08 uur. Mijn Jawbone-armband detecteert beweging en concludeert dat ik wakker ben. Hij alarmeert de koffiemachine in de keuken om een kopje te zetten. Een doppio ristretto alstublieft. Mijn Kolibree-tandenborstel meldt op mijn iPhone dat mijn partner extra bonuspunten heeft verdiend, hij heeft de eerste plaats in de ranglijst ‘beste poetser van het gezin’ gestolen. Hoog tijd om beter te poetsen. Ik lees op mijn LG-koelkast een samenvatting van het ochtendnieuws en stuur op het touchscreen meteen een uitgesproken tweet de wereld in. Net als ik de deur achter mij dichttrek, gaan de Smart Things-lichten in de keuken flikkeren. Hoera, dat wil zeggen dat ik een nieuwe volger heb op Twitter. Ochtendkermis.

08.30 uur. Nog happier word ik als ik onderweg naar het werk geld bespaar vanuit mijn autostoel, want de Nest-thermostaat heeft van mijn auto automatisch doorgekregen dat ik vertrokken ben, en schakelt zichzelf in besparingsmodus. Terwijl ik de update van mijn Withings-weegschaal, over de samenstelling van mijn gewicht vandaag, nalees op mijn iPhone, vertelt mijn Vessyl-drinkbeker me exact hoeveel calorieën mijn ochtendsmoothie telt. Zelfbewust on the go.

14.30 uur. Ik check via mijn Dropcam-app de bewakingscamera’s thuis. De kat danst op tafel. “Foei”, schreeuw ik door de telefoon. Het dier schrikt zich een ongeluk en kijkt verontrust om zich heen naar het baasje dat onder een mantel der onzichtbaarheid lijkt verstopt. Harry Potter in het echt. Aan de voordeur detecteer ik verdachte beweging. Mijn fiets wordt gestolen. Er plakt gelukkig een Tile op, een minuscule antidiefstalbadge die ik overal kan volgen via een app. Zo kan ik zelf politie spelen en vanavond de dief overvallen. Dat verdient een beloning. Ik scan mijn bio-appel met de Lapka-monitor om honderd procent zeker te zijn dat ik niet op het punt sta om pesticiden te verorberen. Gezondheid zit in de details.

19 uur. Babyborrel op het programma. Ik doe de ouders een Teddy The Guardian cadeau. Die meet de temperatuur en hartslag zodat ze op elk moment van de dag, 86.400 seconden op 86.400, de gezondheid van hun kind in de gaten kunnen houden. Alweer een kind gered.

21 uur. Mijn huis detecteert via mijn auto dat ik eraan kom. Nest zet de verwarming aan, het Doorbot-slot zet de voordeur op een kier. Thuiskomen en met open deuren ontvangen worden.

24 uur. Mijn lichaam heeft de onhebbelijke gewoonte om alle warmte uit mijn voeten te onttrekken. IJsklompen worden het, elke dag. Ik kruip in bed. Mijn voeten schuiven tegen mijn partner. Een menselijke chauffage ! Humane warmte, daar kan niets tegenop.

veerle.helsen@knack.be

Veerle Helsen

Ik scan mijn bio-appel met de Lapka om honderd procent zeker te zijn dat ik niet op het punt sta om pesticiden te verorberen