CHATEAU SIMPLE

Eenvoudige wijnen die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het over hebben in deze rubriek. Château Simple (278), wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt.

Deze week witte tafelwijn

Tafelwijn, vin de table, doet ons denken aan de plastic tweeliterflessen waarmee clochards onder Parijse bruggen steevast werden geportretteerd : anonieme, scherpzure alcohol, noch min noch meer. De naam alleen al, ons overgeleverd vanuit de Franse wereld, is een teken van tegenspraak : hoe kan de tafelfunctie van wijn automatisch duiden op lagere kwaliteit ? Alle wijn zou tafelwijn moeten zijn : dat is zijn ideale consumptieplaats. In de Engelse wereld heeft de naam table-wine alleen positieve connotaties.

De naamgeving is misschien wel misleidend, maar daarmee wordt de wijn nog niet beter. Als we ervan uitgaan dat wijn, ook vin de table, geschikt moet zijn als begeleider van gerechten, dan zijn er ook minimale eisen te stellen aan structuur, concentratie en evenwicht.

Maar zelfs binnen dit kader van ‘passendheid’ is alles nog niet zo eenvoudig. Hoe groter immers de wijn – denk maar aan een grote saint-julien uit een goed jaar – hoe moeilijker het wordt om er een passend gerecht bij te plaatsen. Door zijn sterke persoonlijkheid wordt de wijn gemakkelijk dominant en kan het gerecht worden weggeduwd. Natuurlijk willen we de grote gastronomische mariages tussen spijs en drank niet principieel uitsluiten : een correct stuk gebraden vlees met het hele smaakregister van de korst erbij (Maillardreactie) zal de saint-julien wel aankunnen. Maar dit type van voltreffer is eerder zeldzaam en veel grote chefs zien, door onwetendheid, voor wijn bij hun gerechten eerder een discrete rol : de kleine bijkomende toets die het doet.

Met dergelijke opvattingen komt de eenvoudigere wijn in het vizier. De universele wijn, met minder dwingende aanwezigheid en meer opening naar een bredere waaier van gerechten. Kortom, hier is plaats voor goede tafelwijn.

Grappe d’Or,

Blanc de blancs,

Vin de table d’Espagne

Frisse, heldere, groengele kleur. Anonieme frispuntige neus. De smaak is neutraal. Technische wijn. Moet passen bij eenvoudige, koude visgerechten.

(GB/Carrefour: 2,05 euro).

Blanc de blancs,

Vin de table français

Kleine onfrisse toets in de kleur (rest van rood ?) maar wel een mooie frisse neus

in het citroenregister.

Goede, evenwichtige smaak, niet te zuur. Viswijn. (Delhaize : 2,19 euro).

Carte Noire,

Blanc de blancs,

Vin de table, Blanc sec

Gele nuance van rijp in de kleur en verrassend rijpe neus van het type pinot-riesling. Een wat exotische, droge,

flink zure, frisse smaak.

Moet passen bij Aziatische keuken. (Delhaize : 2,39 euro).

Fourget, Blanc de blancs, Vin de table français

Heldere, frisgroene kleur. Mooie puntige neus à la pinot blanc. De smaak is goed droog en fris. Oesterwijn. (Colruyt : 2,23 euro).

Blanc de blancs

Vin de table sec de la Communauté Européenne

Mooie groengele kleur maar een vermoeide, onfrisse neus waarin de finesse is weggetopt. Beschadigde smaak. Te oud ? (GB/Carrefour : 1,39 euro).

Blanc de blancs,

Vin de table sec d’Espagne

Mooie, frisse groengele kleur. Frisse neus van ‘een witte uit het zuiden’, die wat karakter mist. De smaak is ietsje neutraal maar technisch

in orde. Moet zelfs kunnen

bij gerookte vis.

(Colruyt : 1,38 euro).

Besluit Deze tafelwijnen zijn in de meeste gevallen minstens even goed als

de kleine appellations van vergelijkbaar prijsniveau.

Door Herwig Van Hove