In deze loft plantte architect Christel Peeters een houten doos waarin bergruimte, toilet en slaapkamer zijn ondergebracht: een boeiende oplossing om het ruimte-effect te behouden.

Een ruime loft met metershoge plafonds en licht dat zowel van de noordkant als van de zuidkant binnenstroomt: een groter ruimtegevoel is moeilijk denkbaar. Bovendien heb je hier uitzicht op de stad. We bevinden ons aan de noordkant van Antwerpen, niet meteen het fraaiste stadsgezicht, maar door zijn chaos best fascinerend. Op drie hoog kijk je uit, over de daken heen, op loodsen en enkele kerktorens. De grote vensters zorgen voor een constant spektakel. Daarom werd de rest van de ruimte opvallend leeg gehouden. Maar door het aangename licht en het boeiende uitzicht heb je nergens het gevoel van een kale leegte.

Een loft bewoonbaar maken is een opgave, omdat het jammer is om de ruimte op te delen. “We wilden precies die lege doos behouden”, vertelt architect Christel Peeters. “Het plafond moest zichtbaar blijven en er mochten geen echte muren komen, anders gaat het kostbare ruimtegevoel verloren.” Daarom ontwierp ze een grote houten doos met erbovenop een mezzanine waar enkele matrassen liggen om gasten te logeren. In de houten doos zijn alle secundaire functies verstopt: van opbergruimtes tot en met de slaapkamer. Aan de zuidkant kwam een ruime keuken: “Geen echte afgesloten keuken, want dat wilde de bouwheer helemaal niet. Het moest een soort landelijke eetkeuken worden, zoals je die ziet in Italiaanse boederijen. Aan de lange tafel worden ook vrienden ontvangen of wordt er gewerkt.” Het werd een minimale keuken met een lang werkblad dat reikt van het venster tot tegen de houten doos. Het blad is van ruwe beton, zonder kasten onder: alles wordt open uitgestald. Dat is geen probleem omdat in de houten doos extra bergruimte is gemaakt. Achter de deuren ontdek je een oven, een ijskast, een voorraadkast en het serviesgoed. De deurtjes zijn heel eenvoudig, met rustieke scharnieren en sloten. “Maar ze zijn wel gemaakt van een bijzonder materiaal, namelijk massieve notelaar”, vertelt de architecte. “Alle deuren komen uit dezelfde boom, waardoor de tekening zich mooi herhaalt. De hele houten doos is trouwens met notelaar belijmd. Dit fijne materiaal zorgt voor een contrast met de ruwe betonnen structuur van de architectuur.”

Omdat de wanden en de zolderingen van zo’n diverse materialen waren – beton, snelbouwstenen en oud metselwerk – werd alles met een laag cementpap overdekt. Zo zijn alle wanden en de zoldering egaal grijs getint. Het contrast tussen ruwe en gladde materialen uit zich ook in het meubilair. De keukentafel is niets meer dan een zware plank van oude eik. “Hier zie je nauwelijks designmeubilair of geprefabriceerde materialen: alles is maatwerk. Maar om dat mogelijk te maken, moeten de aannemers mee willen”, zegt Christel Peeters. “Ze moeten immers, waar het nodig is, oplossingen kunnen improviseren. In deze loft zijn ze daar goed in geslaagd.” Zelfs de kranen van keuken en badkamer werden in elkaar geknutseld met verschillende onderdelen. Voor de douche ontwierp de loodgieter een koperen goot die voor een prettige waterval zorgt.

Architect Peeters gaf de houten doos een intieme sfeer. Via een gang kom je aan de natte cel en de halfverheven slaapkamer. Het niveauverschil geeft het bed extra intimiteit en biedt daaronder heel wat bergruimte. Tot in het gangetje ontdekken we opbergladen. “Soms vergeet men dat je in een loft heel veel bergplaats nodig hebt”, merkt Peeters terecht op. “Je kan in zo’n open woonomgeving je rommel niet laten rondslingeren zoals in een gewoon huis. Alles is overal zichtbaar.”

Piet Swimberghe / Foto’s Jan Verlinde

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content