Na Château Simple is er nu Château Grand Cru. In zijn tweede wijnboek belicht Herwig Van Hove de grotere wijnen, die vooral op hun verdiensten aan tafel worden beoordeeld.

Er is nauwelijks nog slechte wijn”, zegt wijnschrijver Herwig Van Hove. “De technieken en de hygiëne op het veld en in de kelders zijn zoveel verbeterd dat er eigenlijk geen reden meer is om nog slechte wijn te maken. Er is nog weinig verschil tussen supermarktwijn en ‘chichi’ wijn. En dat verschil rechtvaardigt zeker niet het prijsverschil.” Terwijl zijn eerste boek Château Simple, dat twee jaar geleden verscheen, expliciet het goedkope wijnsegment van in de supermarkt behandelde, focust Château Grand Cru op het duurdere segment, “wijnen waarvan je mag verwachten dat ze ’tafelkwaliteiten’ vertonen.” Want daar zit volgens Van Hove het grote verschil, “in de kracht van de wijn om een gerecht te begeleiden. Dikwijls schieten kleine wijnen daarin te kort. Grote wijnen zijn beter gestructureerd. En die structuur is een absolute voorwaarde om aan tafel te kunnen passen.” Wat die structuur bepaalt en hoe ze tot stand komt, is zowat de rode draad door het boek. “Want de enige manier waarop wijn, die toch altijd een risicodrank blijft, een meerwaarde biedt voor de gezondheid, is als hij met mate gedronken wordt bij de maaltijd.”

Het boek belicht vooral de veranderingen in de wijnwereld van Italië en Bordeaux tijdens het laatste decennium. De opgang van barbera en de interne vernieuwing van barolo komen aan bod, evenals de vlucht die chianti en Vino Nobile hebben genomen, maar ook het tot stand komen van de smakelijke bitterstructuur in bordeaux. Verder worden de fabels rond champagne doorprikt, worden versterkte wijnen als port, sherry en madera tegen het licht gehouden en gaat Van Hove na hoe het nu zit met gedistilleerde drank als whisky, cognac, jenever. “Op die terreinen is nog heel wat te doen. Een zeer groot deel van die dranken is gewoon slecht. Ze zijn gedoemd om te verdwijnen, net zoals dat het geval is met tafelwijn. ‘Minder maar beter’ is hét motto in de hele alcoholwereld.”

Wat het boek ook voor wijnleken prettig leesbaar maakt, is dat zowat alle besproken drank, van de graanjenever van Wambrechies tot de opmars van underdog barbera, in zijn historische context wordt geplaatst. “Die ontwikkelingsgeschiedenis is essentieel voor wijn. Indien hij goed gemaakt is, is het bijna een soort ‘kunstwerk’ waar je door ontroerd kunt raken. Het impliceert ook dat hij een culturele dimensie heeft en dat het wijnmaken zich leent tot een vergelijking met andere disciplines.” Zo vergelijkt Van Hove in zijn boek ” een wijnmaker die een bepaalde oogst van een bepaald jaar en van een bepaald perceel tot wijn moet maken” met de interpretatie van de suites van Bach door beroemde cellospelers als Pieter Wispelwey en Anner Bylsma. ” De interpretatie is getekend onder invloed van de persoonlijkheid van de spelers, maar geen van hen zal het werk van Bach verraden door oppervlakkige ritme- of niveausprongen… .” Zo zal de wijnmaker ” terroir, millésime en druivensoort optimaal tot expressie brengen met zijn eigen stijlaccent erbovenop. Zolang hij de oogst respecteert en dus evenwichtige wijn maakt, is er niets aan de hand.”

Herwig Van Hove zou Herwig Van Hove niet zijn als hij geen heilige huisjes omverhaalde. “Wat ik telkens opnieuw, en niet alleen in dit boek, aan de kaak stel, is dat veel collega’s, journalisten-wijnschrijvers, de wijnen uit de Nieuwe Wereld overbeklemtonen, omdat reisjes naar en verhalen over die verre landen nu eenmaal aantrekkelijker zijn dan een trip naar de Beaujolais. Dat succes is overigens helemaal niet zo groot als die reislustige wijnschrijvers ons willen doen geloven : Chili, Australië en Zuid-Afrika samen leveren 7 procent van de Belgische markt of evenveel als Italië op zijn eentje, en dat in een markt die nog altijd voor 75 procent Frans is. Wat ik hen ook verwijt is dat ze nalaten om de schandalig hoge prijzen van de wijnen in de Belgische horeca aan de kaak stellen. Het is zover gekomen dat je hier op restaurant goed eet, maar slecht drinkt.”

Als er een derde deel komt in de Château-reeks wordt het volgens Van Hove dan ook “een schimpschrift aan de wereld. Een soort ” J’accuse“, waarin ik de misbruiken, de valsheid en de vermeende vakkundigheid ontmasker.”

Château Grand Cru is een uitgave van Globe en kost 24,90 euro.

ISBN 90 5466 975 6

Door Sabine Lamiroy