Onvoltooid verleden: vooroorlogs Hotel Brittannia in Knokke-Heist in een nieuw jasje gestopt

De beschermde gevel van Hotel Britannia uit 1927 is een uniek voorbeeld van de Anglo-Normandische kustarchitectuur. © Jürgen de Witte
Wim Denolf
Wim Denolf Wim Denolf is journalist bij Knack Weekend. Liefst schrijft hij elke week over een ander thema.

Een van de laatste hotels uit de vooroorlogse periode in Knokke-Heist wordt gerund door een hoteldynastie met roots in hetzelfde tijdvak: Stefan Vanhollebeke, telg van de derde generatie, verbindt in Hotel Britannia het verleden met de toekomst.

Op weg naar Het Zoute kom je in de Elizabetlaan heel wat fraaie optrekjes tegen, maar zelden dwingen ze zo tot kijken als Hotel Britannia halverwege de Zoute- en de Lippenslaan. Wandelaars en fietsers houden regelmatig halt voor de monumentale gevel in Anglo-Normandische stijl, een pareltje uit 1927 dat niet alleen in het zonlicht wedijvert met de schilderijen van Edward Hopper. Excuses verzinnen om te blijven hangen is niet nodig: na een volledige renovatie van het hotel dit voorjaar wachten aan de voorzijde een aangenaam terras en een beschutte loungeruimte waar ook niet-hotelklanten op adem kunnen komen bij een hapje en een drankje.

Je mag renoveren en innoveren zoveel je wilt, zonder gastvrijheid en klantgerichtheid is het verloren moeite.

‘Hotel Britannia spreekt al heel mijn leven tot mijn verbeelding’, zegt Stefan Vanhollebeke (53), de ondernemer die in Het Zoute ook L’Hôtel Lugano en luxebrasserie La Terrasse du Zoute leidt en het hotel vorig jaar overnam van zijn oudste zus Caroline Vanhollebeke. Zij herinnert zich hoe het gebouw haar in 1989 ‘riep’, hij vertelt haast precies hetzelfde: ‘Hotel Britannia is een jeugdliefde. Het heeft een unieke ziel en geschiedenis, het straalt authenticiteit en klasse uit – als hotelier vind ik het een eer om me daarover te mogen ontfermen.’

Opgroeien op hotel

De oorsprong van het ondertussen 94-jarige etablissement is nauw verbonden met die van de hoteliersfamilie waartoe ook Stefan en Caroline behoren (zie kader). De naam van het hotel verwijst naar de Britse vakantiegangers die Knokke-Heist in de jaren twintig op de toeristische kaart zetten, een ontwikkeling die bij heel wat boerenfamilies en vlashandelaars in de streek hoteliersdromen losmaakte. Grootvader Jozef Vanhollebeke en zijn vrouw staken het vuur aan de lont met L’Hôtel Lugano in 1939, vandaag runnen hun vier kleinkinderen elk hun eigen zaken.

Het rustsalon straalt net zoals de kamers luxe en warmte uit.
Het rustsalon straalt net zoals de kamers luxe en warmte uit.© Jürgen de Witte

‘Ik heb altijd geweten dat ik in de hotelsector wilde werken, net zoals mijn broer Alain en zussen Caroline en Sophie ben ik erin geboren en getogen’, vertelt Stefan. Vader Valentin Vanhollebeke en moeder Nicole runden Hotel Lugano vanaf 1959 – in de zomer sliepen de kinderen in een apart deel van een villa die algauw bij het hotel gevoegd werd, tijdens de sluiting in de wintermaanden verhuisden ze naar de hotelkamers. ‘Als kind vond ik het jammer dat we in de zomer niet op reis gingen met onze ouders zoals andere kinderen,’ bekent Caroline, ‘maar eigenlijk hadden we een fantastische kindertijd. We groeiden op met de kinderen van klanten die vaak jaar na jaar terugkwamen, trokken samen naar het strand en kenden leeftijdsgenoten in het hele land. Mijn ouders waren altijd aanwezig, maar ook altijd bezig met het hotel en de gasten.’

Een opschrift in de lobby verwijst trots naar de lange staat van dienst van de hoteliersfamilie.
Een opschrift in de lobby verwijst trots naar de lange staat van dienst van de hoteliersfamilie.© Jürgen de Witte

Het terras opstellen, tafels dekken en afruimen, drankjes bedienen, receptiewerk: de kinderen Vanhollebeke proefden al op jonge leeftijd van de verschillende facetten van het hotelwezen. Vandaag hebben ze allemaal hun eigen aanpak en stijl, leggen Stefan en Caroline uit, waarbij elk van hen de vrijheid geniet om zijn eigen weg te gaan. ‘Maar we hebben wel allemaal het besef meegekregen dat alles staat of valt met klantvriendelijkheid’, zegt Stefan, die in de nieuwe lobby van Hotel Britannia de slagzin ‘Hospitality runs in our DNA‘ liet aanbrengen. ‘Je mag renoveren en innoveren zoveel je wilt, zonder gastvrijheid en klantgerichtheid is het verloren moeite.’

