies zo aan het lopen. Hoewel de auto verschilt van al het andere op de markt, ziet de designtaal er opmerkelijk fris uit. En dat zal zo blijven voor de komende drie, vier of vijf jaar. Bij de voorstelling ervan lieten we foto’s van het interieur van Heat House in Los Angeles zien en vroegen wanneer het gebouwd was. De meesten dachten aan de jaren zestig, terwijl de exacte datum 1929 is. Op dat soort tijdloze lijnen inspireren we ons graag.

Land Rovers ogen alvast zeer verschillend van de Japanse producten.

Niet alleen van de Japanse. In de Verenigde Staten worden nu 64 SUV-modellen aangeboden, en dat getal groeit nog altijd. Maar ook in die rij staan onze modellen apart. Omdat we uiteraard maar een klein deeltje van de markt uitmaken, moeten we een duidelijk designstatement maken, en dat gebeurt ook. Een Range Rover valt met geen enkel ander model te vergelijken.

Misschien nog het meest opmerkelijk is het succes van de Defender, waarvan het eerste model toch al van 1988 dateert.

Dat succes valt eigenlijk terug te brengen tot de eenvoudige vaststelling dat de Defender een designicoon is geworden – al valt het natuurlijk niet te becijferen noch te omschrijven hoe je een icoon neerzet : het gebeurt gewoon en met de jaren wordt dat almaar duidelijker. Wat voor mij wel een aanwijzing was, is dat iconen als de Mini, de Kever, de Porsche 911 of zelfs de 2 pk, getekend werden met slechts één of twee doelstellingen voor ogen. Bij de 2 pk was dat een auto voor de buitenmens waarmee hij op een hobbelig terrein een doos met eieren kon vervoeren, terwijl de Mini vier mensen moest kunnen onderbrengen in een minimale ruimte. Dat waren welomschreven doelstellingen en die komen ook duidelijk uit bij het project. Als je jezelf zo’n precieze doelstelling kunt opleggen, krijg je ook een veel duidelijker en eenvoudiger design. En aan het eind van de dag wordt dat geapprecieerd omdat het resultaat zo single minded is. Iconen stralen uit wat ze willen zijn, there is no bullshit, ze zijn gewoon een eenvoudig en verstaanbaar statement. En de Defender is daar een duidelijk voorbeeld van.

In de moderne autoindustrie liggen de zaken net andersom : auto’s worden nu geacht alles te kunnen en dat resulteert in auto’s die veel dingen niet goed kunnen.

Dat betekent ook dat je aan de Defender nauwelijks nog durft te sleutelen.

Dat is inderdaad zo goed als onmogelijk geworden, alhoewel we dat bij verschillende gelegenheden bekeken hebben. Een van de redenen waarom de Defender nauwelijks te veranderen is, is dat de auto volgens een vijftig jaar oud procedé wordt gebouwd en dat laat een ultieme vorm van flexibiliteit toe bij de opbouw. Of je hem nu als schapenboer wilt gebruiken of juist om ermee naar de opera te gaan, het kan allemaal met een Defender. Vraag tien mensen waarom ze hem gekocht hebben, en je krijgt tien verschillende antwoorden.

Wie zijn de klanten van Land Rover ?

They are all very nice people. Nee, echt ik bedoel het ernstig. Ze zijn lichtjes quirky, een beetje ongewoon, een beetje non-conformistisch, een beetje avontuurlijk en ze willen met hun Defender een statement neerzetten. Zelf omschrijven we Land Rover als een inclusief merk, geen exclusief merk. De eigenaars voelen zich lid van één grote familie, voelen dat ze ergens samen horen. Omdat Land Rover een ziel heeft, terwijl ik dat van Lexus niet zo zeker ben.

Het publiek voor de Freelander is een beetje anders. Veel vrouwen vielen voor het vorige model.

Dat was een prettige vaststelling, maar het was niet de bedoeling. Land Rover is in het algemeen een veeleer mannelijk merk, maar als we ook vrouwen aanspreken, vind ik dat een pluspunt. Toen we de Range Rover Sport bouwden, bleek ineens een pak vrouwen geïnteresseerd, die anders absoluut niet met een Range Rover zouden rijden. Over de klassieke Range Rover vertelde één vrouw ons dat ze er zelf niet mee zou willen rijden, maar dat ze wel de man wilde leren kennen die dat deed. Met de nieuwe Freelander denken we een wat breder publiek aan te trekken omdat de binnenruimte nu zoveel groter en handiger is, terwijl de auto nauwelijks langer werd.

Waar komt die massale belangstelling voor SUV’s vandaan ?

Het lijkt erop dat de mensen meer en meer afstappen van de saloons. Ze zijn daarom nog geen fervente SUV-rijders, maar we proberen ze het stevige van een SUV te geven, gekoppeld aan een functionaliteit. Maar het blijft een evenwichtsoefening. Als je een Freelander te stoer maakt, zien de kopers de premium quality niet meer.

Zijn ‘clinics’ belangrijk om uit te zoeken hoe de volgende generatie eruit zal zien ?

In het beginstadium van een nieuw project kun je enkele hints opvangen, kun je proberen uit te zoeken wat ze interesseert, maar je moet toch opletten hoe je die informatie interpreteert. Het blijft volslagen belachelijk te denken dat de klant met de oplossing aankomt. Ik vang hier een pak geld voor mijn werk en ben omringd door een departement met specialisten die hun werk kennen, en dat moet volstaan. Of denk je dat een hersenchirurg even buitendeurs gaat vragen hoe het moet ? Eigenlijk is het een tweedelige opdracht : je probeert de verwachtingen van de klant in te vullen, terwijl je terzelfder tijd moet bepalen waarheen je wilt met het merk. Je mag vooral niet proberen om alles tegelijkertijd te veranderen, want dan eindig je in complete anarchie. Terwijl we juist een beetje tijdloze auto’s willen bouwen.

Info : www.landrover.com/be

Door Pierre Darge / Foto’s Ppi en Land Rover

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content