Met ?Mon Homme” spint Bertrand Blier zijn variatie op het grootste cliché uit de Franse film : het hoertje met een hart van goud. Marie is geen slachtoffer, maar is trots op haar beroep dat ze uit vrije wil uitoefent. Na een aantal sarcastische observaties over haar professionele perikelen (zoals haar voorkeur voor oude klanten die de grootste moeite hebben om de trap naar het paradijs haar zolderkamertje te beklimmen) verandert het portret in een hagiografie. Marie (de naam zal wel niet toevallig zijn gekozen) ontfermt zich over een dakloze ( Gérard Lanvin) aan wie ze niet alleen haar lijf aanbiedt, maar ook haar blanquette de veau. Blier maakt van zijn hoer een heilige, maar de schunnig-mystieke dimensie waarmee hij het laag-bij-de-grondse probeert te sublimeren, is grotesk. De clochard wordt getransformeerd tot een aanbeden pooier aan wie Marie met lichaam en ziel verknocht is. Als hij met een manicure-meisje aanpapt, krijgen we de driehoeksrelatie waarrond veel films van Blier draaien.

Nadat de souteneur de nor invliegt, krijgt Marie op bestelling twee kinderen van een zachtmoedige werkloze ( Olivier Martinez). De film gaat nu plotseling de sociaal gevoelige toer op : een patroon pontificeert dat ?tout le monde encule tout le monde” ; een bedelaar blijft in de kou staan ?parce’on ne donne qu’aux riches”.

Vergeleken met de narratieve chaos van zijn drie vorige films (?Trop Belle pour toi”, ?Merci la vie”, ?1, 2, 3 Soleil”) is ?Mon Homme” van een ontwapenende dramatische eenvoud. Verwacht echter geen psychologisch realisme. We bevinden ons wel degelijk in een film van Blier, lichtjes afwijkend van de herkenbare werkelijkheid. De cineast zapt lustig heen en weer tussen de verschillende avonturen van zijn heldin, verandert bruusk van toon, verliest zich in terzijdes. Wat hij als provocerende levenswijsheid probeert te verkopen, is niet meer dan cafépraat. Maar wat de film werkelijk ongenietbaar maakt, is de vreselijke Anouk Grinberg : ze doet hard haar best om een misplaatste kinderlijke onschuld uit te stralen, maar komt over als een chagrijnig hysterisch creatuur.

?Mon Homme”van Bertrand Blier, met Anouk Grinberg, Gérard Lanvin, Valéria Bruni Tedeschi, Olivier Martinez, Sabine Azéma, Jean-Pierre Léaud, Michel Galabru.

PATRICK DUYNSLAEGHER

Grinberg in Mon Homme : chagrijnig creatuur.