Boeken

Verzekeringsagent Fré van der Mugge draagt een vulpen door de neus, gaat slingerend aan lianen naar zijn werk, ruimt slecht getekende stripfiguren heldhaftig uit de weg, geilt op slanke gazellen met jarretelles en zit samen met Spiderman, kapitein Haddock en professor Mortimer op judo-klas. In de absurde wereld van de Franse auteur Boucq is niets onmogelijk. In Het Avontuur Lonkt, het tweede album van vriend Fré, krijgt de maatschappij er weer flink van langs, en dat is hilarisch grappig. (Casterman, 335 fr.) GDW

In Amerika annonceren mango, papaya, ananas en shiitake blijkbaar de lente. Deze exoten en gerechten als gebakken soft-shell met citroen of garnalenkoekjes met jalapeno-tartaarsaus figureren in Spring van Joanne Weir. Het prettig geïllustreerde kookboek werd vertaald en in de reeks Koken voor alle Seizoenen onder de titel Lente uitgebracht. De opgenomen gerechten zijn smakelijk en hedendaags, doch regelmatig een beetje té Amerikaans. Zoals het recept van de romige oestersoep, waarbij oesters worden gekookt tot ze gaar zijn. Eventjes opwarmen in de soep was voldoende geweest. (De Lantaarn, 798 fr.) PvD

Urenlang duurt de doodsstrijd van een Indische klimmer, bevroren en uitgeput op de Mount Everest. Enkele meters verderop, “lekker beschut en redelijk comfortabel in hun tent” besluit een groep Nederlanders dat de man niet meer geholpen kan worden. “Ze hadden op zijn minst zijn hand kunnen vasthouden”, briest Joe Simpson in De schaduwzijde. “Ik ben een keer voor dood achtergelaten en ik weet hoe eenzaam ik was.” Meteen verwijst hij naar zijn val in de Peruviaanse Andes in 1995, die hij op haast miraculeuze wijze overleefde. Het boek daarover, Over de rand, maakte hem wereldberoemd en toonde hem ook als begenadigd schrijver. In zijn nieuwste klaagt hij de verwording van de bergsport aan. Sommige klimmers laten niet alleen rotzooi achter, maar stappen ook over gewonden en stervenden. IJzig. (Nijgh & Van Ditmar, 799 fr.) LDD

De nieuwe Michael Dibdin heet Cosi fan tutti en speelt zich af in Napels. Inspecteur Zen heeft af te rekenen met mooie vrouwen die in de handen van mafiose charmeurs dreigen te vallen. Het is alsof de thrillerschrijver echt een opera regisseert en de rekwisieten opsomt. Dibdin verstaat de kunst om de lezer op een heel vertrouwelijke manier aan te spreken, alsof deze roman voor jou alleen geschreven is. Al op de eerste bladzijden wordt een man vermoord. Door de luchtige, opera-achtige achtergrond waarop dit gebeurt krijgt die moord – het slachtoffer wordt in een vuilniswagen gekieperd en door de messen vermalen – iets onwezenlijks. Spannend én grappig. (Atlas, 790 fr.) PdM

Het begint als een kioskroman. Een coup-de-foudre bindt Sylvie Robert aan Alain Degré, gebruind, blonde krullen, brede schouders. Na showbizz, pers, radio en filmwereld is hij uitgekeken op alles, zijn gezin incluis. Als zij voor Cartier naar Zuid-Afrika kan, koopt hij een paar tweedehands Nikons, reist mee en ontpopt zich tot avonturier-fotograaf. Sylvie bevalt er van dochter Tippi, die opgroeit in de Afrikaanse wildernis. Het kind leeft tussen luipaarden, olifanten en krokodillen, weet dat je geen baviaan in de ogen mag kijken. Even dreigt deze dubbele autobiografie melige New Age-allures te krijgen. Gelukkig blijft Tippi – Kind van Afrika realistisch, aards genoeg. De lezer blijft achter in verwondering. (Luitingh-Sijthoff, 600 fr.) LDD

(CITAAT)

Als de mens wordt geboren, is hij teer en slap. Na zijn dood is hij hard en stijf. Alle dingen, planten zowel als bomen, zijn buigzaam en veerkrachtig zolang ze leven. Na hun dood zijn ze dor en breekbaar.

Bijgevolg zijn het harde en verstarde de gezellen van de dood. Het kneedbare en soepele vergezellen het leven. Sterk en groot is synoniem met minderwaardig, broos en teder met meerderwaardig.

Uit: “Chinese Meesters over levenskunst – Een onverstoorbaar optimisme.” (Lannoo, 350 fr.)

ONDER REDACTIE VAN POL MOYAERT

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content