Wat de aankoop van hun wijnen betreft, kijken de Belgische supermarkten verder dan de Franse grenzen. Zeker nu de Franse prijzen zo hoog gerezen zijn en de Belgische consument meer en meer openstaat voor het niet-Franse werk. Vooral dan in het frisfruitige type van witte wijnen, dat een snelle rotatie kent: snel verkocht is snel verdiend. Onlangs kwam GB uit met een witte wijn uit Oostenrijk. De nasleep van het glycolschandaal begin de jaren ’80, is voor de Oostenrijkse wijnbouw uiteindelijk weldadig geweest: er kwamen strengere productienormen, en een strengere controle op de chaptalisatie (bijsuikeren van het druivensap), en mede daardoor, een algemene stijging van de gemiddelde kwaliteit. Dat allemaal bij een gelijkblijvende prijzenstructuur, precies omwille van het slechte imago, vooral in het buitenland.

In 1995 kwamen twee nieuwe jongeren aan het hoofd van de grote wijncoöperatie van Wachau, de Freie Weingärtner Wachau die 560 hectaren groepeert of 40 procent van de totale productie van het Wachaugebied. Het zijn de bedachtzame bedrijfsleider Willi Klinger en de beroemde oenoloog-wijnmaker Fritz Miesbauer. In het kader van het langlopend programma Wachau 2010, begonnen ze met het moderniseren van het kelderarsenaal, en met een selectie per perceel, waardoor de meest geschikte druivensoort in de beste condities op de meest geschikte percelen terechtkomt. Willi Klinger: “Kwaliteit begint in de wijngaard. De excellente, steile terraspercelen langs de boorden van de Donau genereren wijn van hoge kwaliteit in niet te versmaden hoeveelheden. In 2010 moeten we zowel voor kwaliteit als voor de kwantiteit aan ons optimum zijn.”

Wachau, gelegen op zo’n 65 km ten westen van Wenen langs de boorden van de Donau, is een van de kleinste wijnbouwgebieden van Neder-Oostenrijk: 1366 hectaren of nauwelijks 2,3 procent van de totale Oostenrijkse wijngaardoppervlakte. De belangrijkste druivensoort (60 procent van de wijngaardoppervlakte) is de witte lokale Grüner Veltliner, waar frisse zomerwijn van komt. De rotsachtige en in terrassen aangelegde bodem zou, naar verluidt, bijzonder geschikt zijn voor wijn met finesse en elegantie.

De hier besproken wijn die door GB op de Belgische markt wordt geïntroduceerd, is zo’n Grüner Veltliner, een Qualitätswein uit het Wachaugebied – de laagste rang van de appellation maar in dit geval niet gechaptaliseerd: hij heeft een natuurlijk alcoholgehalte van 11,5 graden en is op inox vergist zonder houtlagering. De term Federspiel op het etiket is een merknaam van de coöperatie voor wijnen uit het medium body-segment. De lichtere wijnen krijgen Steinfelder mee als merk; de meer gestoffeerde Smaragd. De term Federspiel verwijst naar de valkenjacht die destijds bij de lokale adel erg populair was.

Grüner Veltliner, Qualitätswein Wachau 1997.

Freie Weingärtner Wachau.

Heldere, frisgroene, lichtparelende kleur. Een karaktervolle, iets gerookte neus, breed en met eigen Veltliner-aroma’s die iets aan sauvignon doen denken. Friszure, volkomen droge fruitige smaak, maar het zuur is goed verdeeld over het gehele smaakgebied. Mooi gave friszure wijn, duidelijk eens iets anders, moet ook passen bij gerookte zalm. (GB: 199 fr.).

HERWIG VAN HOVE