Een pas opgeleverd appartement verbouwen ? Architect Charles Slot bewijst in het Amsterdamse havengebied dat zo’n operatie wel degelijk zin kan hebben.

Een van de vele bewoners van dit opvallende bouwblok, ontworpen door de architecten Diener & Diener, besloot zijn casco appartement door een andere architect, Charles Slot, te laten verbouwen. Zijn interesse in moderne architectuur en nieuwbouwprojecten loodste hem algauw naar dit deel van de stad, het oostelijke havengebied. Op dat moment was net het Skydome van Wiel Arets en het Pireausgebouw opgeleverd en begon het KNSM-eiland wat levendiger te worden ( KNSM herinnert aan de Koninklijke Nederlandsche Stoombootmaatschappij die destijds van hieruit opereerde).

Decennialang was het hier een drukte van je welste. De kilometerslange kaden waren het toneel waar vrachtboten, cruiseschepen, kranen en treinen de hoofdrol speelden ; loodsen en pakhuizen vormden het decor. Daarvan blijven nog een drietal monumentale souvenirs over : het grote Lloyds Hotel, het pakhuis Wilhelmina en loods 6. Vandaag komen de overzeese vrachten elders aan wal, hier wordt gewoond en het liefst in een architectuur van hoog niveau.

“Ik hou enorm van moderne gebouwen en zeker als ze direct aan het water staan. Maar kijk eens naar dit complex, dit staat gewoon in het water”, begint de bewoner enthousiast. “Ik viel voor de strakheid van het gebouw, het staat als een monoliet. Het ontwerp is ook wat verwant met de prachtige architectuur van de Italiaan Aldo Rossi. Het was vooral even uitpluizen welk appartement mijn grootste voorkeur had. Er waren allerlei typen en prijsklassen en ik wilde graag zo laag mogelijk in het gebouw zitten, vanwege het zicht op het water.”

Architect Charles Slot : “De lay-out van het appartement was prima, alleen het was behoorlijk opgedeeld in kleine ruimten en het had een te grote hal. Die hebben we mee opgenomen in het geheel. Halverwege het appartement stond een dichte dwarswand die het doorzicht naar achteren belemmerde. En aan de waterkant was er ook nog een loggia, waardoor je niet dicht genoeg bij het raam en het uitzicht kon komen. Die ruimte trokken we ook bij de woonkamer.”

De lange kast

De bewoner : “Verbouwen was niet mijn eerste idee toen ik het appartement betrok. Ik wilde vooral ruimte creëren en zocht een rustige en sobere uitstraling voor mijn interieur. En tevens was ik op zoek naar een ultieme kast die mijn grote boekverzameling kon herbergen. Via via kwam ik in contact met architect Charles Slot, van wie ik een mooie kantoorverbouwing en -inrichting had gezien. In zijn eerste voorstel kwam door het wegbreken van een van de wanden, een sprong in de keukenwand behoorlijk naar voren en dat vloekte met wat we allebei wilden. Hij vroeg toen of hij de interieuropdracht kon verruimen naar een visie voor het totale appartement. Wat begon met een kast eindigde zo met een nieuw interieur. “

“De oplossing waarmee Charles Slot kwam, bestond uit een zestien meter lange kast die de weggebroken wanden verving.” Charles Slot : “Twee doorgangen wilden we behouden, die van het slaapgedeelte en die naar de keuken. Als een kaarsrechte lijn scheidt de kastenwand het woongedeelte van de functionele ruimten : de slaap- en badkamer, de keuken en de berging. De boekenkast staat ook wat schuin ten opzichte van de andere wanden, waardoor de woonruimte aan de waterkant breder is geworden, de raampartij is er groter. Achtereenvolgens heb je het eetgedeelte achterin, het woongedeelte in het midden en de plek waar de chaise lounge staat van Mies van der Rohe bij de raampartij, waar hij echt tot zijn recht komt.”

De bewoner : “In Parijs zag ik deze meubelcombinatie ergens in een winkel en ik was meteen weg van de krachtige uitstraling, van de zwarten en witten. Dit is voor mij het perfecte ensemble : de sofabank van Eileen Gray, de leren Barcelonafauteuils van Mies van der Rohe, de eettafel van le Corbusier met de bijpassende stoelen van weer Mies van der Rohe. En dan die geweldige lamp van Achille Castiglioni. Voor de verdere materialen- en kleurenkeuze vond ik bruikbare suggesties bij Sven Smit van De Kasstoor in Amsterdam. Een goed advies betaalt zich terug. Dat zie je aan die ingenieuze oplossing met het gordijn. Dat ontwerp is ook van Charles Slot en uitgevoerd door The Frozen Fountain in Amsterdam. Wij wilden de totale ruimte niet alleen aankleden, maar ook iets aan de akoestiek doen. Afhankelijk van de behoefte kan het gordijn, vervaardigd uit een glimmende stof, verder gesloten worden.”

“De lange boekenkast, het hart van de flat, is door Slot ontworpen. Aanvankelijk waren we het oneens over het materiaal en de kleur. Hij zag een donkere kast op een lichte vloer. Ik droomde van een lichte kast op een wengévloer. Dat is het uiteindelijk ook geworden. Die donkere vloer ‘draagt’ de ruimte en het meubilair beter. Hij vormt een echte basis.”

“Ook de keuken vergde een zoektocht. Ik ben van alles gaan bekijken, maar wou een mooie keukencollectie die ‘zwevend’ was uitgevoerd. Charles Slot stelde dan maar voor om een eigen ontwerp door zijn interieurbouwer te laten uitvoeren. Zijn ‘zwevend’ blok oogt trouwens niet als een keuken. Vanuit de kamer lijkt het veeleer een console met een los metalen bovenblad, net als een dressoir.”

“Weet je, ik raad iedereen aan om zich niets te laten dicteren door de structuur van een pand, je kunt die naar eigen inzicht aanpassen. Zolang je het simpel en logisch houdt. Met de klare kijk van een architect of interieurarchitect kom je heel ver, dat is mijn ervaring.”

Tekst Marc Heldens I Foto’s Mark Seelen