Op deze poten staat er Societe de Ceramique. Weet u er iets meer over? Is dit Delfts?
Delfts uit Maastricht.
Je zou een omvangrijke dissertatie kunnen maken over al het Delfts aardewerk dat niet uit Delft komt. Het Delfts was eind 19de eeuw zo populair dat het overal werd nagebootst, ook in het ceramiekcentrum Maastricht waar in de 19de eeuw enkele grote bedrijven actief waren. Meest bekend is de fabriek van Petrus Regout. Maar die kreeg er al snel concurrenten bij zoals een bedrijf, gesticht in 1851, dat in 1863 omgedoopt werd tot de Société de Céramique en actief was tot in 1958 om vervolgens samen te smelten met De Sphinx, het bedrijf van de Regouts. De Société de Céramique produceerde gelijkaardig sier- en serviesgoed als De Sphinx, uiteraard met de typisch drukcedors. Zoals dit kaststelletje (= onvolledig) in Delftse stijl. Met een Orient decor. Het Delfts aardewerk is inderdaad geïnspireerd op het Chinese porselein. Het gaat dus om half industriële ceramiek, weliswaar niet in zo’n grote hoeveelheden geproduceerd, wellicht begin 20ste eeuw. De waarde is gering: 25 à 30 euro voor het stel. Let wel, in Nederland zou je er meer voor ophoesten, omdat het daar wel wordt verzameld. We belangstelling heeft reist even naar Maastricht om er de diverse musea en restanten van de fabrieken te bewonderen. Van het bedrijf de Société staat er nog wat recht, zoals de Wiebengahal, de bordenhal en de directeurswoning.
