De geïllustreerde wereldatlas voor de jeugd is niet alleen mooi en overzichtelijk, hij nodigt ook uit om iets leerrijks op een leuke manier te doen of na te bootsen. Zo leer je hoe je een schaalverdeling kan maken. Maar je kan ook je eigen model van ons zonnestelsel maken (de planeten zijn gekleurde bollen die je aan een klerenhanger bevestigt) of zowaar een vulkaan imiteren (met soda en waspoeder). De afzonderlijke landen zijn ingevuld met goed herkenbare icoontjes die verwijzen naar monumenten, diersoorten, economische en industriële activiteiten. Achteraan staan alle landen nog eens op een rijtje (met vlag en voornaamste gegevens). Er is een verklarende woordenlijst en een uitgebreid register zodat verdwalen onmogelijk is. Een prachtig werkstuk. (Lannoo, 1190 fr.) PdM

Zijn aardige mensen eigenlijk wel echt aardige mensen, of zijn het veinzende en daardoor gefrustreerde tijdbommen die op elk ogenblik kunnen ontploffen? Daarover gaat een verhelderend boek van Duke Robinson dat de lange titel De onbewuste fouten die aardige mensen maken met de beste bedoelingen draagt. De aardige mensen die de auteur bedoelt zijn mensen die maar moeilijk met hun eigen mening naar buiten kunnen komen, die leven volgens de verwachtingen van anderen en die zelden krijgen waar ze recht op hebben omdat ze daar schijnbaar niet op staan. Robinson toont hoe je dat kan verhelpen zonder dat je daarbij vijanden maakt. Elk hoofdstuk eindigt dan ook met de geruststellende zin: “En je zult nog steeds een aardig iemand zijn”. Voor je mening uitkomen betekent immers meestal voordeel voor jezelf en je omgeving. (De Kern, 690 fr.) PdM

CITAAT

“Mijn handen zijn zeer belangrijk voor mij, want het gebeurt en gebeurde allemaal met mijn handen, zowel in mijn schilderijen als in mijn beeldhouwwerken, en in het boksen vroeger. Het is niet vreemd dat die twee handen iemand knock-out kunnen slaan en ook schilderen. Ik denk dat schilderen en boksen dicht bij elkaar liggen. Want boksers zijn over het algemeen, het zal vreemd klinken, maar ze zijn zachtaardige mensen.”

Jean-Pierre Coopman in “Kunstkicks – Eindtermen als aanleiding tot boeiende portretten”. Een verzameling korte interviews gemaakt door Anna Luyten (met foto’s van Lieve Blancquaert) in opdracht van Canon, de cultuurcel van het departement Onderwijs. Kan – zolang de voorraad strekt – aangevraagd worden bij Canon, Emile Jacqmainlaan 165, 1210 Brussel.

Vier jaar na het eerste deel verschijnt eindelijk het vervolg op Zoo. In Vrije Vlucht staat een schitterende dierentuin in Normandië centraal. De sympathieke beheerders zijn gefascineerd door dit godsgeschenk en doen er alles aan om hun passie te onderhouden, maar de oorlog komt steeds dichter bij en er dienen offers gemaakt te worden. Zware offers… Menselijke tragedies tegen een decor van vreemde dieren, getraumatiseerde (oorlogs)slachtoffers en prachtlocaties. Tekenaar Frank brengt dankzij een speciale kleurtechniek een indrukwekkend sfeertje over, vol drama’s, natuurschoon en symboliek. Schitterend! (Dupuis, 480 fr.) GDW

Wat Kate Sinclair meemaakt is genoeg om meteen naar een gezinstherapeut te gaan. Haar dochter van zeventien beleeft een rebelse periode, haar moeder heeft Alzheimer, ze ontmoet een oude jeugdliefde, heeft last van haar metabolisme en bovenal wil haar zus trouwen met een man die beschuldigd wordt van moord op dertien vrouwen en meisjes. Naar een therapeut dus. Maar het probleem is dat Kate zelf therapeute is. En naast de werkelijkheid kijkt. De deur naar het verleden van Joy Fielding is zowel huiskamer- als rechtbankthriller. Een paar nevenfiguren verdienden wat meer belangstelling van de schrijfster, maar dat belet niet dat je deze misdaadroman tot het einde toe spannend blijft vinden. (Van Holkema & Warendorf, 595 fr.) FB

ONDER REDACTIE VAN POL MOYAERT