Dit appartement in het eerste flatgebouw van Barcelona had al een uniek uitzicht over de stad en de zee. Grondige renovatie gaf het ook een hedendaagse intimiteit.

Van zodra de eigenaar van deze flat op de veertiende verdieping de woning binnenstapte, werd hij verrast door de sterke lichtinval en het adembenemende panorama over Barcelona. “Wonen in het centrum van Barcelona mét zeezicht is een absolute luxe. Ik voelde meteen dat dit de ruimte was waarnaar ik op zoek was”, vertelt hij. Het gebouw ligt op vijf minuten wandelafstand van de bekende Ramblas, telt eenentwintig verdiepingen en dateert van voor de Spaanse Burgeroorlog (1936-1939). De architect van het flatgebouw, dat het eerste in Barcelona zou worden, behoorde tot de Catalaanse GATCPAC-vereniging. Deze vereniging van architecten vond zijn ontstaan in Barcelona in 1929 ten tijde van de Wereldtentoonstelling in diezelfde stad. Belangrijke architecten zoals Josep Lluís Sert en Josep Torres-Clavé waren boegbeelden van de vereniging met als doelstelling de krachten te bundelen en moderne architectuur te promoten in de regio. Later vond deze oproep ook gehoor in de rest van Spanje onder de naam GATEPAC. De Catalaanse vereniging was echter de meest succesvolle, onder andere dankzij een aantal opdrachten van de Catalaanse overheid voor de bouw van hospitalen en sociale infrastructuur. Het initiatief was slechts van korte duur wegens het uitbreken van de burgeroorlog. Deze maakte niet alleen een einde aan de Catalaanse nationalistische architecturale beweging maar ook de bouw van het flatgebouw werd tijdelijk stilgelegd. Na de burgeroorlog werden alle architecten die verbonden waren geweest aan het republikeinse politieke regime uit hun ambt ontzet door het dictatoriale regime.

Open en toch intiem

Oorspronkelijk was het volledige flatgebouw eigendom van een welgestelde Catalaanse familie. Naar gewoonte werden de hoogste verdiepingen met het beste uitzicht door de familieleden bewoond en werden de lagere verdiepingen onderverdeeld in kleinere appartementen en verhuurd. De veertiende verdieping was echter steeds bewoond door een lid van de familie. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de etage met een totale oppervlakte van 600 vierkante meter zeer rijkelijk was uitgerust en onder meer over een huiskapel en verschillende kamers voor het huispersoneel beschikte. Maar noch de totale oppervlakte van de flat, noch de onderverdeling in kleinere ruimtes voldeden aan de noden van de nieuwe bewoners.

De opdracht aan het team van architect en binnenhuisarchitect bestond erin de etage in twee appartementen van 300 vierkante meter op te splitsen en beide te verbouwen tot een hedendaagse open woning met oog voor mooie materialen en respect voor de natuurlijke lichtinval. Vanzelfsprekend koos de eigenaar zelf voor de flat met zeezicht en verhuurde de andere flat. Het resultaat van de verbouwing is verbluffend, door de interpretatie van de ruimte in combinatie met de aangrijpende aanwezigheid van kunstwerken. Zodra je de woning binnenstapt krijg je een totaal overzicht van de flat zonder dat de intimiteit van de verschillende woonzones wordt verstoord en word je geconfronteerd met de aanwezigheid van twee sterke communicatievelden. Enerzijds is er de directe communicatie met de buitenwereld door alle ramen die een prachtig stadsoverzicht bieden en waardoor een mooi licht binnenvalt, en anderzijds is er de subtiele interne dialoog tussen de verschillende woonzones.

De zeer ruime woonkamer vormt zonder twijfel de hoofdas van de opbouw in de nieuwe structuur en neemt ook de functie van mirador of uitkijktoren waar. De eigenaar geeft je dan ook met plezier een rondleiding in Barcelona vanop de veertiende verdieping : je ziet niet alleen de onafgewerkte Sagrada Familiabasiliek van Antoni Gaudí, maar ook de middeleeuwse kathedraal en de gotische wijk, de monumentale Agbartoren van Jean Nouvel en de moderne flatgebouwen die de kustlijn in de buurt van de olympische haven markeren.

Creatieve contrasten

De originele draagstructuur van de woning is zeer prominent aanwezig en om het gevoel van hoogte te creëren zijn de pilaren van hun originele bekleding ontmanteld. De kleuren zijn bewust zeer sober gehouden en variëren van wit en zwart tot donkere houttinten. Op de vloer ligt een donker parket.

De kunstwerken, die de indruk wekken dat ze lukraak zijn neergezet, vormen een sprekende aanwezigheid tegenover de sobere architecturale elementen. Door de levendige kleuren en uitstraling zorgen zij voor een aangenaam en elegant contrast. Aansluitend aan de zitruimte – maar toch aan het direct zicht onttrokken door de L-vorm van de living – bevindt zich de werktafel voor montage van film en muziek. Om het gevoel van dynamiek te verhogen zijn stevige witte ballonnen als zitelement gekozen. Ook van hieruit is het uitzicht op de stad adembenemend en wordt vooral ’s avonds de spanning tussen de introverte and extraverte elementen versterkt.

De keuken is helemaal open en de lange, gastvrije eettafel laat vermoeden dat de eigenaars graag vrienden en familie rond een mooi gedekte tafel ontvangen.

Alleen de twee slaapkamers en badkamers zijn afgezonderd van de open woonomgeving om het gevoel van privacy te verhogen. Vanuit de rechthoekige douche zie je de cruiseschepen de haven binnenvaren. “Het geeft bijzonder veel energie om te douchen met dit dynamische uitzicht. Vooral ’s ochtends is de dialoog met de buitenwereld compleet en krijg je zin om deel te nemen aan het bruisende leven in de stad.”

Tekst Inezz – Foto’s Verne