Een tijd geleden kocht ik voor een prikje een lotje koperen voorwerpen, van een dame die de metalen ‘rotzooi’ uit haar huis wilde verwijderen. Er zaten enkele mooie messing kandelaars bij, dus daarvoor kocht ik het ganse lotje. De rest zou ik dan wel naar een metaalopkoper brengen. Maar eens thuisgekomen merkte ik ook dit kleinood ertussen. Het viel nogal op door de vorm, het gewicht (370 g voor een toch redelijk klein voorwerpje) en vooral de glans, het was niet geoxideerd.
Iemand vertelde me dat het misschien een wijwatervat is. Weet u er meer over? De hoogte van het ‘vatje’ zelf is 6,5 cm, met het handvat erbij is dit 14,5 cm.
Antiek wijwatervaatje.
Het klopt dit is een antiek wijwatervaatje, bovendien in gotische stijl. Maar niet de gotiek uit de 15de eeuw, doch de neogotiek uit de late 19de eeuw. Het wijwatervaatje gaat terug op oude voorbeelden en lijkt er goed op, maar is een grote 100 jaar oud. Het is best fraai, de waarde ligt rond de 30 euro. Een aardig hebbeding! Het werd welhaast zeker in ons land vervaardigd, want omstreeks 1890 waren er heel wat kopergieterijen die dit konden maken.
