ANN PERNEEL

© CHARLIE DE KEERSMAECKER

Creatieve input kunnen geven, die vrijheid apprecieer ik in een job. Ik heb nog op ambassades gewerkt. Daar ligt alles vast en moet je het uitgestippelde beleid volgen. Dat ligt me toch een pak minder. Ik hou van projecten die kans tot zelfontplooiing bieden.

Zeg nooit nooit. Die les onthoud ik uit het atypische parcours dat ik heb gelopen. Van opleiding ben ik vertaler. Heel toevallig rolde ik de creatieve sector in, via een jobaanbieding bij het Franse exportbureau voor muziek in Berlijn. Die sector gaf me mogelijkheden waar ik nooit op had gerekend. Ik heb het gevoel dat ik nog altijd in een leerproces zit en ik heb geen idee waar het zal eindigen. Weinig stappen waren gepland. Na mijn studie was het : go with the flow. Als ik even stilsta, verbaas ik mij over de groei die ik de voorbije jaren heb doorgemaakt. Een prettige, motiverende vaststelling.

Als meisje van de kust in Brussel gaan studeren was een openbaring. Wat de mensen die ik er ontmoette te vertellen hadden, was zo fascinerend dat ik bij mezelf dacht : waarom ben ik toch aan zee opgegroeid ? Ik kreeg het gevoel dat ik in Koksijde veel gemist had. Pas later besefte ik hoe gelukkig mijn jeugd aan zee écht was. Ik las ooit dat onderzoek had uitgewezen dat het deel van de hersenen dat de boosheid en stress in bedwang houdt bij mensen die in een stad opgroeien minder goed functioneert.

De taalgevoeligheid heb ik van mijn moeder. Het wiskundige talent van mijn vader, die hoogleraar-ingenieur was, heb ik niet geërfd. Mijn keuze voor Duits-Russisch heeft mijn levensloop sterk bepaald. Dat ik in het buitenland ging wonen, was een logisch gevolg.

In Moskou ging mijn wereld helemaal open. Ik was twintig toen ik er tijdens een uitwisselingsjaar woonde. Moskou overweldigde mij en had een enorme impact op mijn ontwikkeling. Ik ontdekte er dat ik een grootstadsmens was geworden : ik heb de vele indrukken en de rijkdom van zo’n stad nodig.

In Berlijn ben ik lang blijven hangen. Dat is een smeltkroes van culturen, geuren, kleuren en smaken. Berlijn slorpt veel energie op, maar gééft er ook veel. Er komt een hoop talent samen. Na tien jaar had ik nog niet het gevoel dat ik er alles kende. Op elk hoekje valt er telkens weer iets nieuws te ontdekken. Het is een van de meest groene Europese steden. De levenskwaliteit is er groot, mensen zijn er niet zo gestrest.

Ik ben niet gauw onder de indruk van ego’s. Die tref je overigens niet alleen bij topmusici aan, je vindt die in alle sectoren. Nee, de contacten die ik in de muziekwereld heb, zijn veeleer stimulerend.

Ik heb nood aan een klankbord. Om die reden is een duobaan voor mij ideaal. Ik voel Benjamin Haemhouts, de artistiek leider en dirigent van Casco Phil, goed aan en vice versa. Hij stelt zich allerminst autoritair op. Staat open voor mijn artistieke ideeën. Ik heb meestal in kleine teams gewerkt en ben daardoor de directe confrontatie en wisselwerking best wel gewend.

Als de subsidies afnemen, kun je afwachten of nieuwe businessmodellen zoeken. Dat laatste doen wij met Casco Phil. Als niet-gesubsidieerd orkest werken wij nauw samen met bedrijven. Niet alleen sponsors, maar ook onze vriendenwerking zijn belangrijke bronnen van financiering. Omdat de Belgische markt snel verzadigd is, is de internationalisering van onze projecten een belangrijke taak die nu op mijn tafel ligt.

Ann Perneel (37) bekleedde na haar studie licentiaat vertaler diverse managementfuncties in de culturele wereld. Sinds kort is ze de nieuwe zakelijk leider van het Belgische kamerorkest annex muziekwerkplaats Casco Phil.

DOOR PETER VAN DYCK & PORTRET CHARLIE DE KEERSMAECKER

“In Moskou ontdekte ik dat ik een grootstadsmens was geworden : ik heb de vele indrukken en de rijkdom van zo’n stad nodig”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content