Het waarom van de deurgreep

Zo herkenbaar als de opgefriste gevel vandaag is, zo drastisch veranderde het interieur van Hotel Britannia de afgelopen maanden. ‘Eigenlijk hebben we zowel de gemeenschappelijke ruimten als de kamers van nul weer opgebouwd’, zegt interieurcoach en -stylist Sophie De Mulder van S-Consultancy, het bureau dat Stefan Vanhollebeke bij de renovatie begeleidde. ‘Het hotel moest zijn familiale karakter en warme uitstraling behouden, maar ook een gevoel van luxe en het hoogste comfort bieden, het soort verwennerij waar je thuis niet over beschikt.’ Zo slonk het aantal kamers naar 26, waardoor ze niet alleen groter werden, maar er nu ook junior suites en suites beschikbaar zijn. Ook ruimten als het knusse rustsalon en de ontbijtzaal nodigen uit tot verpozing.

De lichtrijke ontbijtzaal is ook na het champagneontbijt een uitnodigende plek.
De lichtrijke ontbijtzaal is ook na het champagneontbijt een uitnodigende plek.© Jürgen de Witte

Ondanks de moderne technologie op het vlak van ventilatie en akoestiek en de laadpalen voor elektrische wagens werd voor de interieurs bewust voor klassieke elegantie in warme, rustgevende kleuren gekozen. ‘Veel hotels hebben een strakke en minimalistische look die kil en generisch aanvoelt. Dat wilde Stefan absoluut niet’, legt De Mulder uit. ‘De persoonlijkheid die het hotel vandaag uitstraalt, steunt op maandenlang intens samenwerken. Geen deurgreep of plint of Stefan wist waarom het dat model en geen ander moest zijn.’

Het aantal kamers slonk naar 26, waardoor ze groter werden en er ruimte kwam voor suites zoals hierboven en junior suites.
Het aantal kamers slonk naar 26, waardoor ze groter werden en er ruimte kwam voor suites zoals hierboven en junior suites.© Jürgen de Witte

Of de corona-epidemie de renovatieplannen niet afzwakte? ‘Integendeel, die heeft Stefan alleen maar aangemoedigd om nog verder te gaan. Hij is sowieso iemand die graag investeert in de toekomst, en een van zijn motto’s is dat elke crisis nieuwe kansen biedt. Zo leggen we met het oog op de zakenwereld nu de laatste hand aan een vergaderruimte en eventzaal met de laatste technologische snufjes. Wat niet wegneemt dat we spannende maanden achter de rug hebben. Historische panden als dit zorgen altijd voor verrassingen, en in het geval van een hotel zit je op een bepaald moment ook met een heropeningsdatum en reservaties. Bij een woninginterieur heb je een zekere marge, die hadden we hier niet.’

Vierde generatie

Ook in een ruimer perspectief zijn de vernieuwingsdrang en het uithoudingsvermogen van de hoteldynastie Vanhollebeke opmerkelijk. Waren er midden jaren negentig nog 94 hotels in de badstad, dan zijn dat er tegenwoordig slechts 32. Veranderende vakantiegewoonten, de explosie van het internationale toerisme en de lowcostluchtvaart, de strengere normen inzake brandveiligheid die kleinere hoteliers voor forse investeringen plaatste: allemaal droegen ze bij tot de inkrimping van het Knokse hotelwezen.

Zaakvoerder Stefan Vanhollebeke, gefotografeerd in La Terrasse du Zoute.
Zaakvoerder Stefan Vanhollebeke, gefotografeerd in La Terrasse du Zoute.© Jürgen de Witte

Van stoppen willen de Vanhollebekes echter niet weten. Sterker nog, Stefans dochter Valentine (16) loopt momenteel stage in Britannia, terwijl zoon Maurice (18) vakantiewerk doet in La Terasse du Zoute. Arthur (24), de zoon van Sophie Vanhollebeke, werkt ondertussen als receptionist in Le Manoir du Dragon.

‘Veel collega’s zijn de laatste decennia ingegaan op aanbiedingen van bouwpromotoren, waardoor hotels plaats ruimden voor lucratieve appartementen’, vertelt Stefan, die ook medeoprichter en voorzitter van de vzw Hotel Knokke-Heist is. ‘Dat is voor ons geen optie. De horeca zit in ons bloed, het is ons leven en onze passie – we zouden ons doodvervelen.’ (lacht)

Kamers vanaf 263 euro voor 2 personen per nacht, incl. ontbijt. hotelbritannia.be

Familie Vanhollebeke

1939

Grootvader Jozef Vanhollebeke en zijn echtgenote bouwen in Knokke-Heist L’Hôtel Lugano.

1959

Zoon Valentin Vanhollebeke en zijn vrouw Nicole nemen de zaak over en bouwen ze in de jaren 60 verder uit.

1974

Het duo opent Hotel Locarno, in ’79 gevolgd door Le Manoir du Dragon, dat nu gerund wordt door Caroline en Sophie Vanhollebeke.

1989

Caroline Vanhollebeke neemt Hotel Britannia over.

1990

Sophie Vanhollebeke opent hotel Rose de Chopin, nu Le Petit Chopin.

1994

Stefan Vanhollebeke neemt L’Hôtel Lugano over van zijn ouders. Hij leidt vanaf 1996 ook Hotel Locarno, dat hij in 2007 van de hand doet.

2005

Alain Vanhollebeke opent in Brugge-Damme bed and breakfast Le Coquin.

2009

Stefan Vanhollebeke opent luxebrasserie La Terrasse du Zoute en renoveert het jaar daarna L’Hôtel Lugano.

2019

La Terrasse du Zoute wordt op de Horeca Awards verkozen tot ‘klantvriendelijkste Belgische allround restaurant’, L’Hôtel Lugano wint zilver bij de klantvriendelijkste privéhotels.

Juni 2021

Heropening van Hotel Britannia na zeven maanden renoveren.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content