Hij is zilversmid en in zijn vak een kunstenaar: regelmaat en discipline kenmerken de dag van David Huycke (33).

08:15 Mijn dag begint vroeg: opstaan om halfzeven, ontbijten met het gezin, Arno, onze jongste, naar de onthaalmoeder brengen en dan naar het atelier. Meestal ben ik hier rond tien over acht. Dan neem ik even de tijd om de krant te lezen: een kwartiertje rust voor ik echt begin.”

09:30 “Die dagelijkse discipline heb ik nodig. Van in het begin had ik het gevoel: dit is het, dit past bij mij. En na meer dan tien jaar verveelt het mij nog steeds niet. Meestal werk ik aan verschillende ontwerpen tegelijk, omwille van de afwisseling maar ook omdat de continue beweging van het hameren erg vermoeiend is. Maar het is fascinerend om het zilver onder je handen te voelen groeien, de beweging te voelen waardoor zo’n schaal vorm krijgt.”

13:00 De tafel is een weerkerend rustpunt in de dag. “Dat zijn de momenten waarop we tijd hebben om te vertellen en te praten. Met mijn vrouw Katrien maar ook met de kinderen. Zo klein als ze zijn – Kaat is bijna vier en Arno twee – praten ze toch al een mondje mee.”

16:00 Nieuw zijn de gegoten voorwerpen die op vazen lijken. “Heel massief en zwaar, maar het zijn geen gebruiksvoorwerpen. De techniek is eeuwenoud, de uitdaging zit in de dimensie: je kan maar één vorm tegelijk gieten en je weet nooit wat het resultaat zal zijn. Het vraagt veel voorbereiding: de wassen vorm en de gipsen mal maken, de was moet uit die gietmal gesmolten worden en dat vraagt uren. Ook het smelten van het zilver neemt tijd: voor de grootste vorm is dat 7 kilo, en het duurt een halfuur eer het goed vloeibaar is. Het heeft dan een temperatuur van ongeveer 1000° C. Het gieten zelf is een kwestie van seconden: in één beweging zodat het zilver geen kans krijgt om af te koelen. En dan begint het wachten.”

17:20 Ruim een halfuur na het gieten gaat de mal in een kuip met water. “Binnenin is het zilver nog roodgloeiend, maar het is voldoende gestold om het te laten schrikken in water, waardoor het afkoelen sneller gaat. Spannend, want pas als het gips verwijderd is, weet ik of het gelukt is. Dit keer is het goed gegaan. Ik vind dat je sporen van het gietproces mag zien, maar gaten, scheuren of barsten kunnen niet.”

20:30 “’s Avonds kom ik niet naar het atelier, tenzij het echt niet anders kan. Meestal zit ik nog wat aan mijn bureau: administratie bijwerken, wat tekenen of dingen voorbereiden voor de volgende dag. Behalve op maandag en donderdag, want dan geef ik les.”

Hilde Verbiest / Foto’s Kristien Buyse