Twintig jaar geleden maakte hij van feesten zijn beroep. Edouard Vermeulen, de man achter het Belgische modehuis Natan, lijkt de perfecte gids door de eindejaarsperiode. Of toch niet ? Een gesprek over avondjurken, etiquette en kerstmoeheid.

Directe aanleiding voor dit interview is uw eindejaarscollectie, waarvoor de Belgische actrice Natacha Regnier model heeft gestaan. Vanwaar die keuze ?

Edouard Vermeulen : Vanwege haar charisma en omdat ze volgens mij een internationale toekomst heeft. Ze is nog heel jong, maar ik wou tonen dat jonge twintigers zich ook stijlvol kunnen kleden. Vooral het contrast tussen haar nonchalante imago en het conventionele van Natan sprak me aan.

Vandaag lonkt elk modehuis naar de rode loper. Wilt u door deze samenwerking ook die richting uit ?

Het zou natuurlijk prettig zijn Natacha Regnier in de toekomst te blijven kleden, ook als ze genomineerd zou worden voor een Oscar of een César. Zoiets is goed voor de uitstraling. En daar gaat het vandaag toch om. Kijk naar de haute-couture-show van Christian Dior. Dat is echte paradekledij. Het hoeft zelfs niet meer draagbaar te zijn, zolang het maar uitstraling heeft.

Chanel stelde haar zomercollectie enkele weken geleden voor in Parijs. Op een rode loper, in de aanwezigheid van Nicole Kidman. De boodschap was duidelijk : glamour ! Zou u het ook zo aanpakken ?

Nicole Kidman is een droom voor elke ontwerper. Ze is de perfecte vrouw om een glamourjurk te dragen. Zij belichaamt voor mij het mooiste van de couture. Gesofisticeerd, zonder overdressed te zijn. Heel vrouwelijk. Chanel heeft dat goed bestudeerd. Ik zou het ook zo doen.

Prinsessen als Maxima en Mathilde zijn voor u toch ook goede uithangborden ?

Jazeker, ik krijg vaak de vraag om een jurk als die van Mathilde te maken, maar voor mij is het belangrijkste dat de vrouw de aandacht trekt en niet de jurk. De klant is koning, maar ik wil vooral dat mensen hun eigen imago respecteren. Ze moeten zichzelf blijven. Bij elk type vrouw past een bepaalde look. De enige uitzondering op de regel zijn avondjurken. Voor mij bestaan daarvoor geen types. Zolang het maar bij je figuur past en elegant gedragen wordt.

Is het omdat avondkledij een soort pose uitlokt ?

Inderdaad, iemand in feesttenue steken is voor mij als tekenen op een wit canvas. Bovendien zijn vrouwen voor dergelijke gelegenheden erg ontvankelijk voor suggesties. Ze hebben hun mening over wat ze elke dag dragen, maar voor een feestelijke gebeurtenis staan ze meer open voor advies. Vaak gaan ze eerst naar de kapper, vooraleer ze komen passen. Omdat het om een totaalbeeld gaat. We verkopen hier dromen.

Mag ik u de ceremoniemeester van de Belgische modewereld noemen ?

Mensen komen inderdaad meestal bij Natan naar aanleiding van een feestelijke gelegenheid zoals een huwelijk of een doopsel. Zo is Natan ook ontstaan. En ik ben tevreden dat die associatie met feestelijkheden nog altijd bestaat. Omdat het zo aangenaam is in de verkoop. Als mensen bij ons komen, hebben ze altijd een goed humeur. De voorbereiding is al een feest op zich. Het onderscheidt ons ook van alle andere winkels, die van alles wat aanbieden. Een groot pluspunt gezien de toenemende concurrentie. Onze klanten weten dat ze hier van top tot teen gekleed worden. Van schoenen tot juwelen. Ze moeten niet heel de stad aflopen. Wij bieden een totaalbeeld. En aangezien we volgens de regels van couture werken, kan elk figuurtype hier terecht.

Twintig jaar geleden bent u met feestkleding gestart. Was dat een bewuste keuze ?

Er werd me gevraagd een bruidsjurk te maken. Uiteindelijk heb ik ook de rest van de familie gekleed, en de decoratie van de kerk en de feesttent op mij genomen. Dat laatste was een logisch gevolg aangezien ik van opleiding interieurarchitect ben. Geleidelijk ben ik me steeds meer gaan toeleggen op het ontwerpen van feestkleding. Ook omdat in die tijd de markt overspoeld werd met Belgische confectiemerken zoals Scapa en Strelli. Ik heb voor mezelf een niche gezocht.

Is de manier waarop de Belgische vrouw zich vandaag kleedt voor speciale gebeurtenissen erg veranderd ten opzichte van twintig jaar geleden ?

Enorm ! Enorm ! Verjonging is het sleutelwoord. Je ziet het in alle sectoren. Le mot jeunesse. In cosmetica, trends, mode. Vrouwen die ik twintig jaar geleden al kleedde, zien er nu jonger uit als vijftiger dan als de dertiger die ze destijds waren. Ze willen geen deftige tailleurs meer dragen omdat ze vinden dat het hen veroudert. Ze verkiezen een jeans gecombineerd met een chique blazer. En een rok kan nog net als er iets speciaals aan is, bij voorkeur van soepele mousseline. Anderzijds is gesofisticeerde mode vandaag de dag gemeengoed geworden. Tien jaar geleden stond de Nieuwstraat synoniem voor sweaters en joggings. Vandaag is het al couture. Van H&M tot Zara.

