Banket der zotheid
Keuken : 7 i Decor : 7 i Comfort : 6 i service : 7 i Prijs/kwaliteit : 8
Zoals iedere grootstad, heeft ook Brussel zijn geheimen. La Cantina is zo’n voor de buitenwereld verborgen plekje, waar schrijvers, kunstenaars, filosofen en ander kleurrijk volk dat de wereld herschept, zich ’s avonds thuis voelen. Voor de buffetlunch van 17 euro per kilo zijn er zelfs mannen met witte hemden en dassen, die aan de saaiheid van hun bureau ontsnappen om in La Cantina een uurtje warm exotisme te beleven. Centraal in dit bontgekleurde tafeltheater staat de levendige Maryangela Teixera Gusmâo. Zij waakt als een kloek over het welzijn van haar fans. Maryangela opende tien jaar terug haar eerste La Cantina boven het beruchte café Java. Toen al was haar motto : “Simpel eten voor gecompliceerde mensen.” In haar boek Le banquet de la folie, petites recettes de cuisine d’amour verhaalt zij over haar liefde voor het leven en over de goede keuken, die alleen tot stand kan komen wanneer de kok in een goede bui is. Twee jaar terug verhuisden potten en pannen een blok verder naar de gelijkvloerse verdieping van een zeventiende-eeuws huis in een rustig straatje. Opnieuw creëerde deze ‘engel van de liefde’ met behulp van schamel leger-des-heilsdesign, stoffen patchwork, muurschilderingen en afbeeldingen van Jezus (haar favoriete filosoof) een magische ruimte. Om nu en dan vrij te kunnen nemen, stichtte Maryangela met drie Zuid-Amerikaanse kornuiten een coöperatie.
De keuken van La Cantina is traditioneel Braziliaans en dat betekent veel met geduld gestoofde bereidingen. Om kwaliteit te garanderen, is de spijskaart beknopt. Het beperkte repertoire wordt aangevuld met enkele suggesties. Wij stapten het universum van Maryangela binnen, nestelden ons behaaglijk aan een tafeltje en werden snel opgenomen in de knusse sfeer. Wij kozen alle twee salade com salgadinhos (6,50 euro per persoon) en op tafel kwam een royaal assortiment voorgerechten, zoals Braziliaanse kroketten met stokvis, krab en garnaal, bakbanaan, palmhart, gebakken paddenstoelen en frisse salade van rijst, groenten en verse kruiden. Dat was lekker en goedkoop ! Er waren twee hoofdgerechten en ook die vielen in de smaak. Aan de ene kant van de tafel kwam muqueca de peixe of verse zeebaars gegaard in kokosmelk en palmolie met tomaten, uien, paprika en gebakken maniok (14,50 euro) en aan de andere kant verscheen ximxim de galinha of stoofpot van kip in een saus van palmolie, gemalen cashewnoten en pinda’s met gedroogde garnalen, gember en lekkere wilde rijst (14,50 euro).
Het glas werd die avond gevuld met een Concha y Toro, Casillero del Diablo. Deze aangename Chileense cabernet sauvignon uit 2005 voelde zich best op zijn plaats naast het bontgekruide eten (25,50 euro).
Pieter van Doveren / foto’s Jan Caudron
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier