Piet Swimberghe

SCHNEIDER

“Le Verre Français”. Dat staat op deze vaas (25 cm hoog) vermeld. Ze is waarschijnlijk van rond 1910. Graag een waardebepaling.

Deze vaas komt uit de glasfabriek van de gebroeders Ernest en Charles Schneider. Tussen 1925 en 1930 was het een van de belangrijkste glasfabrieken van Frankrijk. Het glaswerk met “Schneider” gesigneerd, is van hogere artistieke kwaliteit dan voorwerpen waarop “Le Verre Français” staat. Vanaf 1920 gebruikte de fabriek deze titel voor een minder moderne produktielijn. In deze vaas van rond 1925 herkennen we de vroegere art-nouveaustijl. Toch gaat het om een fraai stuk met de mond geblazen glas. Door middel van zuren werd de onderliggende glaslaag te voorschijn gehaald. Deze techniek was erg populair rond 1900 en werd onder meer door Gallé gebruikt. De fries met de panters geeft de vaas extra waarde. We schatten het voorwerp op zo’n 45.000 fr.

WOUTERS

Graag wat uitleg over deze plaasteren plaat van Rik Wouters, “Rayon de soleil”. Op de achterkant staat : “Avec les hommages d’Edouard Taeymans”.

Volgens konservator Norbert Hostyn is dit een van de boeiendste skulpturen die we ooit bespraken. Dit minder bekend gelegenheidswerk van Wouters ontstond in 1907-1908. Een kolenhandelaar, Edouard Taeymans, gaf de kunstenaar die er financieel belabberd voorstond, de opdracht een aantal identieke gipsen te maken. Hij gebruikte ze als relatiegeschenk. Voor Wouters-verzamelaars zijn ze fel begeerd. Bovendien staat de skulptuur van Wouters hoog gekwoteerd, wat vooral te maken heeft met de tentoonstelling in het Provinciaal Museum voor Moderne Kunst in Oostende. Dit stuk is ca. 200.000 fr. waard.

LOETZ

Op deze vaas (29 cm hoog) staat geen signatuur. We vragen ons af of ze enige waarde heeft.

Vermoedelijk tot uw grote verrassing is dit een topstuk. Deze fraaie art-nouveauvaas komt uit een beroemd Boheems atelier, bekend als de “Glasfabriek Johann Loetz Witwe”. Omstreeks 1900 was dit een toonaangevend bedrijf. Het glas van Loetz is vrij gemakkelijk te herkennen aan zijn voyante versiering. Vanaf 1890 bracht het bedrijf glas op de markt met metaalachtige glazuren op. Voor het irizeren werd het voorwerp meestal blootgesteld aan dampen van metaaloxyden. Dit glas, versierd met dunne, evenwijdige draadjes, doopte men “Phänomenglas”. Het is vrij karakteristiek voor Loetz, maar werd ook door het Amerikaanse bedrijf Tiffany gemaakt. Rond 1900 viel het glas van Loetz erg in de smaak bij een rijk publiek. De produktie bleef tot de Eerste Wereldoorlog op een hoog peil. Er werden tal van getalenteerde ontwerpers aangetrokken, zoals Koloman Moser en Joseph Hoffmann. In 1930 werden de ateliers door brand verwoest. Uiteindelijk sloot het bedrijf zijn deuren in 1939.

Niet zozeer de glazen vaas maakt dit objekt biezonder, alswel de bronzen armatuur. Enkel stukken van topkwaliteit werden daarmee versierd. Bijgevolg is dit een zeer zeldzaam stuk. Het is niet gesigneerd. Niet verwonderlijk, want stukken van voor 1914 dragen zelden een merkteken. Deze vaas is van rond 1900. Ze is zeker autentiek. Wat niet kan gezegd worden van het glas dat in de antiekhandel als Loetz wordt aangeboden. Er zijn nogal wat vervalsingen in omloop. De waarde van deze vaas schatten, is niet gemakkelijk wegens het ontbreken van vergelijkingsmateriaal. Maar we schatten haar tenminste op 200.000 tot 250.000 fr.

PIET SWIMBERGHE

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content