Terugblik op 2018: 'Ik ben ik nog steeds onder de indruk van de lichtinval in het Antwerps Havenhuis'

'Mama, die boot, dat is jouw kantoor hè?' Dat vragen mijn kinderen altijd als we over de Antwerpse ring rijden. Zelf vind ik het, zeker als het verlicht is, eerder een ruimteschip. Ik werk op de negende verdieping van het Havenhuis en ik denk dat niemand hier in huis verbaasd was toen het gebouw de prijs won. Toen ik deze job kreeg, werkten we nog op het Eilandje. Op mijn eerste dag viel het me op hoeveel collega's de tekening van Hadid als bureaublad hadden ingesteld. Ze keken er echt naar uit. We zijn ook een paar keer op de werf geweest en hebben het letterlijk zien bouwen. De eerste dag waren we allemaal opgewonden en eigenlijk ben ik dat nog elke dag. Ik fiets naar het werk en als ik de mooie fietsbrug aan Park Spoor Noord over rijd en bijna aan de hoek ben, word ik altijd blij. Benieuwd hoe het er die dag uitziet. Zon, regen, mist, het is in alle omstandigheden mooi. Als ik het atrium binnenstap en dwars door het oude gebouw tot aan de nieuwe verdiepingen kan kijken, ben ik nog echt onder de indruk van de schoonheid en de lichtinval. Het is een 'verbouwing' en tot op de vierde verdieping zit je in het oude gebouw. De nieuwe bovenkant wordt ook weleens 'de diamant' genoemd. De vijfde verdieping verbindt alles . Ik hou van licht en lucht en dus ook van die vijfde verdieping, want daar is een schitterend terras. Aangezien we omwille van een duurzaam verluchtingssysteem geen ramen kunnen openzetten, ga ik daar regelmatig een luchtje scheppen. Ook omdat het panorama op de stad en de haven geweldig is. Terwijl ik dit vertel, geniet ik van aan mijn bureau alweer van een schitterende zonsondergang boven de Schelde.'