culinair (1)

Bedankt voor de leuke tips in de Special Culinair, Weekend Knack nr. 17 van 9 mei. Wij waren bij de gelukkigen die een plaatsje wisten te bemachtigen in Restaurant De Kas in Amsterdam. Het was er ongelofelijk lekker, een echte aanrader. Een vriendin die in Californië woont, ging op mijn aanraden naar Chez Panisse in Berkeley. Ze vond het er ook heel lekker. Intussen is ze overgekomen naar België, en staat een van de kookboeken van Alice Waters in mijn kookbibliotheek.

Lieve Cornelis, via e-mail.

culinair (2)

In nr. 17, in Dat smaakt naar zomer, staat dat falafel Israëlisch is. Dat is niet zo. Egyptenaren en Palestijnen aten het eeuwen voor er sprake was van de staat Israël. De Israëli’s claimen niet alleen het land van de Palestijnen maar ook hun keuken met authentieke Arabische gerechten als falafel, hommos, pitta en shoarma (in het Arabisch letterlijk: draaivlees), vandaar de Griekse naam ervoor: giros.

Lucas Cathérine, via e-mail.

zinloze zoenen (1)

De column van Tessa Vermeiren in nr. 18 heeft me onaangenaam verrast. Wel ja, typisch voor onze steeds egoïstischer samenleving! Binnenkort lopen we allemaal met witte mondmaskertjes zoals in Japan. Akkoord, wat betreft het gelebber op tv. Toch zou ik een lans willen breken voor ‘zachte zoenen’ of ‘zinvolle zoenen’. Is een gemeende kus niet de non-verbale vertaling van “Blij dat ik je zie, ik heb je graag en ben blij dat je er bent”? Er is al zoveel haat en nijd in onze maatschappij die meer en meer evolueert naar voyeurisme. Ik pleit ervoor vrienden, geliefden en familie een hartelijke, welgemeende pakkerd te geven. En waarom zouden mannen elkaar ook geen kus geven? Liever een kus dan een klap!

Mark Mertens, Mol.

zinloze zoenen (2)

Ik ben het geheel met Tessa Vermeiren eens. Ikzelf ben geen fervent kusser. Ook begroetingszoenen van anderen dan familieleden of zeer goede vrienden geven mij een ongemakkelijk gevoel. Het doet me plezier te horen dat ik daarom niet totaal uit de tijd ben. Hierbij sluit ik mijn hartelijke groeten in, bezegeld met een stevige handdruk.

Vera Van den Eyndt-Jacobs, Merksem.

zinloze zoenen (3)

Het zinloze zoenen wordt er met de paplepel ingegoten. Aan baby’s en peuters wordt al geleerd om – voor hen volslagen vreemden als tantes en ooms, vrienden en vriendinnen van hun ouders – een zoen te geven. Ik ben van mening dat het fout is om onze kinderen daartoe te dwingen. Een beleefde begroeting, een handdruk, volstaan ruimschoots. Zo wordt de zoen inderdaad iets waardevols, iets dat voorbehouden is aan mensen die echt iets voor ons betekenen.

Goedele Thiry, Antwerpen.

zinloze zoenen (4)

Blij dat Tessa opnieuw haar column schrijft. Verheugd omdat ze het zoenen op de korrel neemt. Ik vind mezelf terug in de wijze waarop zij het verwoordt. Zij durft schrijven wat ik zo dikwijls wil maar niet durf te zeggen in de nabijheid van onverbeterlijke zoeners. Wie zuinig wil zijn op zo’n intiem gebaar, wordt al vlug voor trut versleten.

Paula Demoor, Mere.

kitesurfen

Enige publiciteit voor onze sport is steeds welkom, onverantwoorde publicaties zoals in nr. 20 van 16 mei daarentegen niet. Ik vraag ik me af of Wim Denolf de nodige en deontologisch verplichte research verricht heeft. Nee dus, en enkele zware fouten bewijzen dat.

Een beetje vlieger trekt tot 300 kg. Het gevolg is simpel: “De vlieger rukt me van hot naar haar en laat me over het strand lopen als een spartelende vis op het droge. Het scheelt niet veel of ik knal frontaal op een groepje kijklustigen”, schrijft Denolf. Dat sommige mensen graag wat riskeren, geeft hen geen enkel recht om ook anderen in gevaar te brengen.

Nog iets. Na één voormiddag geklungel op het strand mocht hij zijn geluk al op de zee beproeven. In welke surfschool mag je na één voormiddag de stoere Jan gaan uithangen? Je leert er eerst op binnenwater surfen. En met kitesurfen gaat er veel meer gevaar gepaard. Door zware ongevallen in Oostende en Blankenberge zitten al enkele power kiters in een rolstoel.

De auteur liet zich blind meeslepen in halve waarheden, en het geschetste beeld is schrijnend onvolledig en beschamend fout.

Koen Pauly, Nieuwpoort.

charme

Betreft nr. 21 van 23 mei. Ik heb het artikel over charme met veel leedvermaak gelezen en er ook enige waarheden in gevonden. Waarom wordt natuurlijke charme door velen al snel als verdacht beschouwd? Jammer toch? Wat is er trouwens mis met spontane vriendelijkheid, waaraan in deze tijd een chronisch gebrek is?

Verder nog een pluim voor de artikels van Linda Asselbergs, steeds doorspekt met de nodige humor en een gezonde dosis relativering. Doe zo voort!

Annie Vervoort, Deurne.