Volledig comform zijn industriële voorliefde oogt het weekendverblijf van Alexander Michaels strak en kil. Maar binnen is er plaats voor vrienden, luxe en een eigen chef-kok.

Het sculpturale weekendverblijf van designer Alexander Michaels ligt op een richel, net een arend die elk moment kan wegvliegen. Deze bergachtige streek met haar steile rotsen, kronkelende rivieren en ruige bebossing vol inheemse planten ligt net twee uur rijden ten zuiden van Sydney, in een streek die heel passend Kangaroo Valley heet. Je hebt een gedetailleerde kaart nodig om Alexanders optrekje te vinden, zijn Australische versie van ‘een omgebouwde schuur’ met milieuvriendelijke inrichting. Maar de reis is absoluut de moeite waard.

De uit Sydney afkomstige designer Alexander Michaels ontwierp zijn weekendverblijf met behulp van hout, glas en golfplaat, een materiaal dat heel vaak wordt gebruikt voor bijgebouwen of schuurtjes. “Ik wilde dit huis geschikt maken voor alle mogelijke gelegenheden. De bedoeling was niet zozeer om een plaats te creëren waar je kunt ontsnappen aan de dagelijkse beslommeringen, maar wel een plek waar je kunt doen waar je zin in hebt, in een fantastisch mooie omgeving bovendien”, zegt Alexander.

Er is geen voordeur of ingang, die naam waardig. In de plaats daarvan is er een paadje van weelderig groen gras dat de gasten naar de voorkant van het huis leidt. De grote glazen schuifdeuren worden meestal opengeschoven, waardoor de illusie ontstaat dat het hoekige, verzinkte dak tussen hemel en aarde zweeft. In het centrale gedeelte van het huis zijn er twee woonruimten, elk met een eetkamer, keuken en een vrijstaande ‘cabine’ van vezelbetonplaat met binnenin een kleine badkamer, een wasplaats en een opbergruimte. Aan de achterkant, op een discrete afstand van het huis, staan twee logeerkamers met badkamer. Een overdekt wandelpad verbindt dat gastenverblijf met het huis.

Een roestkleurige haard, door Alexander zelf ontworpen, scheidt de eetkamer en de zitkamer, en zorgt tegelijkertijd voor warmte in beide vertrekken tijdens de wintermaanden. Bovenop de zitbanken in de keuken ligt betonplaat, een materiaal dat vaker gebruikt wordt in de bouw dan als bekledingsoppervlak. Maar de industriële look en de eenvoud bevielen Alexander zo goed dat hij ook het blad van de ronde eettafel en de vrijstaande cabine achter de keuken van hetzelfde materiaal liet maken. “Het is zo’n duurzaam en functioneel materiaal dat ik het gebruik waar het kan”, zegt Alexander.

35 nertskleurige schapenvellen

De ongewone vorm van het gebouw wordt geaccentueerd door het hoekige golfplatendak, dat als een glimmende glasscherf uitsteekt tegen de rijke aardetinten. Daaronder hangt een tweede dak dat de binnenruimte omvat beschermt.

Alexander geeft toe dat hij een voorliefde heeft voor ontwerpen met moeren en bouten. Dat uit zich trouwens in het bizarre project waaraan hij bezig is, een silo voor ballistische raketten, vier uur ten noorden van New York. “Het is een beetje een raar project,” lacht Alexander, “maar ik hoop dat ik over een jaar of zo erin slaag er een dans-tempel van te maken.”

Alexanders dada vind je ook in de details terug : hij gebruikt reusachtige metalen bouten als toiletpapierhouders en trolleywielen als handvatten in de keuken. Het gasfornuis bestaat uit drie krachtige gasbranders uit een laboratorium. Achter een schuifdeur in de zitkamer bevindt zich een rij grote, blinkende zonnecellen met al hun buizen, bedrading en knoppen duidelijk zichtbaar. Deze hoogtechnologische zonnecellen zijn een perfect voorbeeld van het soort voorwerpen waar Alexander zo dol op is.

Ondanks het wat schrale, industriële uitzicht buiten is de binnenkant van het gebouw niet vrij van luxe. Zo is het bijzonder grote vloerkleed in de zitkamer gemaakt van 35 nertskleurige schapenvellen en de zes meter lange witte leren sofa werd door Alexander speciaal ontworpen voor deze locatie. Kartellstoelen van Philippe Starck en Piero Lissoni staan overal verspreid in de woonruimte. De meeste weekends zijn Alexander en zijn vrouw Tony vergezeld van hun eigen persoonlijke kok. “Sommige mensen geven graag geld uit aan sportwagens of boten, maar wij houden van lekker eten. Een eigen chef ter beschikking hebben, is ons idee van luxe.”

Tekst en productie Georgie Bean / Foto’s Verne