Eenvoudige wijnen die geen pijn doen in de portemonnee. Daar willen we het over hebben in deze rubriek. Château Simple (230), wijn voor beginners, die ook de kenners wel bevalt. Deze week : KLEINE BORDEAUX.

Er wordt nogal wat gezeurd over de explosieve prijzen van de bordeaux primeur 2005. Men vindt het schandalig dat de zelfingenomen chateau-eigenaars zoveel voor hun wijnen durven vragen. Uit het gejammer wordt dan duidelijk dat “de druiven te groen zijn”.

Hierbij enkele opmerkingen. Eerst en vooral : de chateau-eigenaars ‘vragen’ niet maar ‘krijgen’. In een vrije markt, zoals ook deze van de crus classés van Bordeaux er een is, is de prijs correct als de transactie doorgaat. Als de wijn verkocht en betaald wordt, is hij niet te duur. En wat blijkt : de meeste grote chateaus zijn bij de geldende prijzen op enkele uren tijd uitverkocht. De prijs was dus helemaal niet te hoog voor de markt.

Toch twee elementen van onrust. Ten eerste kunnen de flessen en hun prijzen worden afgeleid naar speculatieve segmenten op de totale markt. Dan komen we in een andere wereld. Wijn wordt dan niet gekocht omwille van zijn gastronomische (tafel)kwaliteiten maar alleen als drager van toekomstige grote winsten. Heel dikwijls, en laat ons hopen dat dit ook hier het geval mag zijn, leidt speculatieve hebzucht tot exploderende zeepbelconstructies waarna alles, met grote schade, weer in de plooien valt. Of het leidt tot onnozele situaties, zoals bij die rijke Amerikaanse verzamelaar die indertijd een Jeffersonfles kocht en ze in een muurnis boven de eettafel plaatste met een lichtspot erop. Toen, na jaren expositie, het grote moment van de consumptie kwam, was de fles leeg ! Door de hitte van het felle licht was de kurk gekrompen, in de fles gevallen en was de wijn helemaal verdampt. Een juiste straf voor oneigenlijk gebruik.

De speculanten denken ook ‘hoe ouder, hoe duurder’ en meestal hebben ze gelijk. Zolang de wijnen niet gedronken worden is er niets aan de hand. De meeste van de ‘oeroude’ flessen van meer dan dertig jaar oud gaan van veiling naar veiling, zijn perfect ondrinkbaar en dienen alleen om het imago van hun wisselende eigenaars op te krikken. Maar het moet gezegd : deze mythe van oud en excellent wordt door de grote chateau-eigenaars vakkundig onderhouden en gekoesterd.

Een tweede ernstig en ongunstig gevolg van de prijshausse in Bordeaux is het feit dat deze trend afstraalt op alle bordeauxwijnen. Door de berichten in de media denkt de consument dat heel Bordeaux aan de prijzendans is begonnen en hij begint bordeauxwijn te mijden.

Dat is bijzonder erg want het jaar 2005 was excellent, niet alleen voor de crus classés maar voor alle wijn. Het goede weer is van iedereen. Maar daar er in het ‘gewone’ wijnsegment een overproductie is – het gaat eigenlijk niet om overproductie maar eerder om een ‘verkeerde’ productie -, riskeert het kind samen met het badwater te verdwijnen. En dat zou heel erg zijn, want nooit eerder in de hele wijngeschiedenis, is de ‘kleine bordeaux’ zo goed en goedkoop geweest als nu.

‘La Métairie de Parenchère’,

Bordeaux 2005

Goede kleur, bijna inktachtig, en een getemde neus met mooi diep fruit. In de mond komt een grote smakelijke aanspraak maar hij eindigt wat kort en toont dan zijn simpele alcoholische allure. Excellente wijn voor bij salami. (Delhaize : 6,69 euro).

Château des Capucins,

Lalande de Pomerol 2005

Goede kleur met edel fruit en grote eigenheid. De smaak is gewoon lekker. Goede structuur en lengte. Wijn voor bij het grote rode vlees. (GB/Carrefour : 9,95 euro).

Château Le Raït, Bordeaux 2005

Goed gevulde kleur met wat spanning en een gezonde neus met veel primair, druivig fruit. De smaak is getekend door verse, eclatante tannines, van in het begin tot op het einde. Wijn voor bij stevige gerechten en terrines. (Colruyt : 4,95 euro).

Château L’Eglise, Bordeaux 2005

Wat licht van kleur maar wel met een fijne, niet-diepe neus met veel elegantie. De smaak is goed evenwichtig en gezond, meer getekend door finesse dan door concentratie. Goede wijn voor bij fijne vleeswaren zoals gekookte ham van goede origine. (Colruyt : 3,94 euro).

Château Le Peyrat, Graves 2005

Goede kleur maar toch wat licht. Kruidige verse neus die onweerstaanbaar aan rhône doet denken. De smaak is vlezig en rond en met grote lengte. Wijn voor bij stevige schotels zoals lamsnavarin. (Colruyt : 3,95 euro).

Château Le Menaudat,

Premières Côtes de Blaye 2005

Goed gevulde kleurconcentratie en een neus van zacht, ‘voorwaarts’ en gezond fruit. De smaak is soepel met een goede tanninestructuur van in het begin tot op het einde. Heel smakelijke, kleine wijn voor bij voorgerechten. (Colruyt : 3,35 euro).

meer wijntrouvailles: www.het.gastronomen.net/vanhove

herwig van hove