Eenvoudige wijnen die geen pijn doen in de portemonnee.

Daar willen we het over hebben in deze rubriek. Château Simple (237),

wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt. Deze week : rode bordeaux 2005.

Als we bladeren in het persdossier van Horeca Expo (18de editie, 2006), valt op welk een vreemde wereld de Belgische horeca wel is. Elke week in 2005 gingen 25 horecazaken failliet, maar er gaan er nog altijd meer open dan er verdwijnen. Er waren in 2005 in Vlaanderen 15.754 restaurants, wat toch 16 procent meer is dan in het referentiejaar 1996. Ze boekten gemiddeld een jaaromzet van 170.603 euro per restaurant. De totale jaaromzet van alle Belgische restaurants samen bedroeg in 2005, 4500 miljoen euro : haast tienmaal meer dan de omzet van de 12 grootste cateringbedrijven van het land : 540 miljoen euro. Maar deze laatste groeien veel sneller : 4,8 procent per jaar tegen 1,2 procent voor de restaurants. Er werd door alle Vlaamse eethuizen samen in 2005 voor wel 228 miljoen euro geïnvesteerd. Zo slecht zal het dus wel niet gaan.

Deze cijfers verbergen echter veel leed. Jonge keukenchefs beginnen, vaak met familiekapitaal en na enkele vluchtige stages, een eigen zaak en zijn slachtoffers van de glitter-overinvesteringen die hen door de dolgedraaide gastronomische pers worden aangepraat. Vergulde toiletten met zachte Bachmuziek, duur eetgerei, Riedelglazen, bloemen op tafel, een veel te uitgebreide kaart enz. doen hen snel de das om. Die kost wordt vooral op de wijnprijzen verhaald, wat dan op zijn beurt de klanten doet afhaken. Alternatieve formules zoals catering, chef aan huis, bereide pakjesmaaltijden (bij Delhaize liggen Peter Goossens, Pierre Wynants en Wout Bru broederlijk naast elkaar in de koeltoog), eetcafés en brasseries groeien dus nog altijd zeer sterk.

De wijnprijzen in de restaurants zijn dermate opgejaagd dat haast iedereen er slechte ‘plonkwijn’ drinkt, meestal uit de Nieuwe Wereld, die maar op tafel kan komen omdat niemand er de lage kostprijs van kent. Een gastronomische ramp. Deze hoge wijnprijzen worden gewoonlijk als gerechtvaardigd voorgesteld omwille van de hoge non-foodkosten .

Vandaar mijn voorstel om, inspelend op deze (verkeerde) voorstelling, de situatie als volgt aan te pakken : de klant kan te allen tijde de kostprijs van de laagst geprijsde fles van de wijnkaart als stopgeld betalen en zijn eigen wijn doen schenken. Immers, voor deze ‘paria van de wijnkaart’ (gewoonlijk een aftandse muscadet, Elzaswijn of Chileen) is het restaurant bereid om heel het bedieningsarsenaal in gang te zetten. Door deze pariafles te betalen maar niet te drinken, kan men zo het luxeapparaat voor zijn eigen fles doen werken. Als deze fles erg goed is, en dat is een voorwaarde, is hiermee het gastronomische evenwicht tussen glas en bord hersteld. Een aangename gedachte.

Vandaag proeven we nog rode bordeaux 2005.

Les Trois Colonnes, Bordeaux 2005

Diepe, somberrode kleur met een kleine aanzet van rijp. Traditionele bordeauxneus van zwart fruit. In de mond komt soepele smakelijkheid. Geschikt om nu te drinken bij alle geroosterd vlees. (Colruyt : 4,15 euro).

Comte de Beylac, Bordeaux 2005

Een diepe, haast inktachtige kleur met zelfs wat spanning . Ook de neus heeft grote diepte als kenmerk. De smaak is soepel (70 % merlot) in de aanzet maar eindigt wat stevig-streng. Geschikt voor bij vette vleeswaren die het gehemelte afschermen. (Delhaize : 3,99 euro).

Château Fontbonne, Bordeaux 2005

Diepe en sombere, gepannen kleur, zonder spoor van sleet of evolutie. Neus van zachtaardig merlotfruit (50 % merlot). De smaak zet soepel aan en gaat voort in een wat oppervlakkig middengebied en een stevig einde. Moet enkele jaren liggen om te versmelten en zal dan een heel goede, universele compagnon zijn voor de ‘rode’ tafel. (Delhaize : 5,49 euro)

Château Haut Rozier,

Bordeaux Côtes de Francs 2005

Sombere kleur, iets open aan de rand. Zachtaardige neus met wat diepte en weerstand na opschudden. Goed gestructureerde, frisse smaak met lengte. Heel goede wijn voor aan tafel met ‘zachtaardige’ gerechten zoals stoofpot. (Colruyt : 4,65 euro).

Cavetour, Bordeaux 2005

Heel goede kleur met een wat open, frisse rand. Karakteristieke, fijne, discrete bordeauxneus maar niet met de grote diepte. Soepele en mooi in de lengte gestructureerde wijn. Goed bij stevige rauwe ham en salami. (Delhaize : 3,99 euro).

Château La Croix de Guillot,

Premières Côtes de Blaye 2005

Heel goede, diepe en sombere kleur met spanning van de lagering, aan de neus een goed ingebouwde houttoets en een klein streng accent. De smaak is soepel in de aanzet met een stevig middengebied en een stevige finale. Ook deze wijn moet enkele jaren liggen en is dan een ideale partner bij rosbief met gestoofd witloof. (Colruyt : 4,89 euro).

Door Herwig van Hove