Iris De Feijter

‘Hoeveel meer aanmoediging heeft een mens nog nodig om de verfroller boven te halen?’

Beige muren, ze horen bij de Belg als baksteen en bier. Lekker veilig, maar ook lekker saai. Waarom wonen we niet met zijn allen in een kleurboek?

Geef maar toe, je hebt ze ook: witte muren. Of beige, of greige of gebroken wit. En het pleisterwerk op de gevel is vast ook bleek of donkergrijs. Een accentmuur daargelaten – liefst in bordeauxrood, limoengroen of retrobehang – zijn onze interieurs nogal kleurloos. Ook de Belgische stijlexportproducten genre Vincent Van Duysen, Axel Vervoordt en Flamant geven het beige voorbeeld. Afgezien van een handvol eclectische decorateurs zoals Gert Voorjans en Jean-Philippe Demeyer , die van weelderige stoffen, drukke prints en felle kleuren hun handelsmerk maakten.

Hoeveel meer aanmoediging heeft een mens nog nodig om de verfroller boven te halen?

Graphique, c’est chic

Dat een kleurrijk interieur niet barok hóéft te zijn, bewijst de nieuwe generatie Belgische kleurlustigen. Onder meer Muller Van Severen, Dries Otten, Atelier Vens Vanbelle en PJMares passen kleur toe op een minimalistischere manier. Met welgemikte kleurplassen beogen ze geen barok, maar een grafisch effect. Hun huizen en meubels ogen strak en modern – zoals de gemiddelde Belg wil in zijn verbouwing. Maar dankzij de felle kleuren is het wél een pak frisser en optimistischer. ‘Kleur zit in al onze realisaties. Al is het een uitdaging om onze klanten te overtuigen, zeker bij felle tinten. Al kost dat tegenwoordig minder moeite dan tien jaar geleden’, vertelt architect Maarten Vanbelle verderop in dit nummer.

Dat kleurangst op interieurgebied afneemt, bewijzen ook de meubelmerken zelf. Naast beige banken produceren ze nu ook knaloranje, smaragdgroene en koningsblauwe. De ‘schuld’ van Instagram, zegt An Bogaerts, journalist en specialist in lifestyletrends. ‘Felgekleurde beelden vallen meer op in de feed en scoren dus beter. Gevolg: designlabels posten vaker knalinterieurs. En doordat wij meer prentjes van gekleurde muren en meubels zien, wennen we eraan. Sterker nog: we willen het thuis ook.’ Voor wie het niet gelooft: surf maar eens rond op Instagram. Zowel jonge als klassiekere merken gaan voor de kleurbijl: Vitra, Ikea, Fritz Hansen, B&B Italia, Roche Bobois, Leolux, Molteni, MDF Italia en ga zo maar door.

Kleur verkoopt

Tot vorige week was er een grote kleurexpo in het nieuwe Londense Design Museum van de Nederlandse ontwerpster en kleurverantwoordelijke bij Vitra, Hella Jongerius. ‘Een manifest voor kleur’, noemde ze het zelf. Als designer vindt ze kleur haast belangrijker dan vorm, schreef ze in haar boek I Don’t Have a Favorite Colour. Ook de Belgische trendwatcher Hilde Francq publiceerde onlangs een kleurboek, Kleur verkoopt, over het commerciële belang van kleur. Francq: ‘Voor 85% van de consumenten is kleur een van de belangrijkste redenen om een product te kopen.’

Mexicaans roze

Ook de architectuur schuwt de verfpot niet. Vorig jaar was er in New York een tentoonstelling over Luis Barragán: Architecture of Colour. De huizen van deze Mexicaanse modernist zijn inderdaad roze, rood, geel en groen: niks was hem te gek. De expo bleek goedbezocht door de creatieve sector. Want kort erna doken op de catwalk zijn gewaagde kleurcombinaties op. Louis Vuitton shootte zelfs een campagne in een Barragán-range. Het bijzondere palet sijpelt ook door naar ons interieur. Roze is momenteel zonder twijfel de belangrijkste kleur. Verfmerk Levis bombardeerde vergrijsd roze vorige week nog tot kleur van het jaar.

Een muur schilderen is gemakkelijker dan hem te verplaatsen

Waarom zijn er eigenlijk zo weinig gekleurde gebouwen, vroeg architect en researcher Jacob Reidel zich onlangs af op Saturated Spaces, een Brits platform rond kleur in architectuur. Wellicht omdat het zo’n subjectieve keuze is, opperde hij. En dus moeilijk te verdedigen tegenover je klanten. Of omdat het te veel neigt naar ornament, een nogal vies woord voor veel hedendaagse architecten. Architecten hebben immers geleerd om te focussen op langetermijnbeslissingen, zoals materialen en constructie. Een muur schilderen is gemakkelijker dan hem verplaatsen, merkt Jacob Reidel droogjes op. Spijtig dat er zo weinig met kleur gewerkt wordt, concludeert hij. ‘Want verf is een eenvoudige, maar effectieve tool. Architecturale kleur is visueel vaak krachtiger dan de stijl of de vorm van een gebouw.’ Hoeveel meer aanmoediging heeft een mens nog nodig om de verfroller boven te halen?

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content