KAST

Is deze Vlaams-Duitse kast een kopie of een autentiek meubel ? Zaten er achter de lange panelen naast de deuren ook deurtjes ? Of gaat het om een versiering van een plaatselijke meubelmaker ?

Uw mooie eikehouten linnenkast is ongetwijfeld meer dan twee eeuwen oud, maar een Vlaams-Duits meubel is het niet. Zo’n stijl heeft nooit bestaan. Immers, Limburg behoorde vroeger niet tot Vlaanderen. De meubelkunst stond er onder invloed van Luik en Duitsland. Dit meubel komt welhaast zeker uit Duitsland of een aangrenzend gebied. Meubels uit deze regionen zijn gemakkelijk te herkennen. Meest karakteristiek zijn de smalle paneeltjes naast de deuren. Soms zijn ze uitbundig versierd met kolommen. Het is niet onmogelijk dat deze sobere kast ooit bont beschilderd was met bloemen, dieren of ornamenten. We schatten de waarde van deze antikwiteit op 150.000 fr. Hetgeen niet enorm veel geld is. De klassieke eikehouten meubels zijn immers veel minder in trek dan vroeger. Bovendien gaat het om een grote kast die niet iedereen plaatsen kan.

BUSTE

Deze bronzen buste (18 kg en 42 cm hoog) draagt de signatuur van “E. Villanis”, een nummer en een stempel. Is het een antentiek stuk ?

Volgens konservator Norbert Hostyn was Emmanuel De Villanis (Italië, ca. 1860) in Parijs aktief van (ongeveer) 1880 tot 1920. Deze zeer produktieve bronsbeeldhouwer bespeelde vooral het tema van de vrouw met uitbeeldingen van godinnen, heiligen en romanfiguren. Zijn stijl is typisch voor de jaren 1900, beladen met symbolen en art-nouveau-elementen. Maar alles werd aangepast aan de burgerlijke smaak van het doorsnee publiek. Daarom kruidde hij zijn beelden met een vleugje erotiek. De “Frinette” is één van de meer dan 500 modellen die hij realizeerde. Zijn werken werden in grote oplage gegoten. De inskripties die erop staan, zijn de signatuur, het serienummer en het gietersmerk (het nr. 22 in het standaardwerk van Bermann over bronsgieters). Het beeld lijkt autentiek, dat wil zeggen gegoten tijdens het leven van de kunstenaar en door de gieterij waarmee hij werkte. De waarde zal zo’n 60.000 à 70.000 fr. bedragen. Het onderwerp is immers zeer commercieel.

SIERTIN

Dit kannetje (10 cm hoog) komt uit een erfenis. Op de bodem zijn er cijfers ingeslagen, maar geen tinmerken. Is het oud en waardevol ?

Ik moet u teleurstellen, maar het gaat niet om antiek tin. Dit materiaal wordt siertin of Britannia metal genoemd. Het betreft een legering van tin met 7 % antimoon en 2 % koper. Het materiaal werd vanaf 1770 gebruikt als goedkope imitatie van zilver. Opgepoetst lijkt het er wat op. Gezien het een minderwaardig materiaal is, veroudert het slecht. Dit kannetje in neo-rococo is zo’n honderd jaar oud en amper een paar honderd frank waard.

DRESSER

Ik heb deze eiken kast geërfd. Ze zou uit de achttiende eeuw stammen. Graag een bespreking.

Dit donker gekleurde meubel komt ontegensprekelijk uit Groot-Brittannië. In dit land is het nog steeds de mode om eikehout donker te beitsen. Het gaat om een zogenaamde dresser, ook wel vaisselier genoemd. Dergelijke buffetten werden in heel Groot-Brittannië gemaakt, ook in Wales en Schotland. Dit meubel komt vermoedelijk uit Noord-Engeland. Het kan laat achttiende-eeuws of vroeg negentiende-eeuws zijn. Ik ben er niet helemaal zeker van dat het bordenrek origineel is. Indien wel, dan schatten we de waarde op ongeveer 120.000 à 150.000 fr. De verkoopprijs in de winkel ligt hoger.

PIET SWIMBERGHE