DECO

Deze vaas (34 cm hoog) komt uit de nalatenschap van een oude tante. Ik vermoed dat ze dateert van rond 1930. Onderaan staat : “Camille Fauré Limoges France”. Betreft het een autentiek en waardevol stuk antiek ?

Dit is een prachtige art-decokreatie uit de jaren ’30. Vazen van Fauré zijn zeldzaam. Zeker in ons land. Camille Fauré (1872-1965) was, samen met Jean Dunand en Claude Linossier, een van de meest vooraanstaande emailkunstenaars van Frankrijk. Zijn werk geniet een internationale reputatie en wordt over de hele wereld verkocht. De vaas is een puur art-decokunstwerk. In die tijd waren rijkelui verzot op technische hoogstandjes. En dit stuk is er zeker een : de vaas is gemaakt uit email, aangebracht op koper. De dekoratie met gestileerde bloemen is karakteristiek voor de jaren ’30. De vorm van de vaas is van Japanse inspiratie. Het gaat om een biezonder stuk uit het oeuvre van Fauré. De meeste vazen, met geometrische decors, zijn een beetje anders van vorm en hebben geen deksel. Maar we twijfelen niet aan de autenciteit van dit stuk. We schatten de waarde, indien gaaf, tussen 70.000 en 90.000 fr.

NEDERLAND

Op dit paneelschilderij (35,5 x 44 cm) staat rechts onderaan de handtekening van “A. Eversen”. Graag wat informatie over de schilder en het voorgestelde dorp. Kunt u ook de waarde ervan bepalen ?

Konservator Norbert Hostyn van het Museum voor Schone Kunsten van Oostende, stelt dat Adrianus Eversen (Amsterdam, 1818 – Delft, 1897) een realistisch schilder was van pittoreske Hollandse stadstaferelen. De man had een grote, nogal stereotiepe produktie van zichten op Amsterdam, Alkmaar, Zaandam en andere Nederlandse steden. Meestal oriënteerde hij zich op een groot monument, zoals een kerk of een stadspoort. Hij animeerde de straten met veel personages. Op basis van deze foto lijkt het om een autentiek werk te gaan. Volgens de konservator ligt de waarde rond de 300.000 fr. Eversen, en het vedute-genre over het algemeen, doen het goed op de internationale kunstmarkt.

NAPOLEON

Graag uw mening over dit meubel. Is het waardevol ?

Het gaat om een typisch meubel uit het Napoleon III-tijdperk. Dit was in Frankrijk de periode van het Second Empire, tussen 1852 en 1870. In die tijd grepen er tal van “revoluties” plaats. Op allerlei gebied. Onder Haussmann werd Parijs heraangelegd. 1851 is ook het jaar van de eerste wereldtentoonstelling. Voor veel Europese landen betekent dit tijdperk de definitieve doorbraak van de industriële revolutie. Als gevolg van die omwentelingen wilde men op veel gebieden breken met het verleden. Onder invloed van de late romantiek werd de kunst extra frivool. Zeker de dekoratieve kunst. Als reaktie op het sobere klassicisme uit de tijd van het Empire en de Restauration, werden de meubels weer met versiering overladen. Dat begon al in de Louis Philippe-periode (ca. 1830-1850). Maar met Napoleon III was het hek van de dam. De interieurs werden donker gekleurd en met goudaksenten verlicht. Veel meubels werden met warme houtsoorten gefineerd. Ebbehout, zoals hier gebruikt, genoot de voorkeur. Dit damesbureau dateert van tussen 1850 en 1870. Typisch daarvoor is de opsmuk met verguld bronsbeslag en porseleinen plaquettes in de stijl van Sèvres. Het is best mogelijk dat deze plaquettes niet eens afkomstig zijn uit de Franse manufaktuur, want deze stijl werd overal gekopieerd. Het is een fraai meubel. Damesbureaus belijmd met bijvoorbeeld amarant of mahonie zijn wel meer in trek dan ebbehout. We schatten de waarde van dit meubel, dat vermoedelijk van Parijse makelij is, op 100.000 fr.

PIET SWIMBERGHE