‘De liefde voor mijn betonnen gewelf heeft al heel wat werkmannen de wenkbrauwen doen fronsen’

‘Toen het vals plafond werd gestript, bleken we eigenaar te zijn van een gewelf in ruw beton. Een verrassing waarop we stiekem hadden gehoopt’, schrijft Knack Weekend-redactrice Amélie Rombauts.

Deze intro had ik moeten schrijven aan mijn werktafel op mijn nieuwe adres. Maar een uitgelopen verbouwing gooide roet in het eten. Dat is uiteraard niet helemaal een verrassing: de meeste werfleiders en hun teams lijken in een parallel universum te leven waarin deadlines anders worden geïnterpreteerd dan in de normale wereld. Al is het ook niet alleen hun fout (ik ben wat dat betreft wat diplomatischer dan mijn man): onze originele plannen zijn een tikkeltje veranderd sinds de eerste hamer door de muur ging. Toen het vals plafond van zijn zware houten sierbalken werd gestript bijvoorbeeld, bleken we plots eigenaar te zijn van een gewelf in ruw beton. Een verrassing waarop we stiekem hadden gehoopt gezien de bouwperiode en -stijl van het huis. De post ‘renovatie plafond’ werd meteen van de oorspronkelijke offerte geschrapt. En daar hangen weer nieuwe, onverwachte klussen aan vast.

Een betonnen interieur vind ik allesbehalve zielloos of grauw. Edel kun je de grijze massa niet noemen, maar wel echt en ongerept. What you see is what you get. Van Oscar Niemeyer (die de bijnaam Betonnen Dichter of de Picasso van Beton had) tot Tadao Ando (die volgens de geruchten ooit een bouwvakker aanviel omdat hij de as van zijn sigaret in Ando’s betonmix had laten vallen), architecten uit de hele wereld hebben doorheen de geschiedenis al hun waardering voor het materiaal geuit. Ook de inmiddels 93 jaar oude Belgische architect Juliaan Lampens, die het fantastische Huis Van Wassenhove in Sint-Martens-Latem bouwde. Hij zei ooit in een interview: ‘Ik ben niet verliefd op beton, maar wel op de mogelijkheden die dat materiaal biedt. Het constructieve gebaar dat je als architect stelt, is immers de eerste stap naar schoonheid.’ Zijn het niet net die eerste stappen die je moet koesteren?

De liefde voor mijn betonnen gewelf heeft de afgelopen maand alleszins wat werkmannen de wenkbrauwen doen fronsen. Ze zijn het gewend om zulke ruwe structuren onder ingekaderde, gladde gyprocplaten met ingebouwde spots te verstoppen. Ik heb daarom wat extra exemplaren van deze Deco Special ingeslagen. De volgende keer dat ik mijn werkmannen zie, duw ik hun de drie interieurs waarin beton en hout een glansrol spelen onder de neus. Om dan plagend de betweter uit te hangen met een welgemeende ‘ Zie je wel?!‘.