In Milaan trapt een defilé van Dolce & Gabbana deze week zaterdag een nieuw seizoen in de mannenmode af. Dat de genodigden van het duo niet alleen de collectie en de gladgeschoren binken op de catwalk zullen becommentariëren, staat nu al vast. In volle kerstperiode gaf een heetgebakerde Stefano Gabbana op Twitter zelf ruchtbaarheid aan het verhoor dat het duo de komende weken te wachten staat. De ontwerpers zullen zich in de rechtbank moeten verdedigen tegen het vermoeden van belastingfraude via een holding in Luxemburg, opgericht in 2004. Volgens openbaar aanklager Laura Pedio zijn de heren de Italiaanse staat honderden miljoenen euro’s schuldig. Een aanklacht die Dolce & Gabbana naast een monsterboete ook een gevangenisstraf van maximum drie jaar kan kosten.

“Ik ben maar een mens”, verdedigde Gabbana achteraf zijn snel verwijderde tweet, waarin hij de belastinginspecteurs ladri (dieven) noemde en ermee dreigde Italië te verlaten. Het openhartige interview dat volgde in het Amerikaanse vakblad Women’s Wear Daily had alle schijn van een charmeoffensief om de schade te beperken. Trendwatchers raden belaagde ondernemers immers al langer aan om hun eigen zwakheden te erkennen. Hoezeer immorele of criminele praktijken ons ook verontwaardigen, we willen berouwvolle zondaars wel een nieuwe kans gunnen.

Ondertussen loopt de hele modesector spitsroeden. Dat bewijst de recente ophef rond Zara (veroordeeld tot een boete wegens slavernijpraktijken bij Braziliaanse toeleveranciers), H&M (beschuldigd van vrouwonvriendelijkheid na gebruik van virtuele computermannequins) of Abercrombie & Fitch. Bij de opening van een vestiging in Brussel kreeg het Amerikaanse label meteen een onderzoek aan zijn been van het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en voor Racismebestrijding wegens zijn personeelsbeleid.

En er wachten de modewereld nog grotere uitdagingen dit jaar, te beginnen met het gehavende consumentenvertrouwen en de terugval van de kledingverkoop in het Westen, in combinatie met stijgende prijzen van ruwe materialen als katoen, wol, zilver en goud. Volgens de recentste cijfers van Fedustria incasseerde de Belgische textielindustrie sinds het begin van de crisis in 2008 een klap van om en bij de twintig procent. “Berichten over werkloosheid en bedreigde spaarcenten moedigen mensen niet aan om meer kleding te kopen, terwijl hun kasten nu al uitpuilen”, vatte Jean-Marc Genis, hoofd van de Franse federatie van kledingwinkeliers, het probleem samen.

Ontwerpers als Alber Elbaz en Manolo Blahnik wezen de voorbije maanden al op de nood om goedkope gimmicks overboord te gooien, échte oplossingen voor verspilling en overconsumptie te bedenken, en desnoods te “koken met aardappelen, eieren en kaas in plaats van kaviaar”. Alleen omarmen fast fashionketens en accessoires spuwende luxehuizen die nieuwe tijdgeest met heel wat minder enthousiasme. Chanel schoot vorig jaar met een kanon op een mug toen het doe-het-zelfinstructies voor een homemade Chanel-T-shirt liet verwijderen van een Belgische modeblog. Het motto van auteur Sofie Valkiers – wie geen groot budget heeft, moet creatief zijn – klonk velen nochtans bekend in de oren.

Grote koerswijzigingen vallen dit jaar dan ook niet te verwachten van mode- en luxehuizen, of het zou achter de schermen moeten zijn. Daar houden managers zich nu bezig met het eigen personeel (sterdesigners à la John Galliano mogen stilaan hun biezen pakken), met nieuwe geldschieters (geïnspireerd door de beursgang van Prada, Ferragamo en Michael Kors) én met elkaar. LVMH telde vorig jaar ruim 6 miljard dollar neer om de controle te verwerven over Bulgari en wil nu Hermès binnenrijven, terwijl VF Corp 2,3 miljard dollar overhad voor Timberland.

In Zwitserland werd de eerste armworsteling van het jaar alvast gewonnen door de Swatch Group. Die is met merken als Breguet en Omega niet alleen ’s lands grootste horlogemaker, maar voorziet ook andere merken van mechanische onderdelen. Die activiteit schroeft de groep nu terug, ten nadele van afnemers als Raymond Weil, Frédérique Constant, Rolex en Tag Heuer. Die moeten op korte termijn wellicht nieuwe toeleveranciers vinden, of de onderdelen zelf vervaardigen, een tijd- en geldrovende operatie. Hoe consumenten beter worden van die machtsstrijd, vertelde het concern er niet bij.

Wim Denolf

IN VOLLE KERSTPERIODE GAF EEN HEETGEBAKERDE STEFANO GABBANA OP TWITTER ZELF RUCHTBAARHEID AAN HET VERHOOR DAT HET DUO DE KOMENDE WEKEN TE WACHTEN STAAT.