Email Reclamebord

We zijn benieuwd of dit emailbord zeldzaam en waardevol is.

Email Reclamebord.

We gingen voor wat uitleg te rade bij dé specialist terzake, Jan De Plus die over dit onderwerp trouwens al heel wat publiceerde.

Dixit De Plus: Di

t bord is van Nederlandse makelij (Emaillerie Langcat) en dateert van 1953-54-55.

Het was wel degelijk bestemd voor de Belgische markt, vandaar beide landstalen.

Het was een heel bekend merk en je zag deze borden overal in Nederland.

Het is dus niet veel waard en al zeker niet op de Belgische markt. Je mag al blij zijn als je dat verkocht krijgt in België.

100 euro is zeker de max, vrees ik. En dat vind ik eigenlijk al teveel.

Dat het in perfecte staat is, maakt het er niet waardevoller op.

Jan

Extra info:

De Koninklijke P.Sluis Pluimvee- en Vogelvoederfabrieken te Weesperkarspel was vanaf de twintiger jaren tot aan het begin van de jaren zeventig een begrip voor iedereen die zich bezighield met vogels, pluimvee en in een later stadium grootvee.

Of het nu de professionele gebruiker was of de liefhebber met kanariepietjes thuis, Sluis was een begrip voor de beste kwaliteit.

Het bedrijf profileerde zich als A-merk en ondersteunde dat imago met veel en schitterend uitgevoerd reclamemateriaal.

Dit varieerde van sleutelhangers, lepeltjes, geëmailleerde plaquettes, tot eierdopjes, kopjes, asbakken en natuurlijk veel drukwerk, waarvan de kalenders zeer populair waren.

Ook werden er voor de professionele gebruikers artikelen vervaardigd zoals grote geëmailleerde platen en de beroemde haan als windvaan voor op het kippenhok.

De P.Sluis Pluimvee-, Vee- en Vogelvoederfabriek te Weesperkarspel, ontstond uit De Leidsche Zaadwinkel P.Sluis, voorheen G. Eversdijk & Co, die was gevestigd aan de Nieuwe Zijds Voorburgwal 258 te Amsterdam.

Deze winkel verkocht naast groentezaden voor de land- en tuinbouw, ook bloembollen, vogelzaden en siervogels in kooitjes.

Pieter Sluis begon daar te experimenteren met het maken van speciale soorten mengsels voor verschillende soorten vogels.

Dit werd een zodanig succes dat rond 1896 zelfs de dierentuin Artis tot de klantenkring van Sluis behoorde.

In 1905 gingen de zaken zo goed, dat Pieter Sluis verhuisde naar een woonhuis met flink pakhuis aan de Herengracht 199 tot 201. Hij had toen 40 man personeel in dienst.

Hij ging zich steeds meer toeleggen op de vervaardiging van speciaal opfokvoer voor kuikens en kippen.

Zijn “P.Sluis Ochtendvoer” voor kippen, “kanariezangzaad” en “universeelvoer”, alle in speciale merkverpakkingen werden beroemd.

In 1915 kocht Sluis te Weesperkarspel (nu Driemond) een failliete aardappelmeelfabriek op.

Deze werd geheel verbouwd en uitgerust met de voor die tijd meest moderne machines voor het mengen en verpakken van de vogelvoeders.

In 1923 werd daar het eeuwfeest gevierd van Sluis gevierd.

Dit 100-jarig jubileum was overigens gebaseerd op de oprichtingsdatum van de zaadwinkel van Eversdijk.

In feite bestond de firma Sluis in 1923 nog maar 31 jaar!

Op het hoogtepunt van de fabriek, werkten er tussen de 275 en 300 mensen in dienst en werd er geëxporteerd naar alle West-Europese landen en Indonesië, Saoedi-Arabië, Beirut, Curaçao, Suriname en Canada.

In Driemond stond de eigen fabriek, maar er waren ook depots in Leeuwarden, Groningen, Meppel, Hengelo, Zutphen, Eindhoven, Rotterdam en Amsterdam.

Sluis had een eigen voorlichtingsdienst, de STV, de Sluis Technische Voorlichtingsdienst, waar iemand die een zieke kip had, terecht kon. Het probleem werd dan in veel gevallen door een deskundige opgelost.

In 1952 mocht de fabriek het predicaat Koninklijk voeren, waardoor het nu Koninklijke P.Sluis Pluimvee-, Vee- en Vogelvoederfabriek werd.

Ook werden in het land voorlichtingsavonden gehouden om het merk te promoten.

Door de toenemende concurrentie kon, ondanks de goede kwaliteit van de producten, niet worden voorkomen dat de winstgevendheid sterk afnam.

Alle reorganisaties ten spijt kwam het einde van Sluis aan het eind van de jaren zestig, toen Felix/Bonzo in 1969 het vogelvoeder segment van het bedrijf kocht en in Weesperkarspel alleen de mengvoeders achterbleven.

In 1980 kwam er een definitief einde aan Sluis en sloot het bedrijf de deuren.