“Als we onze kinderen in het nieuw steken, zien ze er alle zeven anders uit, dat is de ‘American Outfitters’-look”, zegt een van de Vandemoortele-zussen over hun bedrijf, waar sinds kort de vrouwenlijn voor de grootste omzet zorgt.

Mocht vader nog leven, hij zou best tevreden zijn. Ook al noemt men ons wel eens de Vandemoortele-maffia”, zegt Caroline Vandemoortele. Die vader van Patricia, Nathalie en Caroline was Etienne Vandemoortele uit Nazareth. Hij was het die halfweg de jaren zeventig in de States de legendarische UCLA-sweaters ontdekte en naar België bracht. Later volgden Fruit of the Loom, Hanes en Outerbanks. In 1995 werd de man getroffen door verscheidene hersenbloedingen. Caroline, die bij hem in de zaak werkte, besefte dat het zo niet verder kon en luidde de alarmbel bij haar zussen.

Caroline : “Alles was in één weekend beslist. Van de ene dag op de andere gaven Nathalie (38) en Patricia (36) hun baan op en kwamen in de firma.” Nathalie zou over de centen gaan, Patricia nam de styling voor haar rekening en Caroline (34) zorgde voor de commerciële kant.

Nathalie : “Ik had een goede baan bij General Motors en stond net op het punt om voor het bedrijf naar New York te vertrekken.”

Caroline : “Toen ons vader nog werkte voor Du Pont de Nemours moest hij af en toe naar de VS en op een van die trips, in 1976, heeft hij UCLA-sweaters ontdekt en ingevoerd, met overdonderend succes. Meteen stichtte hij zijn eigen firma Action Wear. Hij had enorm veel charisma, dat zegt iedereen die hem gekend heeft. Daarnaast was hij eigenwijs, een beetje tiranniek zelfs, maar hij gaf ook heel veel liefde. Wij zijn opgevoed door moeder, we hebben in Sint-Martens-Latem een vrije, toffe jeugd gehad. Bij moeder was het de zoete inval. En dat is nu nog zo, de kleinkinderen – dat zijn er intussen als zeven – kunnen er altijd terecht.”

Patricia : “Iedereen woont in Sint-Martens-Latem : mijn zussen, mijn moeder, grootvader, iedereen, behalve ik. Ik woon in Heusden in het huis van mijn vader – mijn ouders waren gescheiden – en ik voel me daar eigenlijk wel alleen. Het is een heel mooi huis, maar ik zou aan de Leie moeten zitten, bij de rest.”

Nathalie : “Patricia is de kok. Zijn we bij elkaar op visite, taxeert Patricia in één oogopslag de inhoud van de koelkast en meldt : Hier steekt genoeg eten in voor een dozijn mensen. We gaan niet op restaurant.”

Patricia : “Koken en ontwerpen gaan goed samen. Ik wil in mijn collecties altijd enkele kleine dingen die het verschil maken. Naar beurzen ga ik niet : ik hoef niet te veel zaken van anderen te zien, want dat blokkeert me.”

Waar vind jij je inspiratie ?

Patricia : In mijn boeken en op straat. Daar voel ik wat de mensen willen en in welke kleuren ze het willen. Ik bewaar natuurlijk altijd de klassieke kleuren : American Outfitters heeft voor 65 procent gevestigde kleuren en 35 procent trendy tinten. En toch moet ik altijd vechten om die nieuwigheden in mijn collectie te krijgen, elk seizoen opnieuw. En dan zeggen ze – ja zij, mijn zussen : “Die kleuren gaan niet verkopen”, maar ik hou vol : “Díe kleuren gaan de klassiekers doen verkopen.” Je moet de mensen doen dromen, want als je elk seizoen met hetzelfde komt aandragen, dan gaan ze ergens anders kijken. Zo is het toch ? Maar elke keer moet ik weer vechten. Nu beginnen ze stilaan hun kwek te houden en krijgen ze wat vertrouwen in hun styliste (lacht). En hoe mooier de collectie is, hoe meer ze mij carte blanche geven.

Hoe definiëren jullie American Outfitters ?

Patricia : Een mix van stijlen. Wij houden rekening met de Indiase trend en ook met de authentieke VS-look en dat mengen we met het hedendaagse straatbeeld, wat dit seizoen zo’n beetje etnisch kleurt. Met bijvoorbeeld een Indiaas rokje met daarboven een sweater met een Amerikaanse print.

Wat is hét ontwerp voor deze winter ?

