Alles voor de kunst

Aan de muur kunstwerken uit de jaren '60 en '70 van onder meer (v.l.n.r.) Luc Peire, Alexander Schleber en Gilbert Swimberghe. De betonnen architectuursculptuur is van Renato Nicolodi. Rechts de bibliotheekhoek van Pierre Chapo. De stoel is van Alvar Aalto, de staande lamp van Angelo Lelli en de zwarte sculptuur van Piet Van Loocke. © Jan Verlinde

Van vintage-antiquair tot kunsthandelaar: de evolutie in de carrière van Bruggeling Dries Vanlandschoote weerspiegelt zich in zijn interieur. We kijken binnen bij een gepassioneerde dealer-verzamelaar.

Verborgen schatten

Vanlandschoote ging op ontdekkingstocht in de omgeving van Brugge en kwam veel kunst en vintage op het spoor uit ateliers die actief waren in de jaren vijftig, zestig en zeventig. Een van hen was Pia Manu, een firma die schouwen en tafels bekleedde met tegels. “Ongelooflijk wat je hier in de omgeving allemaal ontdekt. Ik denk ook aan de beeldhouwwerken en reliëfs van Roger Bonduel en de spiegelinstallaties van Michel Martens. Er was in die tijd een enorme artistieke dynamiek. Dat zie je ook aan de schitterende moderne woningen die toen gebouwd zijn”, legt Dries uit. “Vaak ontdek je in die huizen werken van Luc Peire, Gilbert Swimberghe, Pierre Caille of Renaat Ramon. Zelfs waar je het niet verwacht. Misschien waren er destijds wel meer kunstverzamelaars dan nu. Tegenwoordig is kunst voorbehouden aan een rijke elite, vroeger trof je ze aan in alle sociale klassen.”

Italiaans licht

De wereld van de designhandelaar stopt niet bij de Brugse stadspoorten. Net als veel vintagedealers trekt hij naar Scandinavië en – nóg liever – richting Italië. “In Italië vind ik die rijke artistieke en artisanale traditie terug die ooit ook in Vlaanderen bestond. Elke stad of regio heeft er nog zijn eigen ateliers waar veel kunstenaars, designers en architecten samenwerken. Of het nu gaat om glas, brons of keramiek, de Italianen zijn sterk in de techniek én de afwerking. Ik hou ontzettend van hun lampen. Die hebben vaak sculpturale kwaliteiten en worden meestal op kleine schaal geproduceerd.” Noem Dries gerust een man van het verleden. Je zult hem niet snel betrappen terwijl hij door een interieurmagazine bladert. “Liever lees ik oude tijdschriften. Daarin snuif ik de sfeer van die tijd op en ontdek ik namen die ik nog niet kende”, biecht hij op. “Trends zeggen me weinig. Liever doe ik mijn eigen ding.”

grote kunst

Dat zijn woning in het hartje van Brugge een grote, goedgevulde bibliotheek heeft, hoeft dus niet te verbazen. Hij leeft hier, samen met zijn vrouw en hun dochtertje, tussen de creaties van kunstenaars en designers die hij bewondert. Naast de eettafel staat een manshoge sculptuur van keramist Pierre Caille. Maar dat is niet de enige blikvanger, want midden in de woonkamer botsen we op een imposante architectuurmaquette van de Brusselse kunstenaar Renato Nicolodi. Net zoals zijn vintagezaak stilaan een kunstgalerij wordt, veranderen dus ook zijn privévertrekken. De kunstwerken krijgen er de bovenhand. Ze palmen zelfs stilaan zijn stadstuin in.

Tekst Piet Swimberghe & Foto’s Jan Verlinde

“Moderne trends zeggen me weinig. Ik doe liever ontdekkingen in oude tijdschriften”

“Tegenwoordig is kunst voorbehouden aan een rijke elite, vroeger trof je ze aan in alle sociale klassen”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content