Dat kleine beetje meer
Keuken : 7,5 i Decor : 7 i Comfort : 6,5 i Service : 7 i Prijs/kwaliteit : 7
Brusselse vrienden, die dagelijks in een ander Brussels restaurant lunchen, namen ons mee naar hun laatste ontdekking : Le Fruit Défendu. Een eethuisje met net dat beetje meer waar je altijd naar op zoek bent, zoals een spontane ontvangst, een prettige sfeer en smakelijk eten zonder franjes. De bistro is te vinden in een hoekhuis in Elsene in een buurt waar je geluk moet hebben om de auto kwijt te geraken. Binnen wacht een knusse, in melkchocolade en molkleur ingerichte en schemerig uitgelichte ruimte met een open keuken en tafels met kaarsen, verdeeld over twee niveaus. De vrouw des huizes ontvangt in het Frans en doet dat met uitstraling. Zij schept de indruk dat je thuis bij haar op bezoek komt !
Onze gereserveerde tafel bevond zich in de hoger gelegen uitbouw aan de straatkant. Van daar keken wij neer op het keukengebeuren en zagen baas en chef-kok Pascal Frenot in zwart keukenkostuum ‘in trance’ kokkerellen. Hij is een energieke, vijftigjarige Fransman, die leerde koken bij Michel Guérard en in Taillevent, het Parijse bastion van de klassieke Franse keuken.
Pascal Frenot opende in 1980 in Ukkel het restaurant Le Fruit de ma Passion, dat hij na vijfentwintig jaar verkocht om zich volledig te wijden aan de ontwikkeling van een lijn luchtledig verpakte, klaargemaakte maaltijden voor de delicatessensupermarkt Rob. Maar Pascal miste in zijn nieuwe job de creativiteit die hij nodig heeft om te functioneren en om gelukkig te zijn. Daarom opende hij, tien maanden na de verkoop van Le Fruit de ma Passion, samen met zijn vrouw Tinie Beckers het restaurant Le Fruit Défendu. De twee kozen voor een sympathieke bistro, zonder spijskaart maar met uitsluitend seizoengebonden suggesties en een beperkte wijnkaart met vooral betaalbare, Franse, regionale wijnen. De gerechten van de dag staan vermeld op een leien bord dat Tinie Beckers aan tafel presenteert. Rustig en innemend geeft zij uitleg over de bereidingen.
Pascal Frenot gaat dagelijks naar de markt en koopt uitsluitend waar hij zelf zin in heeft. Tijd om iets uit te proberen, heeft de chef niet. Hij kookt emotioneel en laat zich gaan, zoals een kunstenaar. Zijn spontane bereidingen zijn creatief en toch bestudeerd en evenwichtig. Dat komt omdat de gerechten geraffineerd zijn in hun eenvoud, waarbij eersteklas verse producten alle eer krijgen die ze verdienen. Slechts door zich op deze manier dagelijks honderd procent in te zetten, blijft hij de routine de baas en gaat hij helemaal op in zijn fantastische beroep, waardoor hij de vijftien uur die hij dagelijks in de weer is, niet telt.
Die passie voor het koksvak wordt later op de avond nog eens getoond als Pascal, wanneer alle bestellingen zijn doorgegeven, eigenhandig de roestvrijstalen keuken van boven tot onder schoon maakt. Goed eten begint bij goede hygiëne.
Pieter van Doveren / Foto’s Jan Caudron
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier