Dit schilderij is dan al van na de oorlog, maar ademt nog de sfeer uit van voor de oorlog. De auteur, Roger De Backer (Machelen aan de Leie, 1897 – Waregem, 1984) onderging de invloed van Emile Claus en Modest Huys en kwam zo tot het impressionisme. Hij schilderde vooral de Leiestreek, alsook stillevens en begijnhofzichten. Het was dus een traditionele streekschilder die heel lang na de bloei van het impressionisme min of meer op deze wijze bleef borstelen. Daarom heb ik het over een post post post impressionist! Dit werk kan bijvoorbeeld uit de jaren zestig of zeventig stammen, maar heeft nog van een stijl die als rond 1910 in de mode was. Dat is eigenlijk interessant. Ook in de zeventiende eeuw had je schilders die bijvoorbeeld rond 1720 schilderden in de stijl van 1650, maar dan meestal in een wat verwaterde versie, wat hier ook het geval is want het werkje blinkt niet uit qua picturaliteit, noch techniek. Ik wil er alleen op wijzen dat kunststijlen eenmaal en route een lang leven zijn beschoren. Nu heb je bijvoorbeeld heel wat lokale kunstenaars die zich wagen aan conceptuele experimenten. Dat heb je in de architectuur ook, bouwmeester die zich stijlen toeeigenen die al lang passé zijn. Dit is best een interessant fenomeen en zou een mooie doctoraat opleveren! De waarde van dit kitscherige Leielandschap van Roger De Backer is 300 euro waard en niet makkelijk te verkopen.
