Een doodgewone jeugd uit de jaren ’60, beschreven zoals een miniatuur geschilderd werd, dat is De hond die me wilde verslinden. Alina Reyes is ook in Nederlandse vertaling een goedverkopende auteur. Ze weet droom en werkelijkheid te verweven in een surreële sfeer. Qua diepgang heeft het niet veel om het lijf, maar ze stapelt wel mooie beelden op elkaar in een gemaniëreerde taal. Met zand tussen je tenen en in de schaduw van een parasol is dit te genieten. (De Arbeiderspers, 599 fr.) TV

Dat het niet gemakkelijk is om voor je zoon een goede ouder te zijn is een stelling die niet wordt ontkracht door de lectuur van Jongens, hoe voed je ze op? van de Australiër Steve Biddulph. De vraag is hoe ouders er kunnen voor zorgen dat hun jongens opgroeien tot gelukkige en evenwichtige mannen. De aanbevelingen zijn eerder preventief. Als je wilt vermijden dat jonge mannen geobsedeerd worden door seks is het belangrijk om zelf niet preuts te zijn. Misschien vind je het niet leuk te ontdekken dat je zoon een homo is, maar daarover hoeven geen schuldvragen te worden gesteld. Belangrijker is het om er beschaafd mee om te gaan en bakens te verzetten: “Misschien komt er een dag dat scholen bewust homoseksuele leerkrachten aantrekken, zodat kinderen kunnen zien dat normale, zorgzame en gelukkige mensen lesbisch of homoseksueel kunnen zijn”. (Elmar, 690 fr.) PdM

In 1957 publiceerde Dick Francis zijn memoires. Hij was toen 37. En dat is vroeg om je memoires te schrijven. Het jaar daarvoor had hij bijna de Grand National gewonnen op een paard van de Britse koningin-moeder. Maar even voor de eindstreep stortte Devon Loch in mekaar. Francis werd dan gevraagd of hij akkoord ging om door een ghostwriter zijn autobiografie te laten schrijven. Maar hij stelde voor het zelf te doen. Om kort te zijn: de gewezen jockey van de koningin-moeder werd journalist en begon een ongelooflijke carrière als thrillerschrijver. En die thrillers hebben allemaal iets te maken met de paardensport. Francis is nu bijna tachtig. Ongeluksgetal is de eerste bundel korte verhalen van hem sinds meer dan dertig romans. In totaal bevat Ongeluksgetal – wat dacht u – dertien verhalen, vijf zijn nooit eerder gepubliceerd. Leuk. Stuk voor stuk. Maar soms is het duidelijk dat Francis liever wat langer van stof geweest zou zijn. Zeker in de oude verhalen, want de bundel gaat over een periode van 25 jaar. (Archipel, 699 fr.) FB

Het festival van Angoulême bekroonde Vrouwen en kinderen eerst, het vierde deel van het humoristische Meneer Johan, als ‘Album van het Jaar’. Terecht, want deze reeks over de lotgevallen van een dertigjarige schrijver, is een schot in de roos. Auteurs Berberian en Dupuy plukken inspiratie uit het leven zelf en dat zorgt voor pientere observaties en bikkelharde confrontaties wat betreft liefde, jaloezie, kinderen etcetera. Luchtig opgeklopt met fijnzinnige humor en tekentechnische knipoogjes naar onder meer Joost Swarte, Ever Meulen en Yves Chaland. (Oog & Blik, 460 fr.)

Echt Amerikaans Koken, de beste recepten uit USA’s cultrestaurants vertelt de geschiedenis van de diners en verzamelt recepten van gerechten uit die typische, Amerikaanse restauratiewagens. De diner vindt zijn ontstaan in Providence, Rhode Island, waar Walter Scott, een vindingrijk ondernemer, in 1872 begon met de verkoop van sandwiches, gekookte eieren en koffie vanuit een paardenwagen. Na de Tweede Wereldoorlog worden er diners gebouwd in roestvrij staal en met pasteltinten; vanaf the sixties zijn diners stralende, goedverlichte wagens, die deel uitmaken van de alledaagse cultuur. Te midden van een zee van hel gekleurde neon serveert men typische gerechten, zoals sunny-side up eggs with hashbrowns (spiegeleieren met gebakken aardappelen), donuts, muffins en hamburgers. Amerikaanser kan moeilijk. (Tirion, 790 frank.) PvD

Ideeënbus

Deel deze instrumenten liever uit

het virginaal de luit de hommel

viola mondboog clavichord

het hakkebord de tamboerijnen

theorben rietfluiten klaret

het ingelegd spinet de oet

alle traverso’s van ivoor

en stouw de zalen vol daarna

– het willig oor verloor de moed met drums en electronica

Uit: “Sleutelbos, gedichten uit zeven bundels” van Ed Leeflang, De Arbeiderspers, 500 fr.

Redactie Pol Moyaert