Bestaat er eigenlijk zoiets als een etiquette voor cocktailfeesten of huwelijken ?

Dat hangt af van de dame en de gelegenheid in kwestie. Enige regel die ik hanteer : “Lang is gereserveerd voor ’s avonds.” Zeker als de heren gevraagd wordt in smoking te komen. Belgische vrouwen hebben echter altijd de neiging om voor underdressed te kiezen. Uit angst om te gekleed te zijn. Anderzijds vind ik ook wel dat lange jurken overdag een beetje misplaatst zijn. Het staat toch niet om als moeder van de bruid de mensen ’s middags te ontvangen in een lange jurk, terwijl iedereen stadskleding draagt. Veel van mijn klanten voorzien daarom in twee silhouetten.

Wat maakt een kledingstuk tijdloos ?

Ten eerste de keuze van het materiaal. Dan de kleur en de styling. Vrouwelijkheid, raffinement en soberheid.

Denkt u nog niet aan een vintagecollectie ? De oude stukken van twintig jaar geleden her-uitgebracht ?

Ik zou dat wel kunnen, maar er bestaat geen clientèle meer voor. Neem nu bijvoorbeeld deze catwalkbeelden voor komende zomer. L’été des milles jupons. Ik vind dat heel mooi op de catwalk, die brede rokken, maar mijn klanten willen zoiets niet. Vroeger werden dergelijke brede rokken gedragen door een maatje 44. Nu denkt men er zelfs niet meer aan. Maatje 40 is het maximum. Alles moet verjongen en verslanken. De criteria zijn helemaal veranderd. Een vrouw van veertig wordt vandaag nog als jong beschouwd. Vergelijk dat eens met vroeger. We spreken nu over een andere vrouw.

Wat is voor u het ideale feest ?

Ik zeg altijd : “Het belangrijkste is het oog voor details.” Het mag eenvoudig zijn, zolang het maar getuigt van creativiteit. Ik vind het fantastisch als mensen een volledig decor bouwen rond een feest, met tafelversiering, verlichting… De maaltijd komt voor mij eigenlijk pas op de laatste plaats. Ik hecht meer belang aan de ontvangst, de kleding, de elegantie van de genodigden. Als ik een feest plan, denk ik vooral in functie van het type stoelen, tafelkleden, bloemen, enz. Sfeer creëer je vanaf twaalf personen, maar ik nodig nooit meer dan veertig personen uit. Omdat het anders niet meer gezellig is. Iedereen moet met elkaar kunnen praten. Een ander principe is dat ik uitsluitend thuis feesten geef. Tenzij de omstandigheden het eisen. Maar anders altijd bij mij thuis, omdat de mensen uiteindelijk ook komen voor de persoonlijkheid van de gastheer of gastvrouw.

Hoe viert u dan kerst en nieuwjaar ?

Persoonlijk ben ik veeleer iemand van de lente. Ik geef eigenlijk nooit feesten in de winter, maar als het echt moet, verkies ik wel de traditionele kerstsfeer. Rode kaarsen. Maar tien dagen van dat is voor mij meer dan voldoende. In oktober was ik in een plantenzaak waar men al uitpakte met ‘ Joyeux Noël’. Ik was er echt slecht van. En ben onmiddellijk weer naar buiten gegaan. Commercieel gezien versta ik dat wel, maar eigenlijk zal ik blij zijn als het drie januari is. Veel mensen houden er wel van en dus word ik in december vaak uitgenodigd. Ik zal dus niet thuis blijven, maar oudejaar mag voor mij gerust in het beperkte gezelschap van vier personen.

Vanwaar die liefde voor de lente ?

Omdat alles dan herleeft. De natuur, de blaadjes die terug aan de bomen komen. Het voornaamste voor mij is licht.

Desondanks uw kerstmoeheid, toch nog enkele vraagjes. Welke muziek brengt u in feeststemming ?

Barry White.

Uw favoriete drankje ?

Rode wijn. Ik probeer zo weinig mogelijk te mengen, kwestie van de volgende dag geen zwaar hoofd te hebben.

En wat zet u bij voorkeur op tafel ?

Iets luchtigs. Drie gangen volstaan. Mijn gouden regel : een feestmaaltijd mag maximaal anderhalf uur duren. Lang aan tafel zitten, heb ik nooit kunnen verdragen. Mensen moeten kunnen bewegen.

Aan welk feest houdt u de mooiste herinneringen ?

Ik heb ooit een lentefeest gegeven met tafels volledig bekleed met gras. Dat had wel iets, alleen was het niet erg praktisch. Zo hadden we de avond voordien de tafels al bedekt, maar de dag van het feest bleek het gras al te hoog gegroeid. En dan is er nog die receptie voor de klanten van Natan. In een gebouw dat nog in de steigers stond, maar met een fenomenaal uitzicht over Brussel. We hebben toen 1400 kaarsen aangestoken. Het was oktober, 23 graden. Iedereen stond buiten, onder een prachtige sterrenhemel. Erg feeëriek.

En hoe gaat u gekleed tijdens de feestdagen ?

Persoonlijk vind ik het jacquet voor een man het mooiste. Dat is direct feestelijk. Dat of stadskleding, omdat je daarmee je persoonlijkheid kunt onderstrepen. Zolang het maar geen smoking is. Natuurlijk draag ik die wel omdat hij soms verplicht wordt, maar met veel tegenzin. Het is zo uniform.

Nog veel sterkte voor de eindejaarsdagen. n

Tekst Pascale Baelden

“Ik mag heel tevreden zijn, want ik word vooral geassocieerd met feestlijkheden.”