Patricia : Een beetje de voorbode van zomer 2004, een beetje minder etnisch, een stijl waarin je de kindjes elke dag naar school kunt sturen, maar waarmee ze zich toch onderscheiden van alle andere merken. Ik heb niet graag dat alles er te afgelikt uitziet. Natuurlijk kunnen ze kiezen voor een truitje en een bijpassend rokje, daarom hou ik er altijd rekening mee dat alle blauwen en alle groenen dezelfde zijn, maar ik combineer graag blauw met een tikkeltje oranje en dan een tikkeltje rood, allemaal kleuren die niet zo vanzelfsprekend harmoniëren. Dus, als je bij ons zeven kinderen in het nieuw steekt, zien ze er allemaal verschillend uit. Dát is onze look. Ik zie niet graag een groep mensen in een soort uniform, dat geldt net zo goed voor kinderen.

Caroline : Op de Florentijnse beurs Pitti Bimbo was men zeer enthousiast over onze collecties. Naar Düsseldorf gaan we niet, maar we zitten elk seizoen op de binnenlandse beurzen, Kids Fashion en de andere. Het was ook tof in Milaan, ik ben meegegaan om te zien wie de agent was aan wie we onze collecties in handen zouden geven. We leveren alle kleren hangend, met een koerierdienst, alles netjes voorgewassen en maar een beetje gestreken, dat is de trend vandaag : lichtjes verfrommeld, dat toont beter de mooie materie van de stoffen. Als je alles te fel strijkt, wordt het plat. Al onze geweven stoffen komen overigens van Italiaanse topfabrikanten.

Nathalie : Ik maak altijd heel scherpe prijzen, wat wij de consument bieden is uiteindelijk nog niet zo duur : vergeleken met de concurrenten geven wij meer. Voor ons primeert niet het geld, wij zijn graag trots op ons product.

Waar wordt alles gefabriceerd ?

Nathalie : Via Caroline Biss in Bulgarije en in China, via onze agent in Hongkong. We weten dat het allemaal dure fabrikanten zijn in Shanghai en in die zone boven Hongkong. In 1995 begonnen we met T-shirts met prints voor mannen. Daarna tekende Patricia de eerste kindercollecties. Het is nog maar twee, drie jaar dat we vrouwencollecties maken en de vrouwen zijn nu onze grootste omzet. Het aankooppatroon in onze winkels is zo : eerst gaan de mama’s voor hun kinderen kopen, daarna voor zichzelf en als er dan nog geld overschiet, krijgen de mannen later ook iets, zo eind september, begin oktober.

Wat ik zo buitengewoon vind, is de manier waarop jullie op elkaar afgestemd zijn. Hoe jullie elkaar aanvullen.

(door elkaar) : Dat is onvoorstelbaar, vindt iedereen. Niemand uit onze entourage had dat verwacht. Toen we ermee begonnen, toonde niemand belangstelling ! Tot ze het zelf zagen : “Ze doen dat toch goed, hé, die meisjes Vandemoortele kunnen het wel.” Eén ding moet ons van het hart : van de mannen in onze omgeving die ook een eigen zaak hebben, zijn er maar weinig die met ons over zaken spreken. Als ze onder elkaar zijn wel, dan gaat het van wawawawa. Maar ons in het gesprek betrekken ? Zij houden ook hun vrouw buiten het zakenleven. We hebben het nu niet over onze echtgenoten, die bemoeien zich niet, maar wij sluiten ze ook niet buiten.

Patricia : Soms ben ik daar kwaad om en ga ik erbij staan als de heren kletsen, maar mij vragen ze niets. Zeg ik dan iets over bijvoorbeeld een container hier of daar, dan kijken ze weg of beginnen te praten met iemand anders. Het is blijkbaar een te grote shock, het zijn zij die het geld binnenbrengen en ineens staan daar drie vrouwen die voor niemand hun hand moeten ophouden en die ook nog zeggen wat ze denken.

Caroline : Als wij een man een topfunctie zouden geven, zou hij veel zelfvertrouwen moeten hebben om ons aan te kunnen. We werken met dertig vrouwen en drie mannen. Wij hebben graag vrouwelijke mannen, die hebben affiniteit. Hoewel, er zijn echte mannen die ook dat gevoel hebben. Mijn man is een echte man. Een macho.

Nathalie : Ik ben gescheiden, maar nu ben ik verliefd en hij is een échte man. Maar omdat ik verliefd ben, ben ik niet objectief (schatert).

Patricia : Zelfs mijn kaakbeen trilde toen ik verliefd was. Ik kon mij niet concentreren. Maar dat is al lang geleden. n

Germaine Thijs I Portret Guy Kokken

“In mijn collecties maken enkele kleine dingen het verschil. Naar beurzen ga ik niet : ik hoef niet te veel zaken van anderen te zien, want dat blokkeert me.”

“Eerst gaan de mama’s voor hun kinderen kopen, daarna voor zichzelf en als er dan nog geld overschiet, krijgen de mannen ook iets, zo eind september, begin oktober.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content