Vakantie met sneeuw en ontbijt

Uw keuze voor een wintersportplaats verschilt naargelang van uw voorkeuren. Een klein vademecum om niet te verdwalen in het aanbod.

De wintersportsector is bezorgd. Hoe zal de markt er de komende jaren gaan uitzien? Op welk publiek moet voortaan gemikt worden? Eén zaak is zeker: de skifanaten zijn in hoofdzaak babyboomers, maar hun kroost is een stuk minder geneigd om de ski’s aan te binden. Om de ene groep aan te trekken en de andere te behouden, kiezen de wintersportoorden voor specialisatie: familiaal, jong, relax, sportief, enzovoort.

All inclusive in de lift De all-informule valt steeds meer in de smaak. Ook al is de prijs niet de enige factor bij de keuze van een bestemming voor de wintersporten, hij is en blijft een bepalend element. Skivakanties horen tot het duurste segment. Het vervoer, het materiaal, het onderkomen, de skipassen, cursussen, maaltijden, lopen samen al gauw op tot een gepeperde rekening. Dankzij een all inclusive weet de skiër vooraf wat zijn skivakantie zal kosten.

Familievriendelijke skivakantie Enkele skioorden hebben besloten om in te pikken op de vraag naar kinderopvang. In Oostenrijk is dat bijvoorbeeld het geval in Serfaus-Fiss-Ladis, drie traditionele dorpjes die nu helemaal gaan voor de familievriendelijke aanpak. Het is een van de belangrijkste skiresorts van het land met meer dan een miljoen skiërs per seizoen. De toeristen komen uit Duitsland, Zwitserland, de Benelux en Groot-Brittannië, en liefst een kwart van de bezoekers zijn kinderen! Het geheim?

In de dorpen werden speelplaatsen ingericht voor het jonge grut en werd ruimte voorzien om kinderen in te wijden in de wintersport volgens een methode die eigen is aan de plek. Er is ook een eigen mascotte en er zijn speciale kabelbanen voor de kleintjes en selfservicerestaurants die aangepast zijn aan hun grootte. De formule werkt vrij goed en het vakantieoord slaagt er nu zelfs in om van zijn bekendheid gebruik te maken om ook tijdens de zomer activiteiten te ontwikkelen.

Ibiza in de sneeuw Niet alleen de familieformule kent veel aanhangers, er is ook nog een andere, feestelijker tendens die heel wat succes kent. Het Oostenrijkse Ishgl, ook wel het Ibiza van Tirol genoemd, zet alles op een heel specifieke doelgroep. “De categorie van 25 tot 55 jaar, die jong van geest is, over aardig wat koopkracht beschikt en er een nogal heftige levensstijl op na houdt”, luidt de omschrijving van Laurent Vanat, een Zwitserse consultant die gespecialiseerd is in wintersport.

Het is en blijft een kwestie van prijs

Klaarblijkelijk komt het altijd weer neer op de prijs, welke formule u ook kiest. Om een idee te krijgen van de tarieven die gevraagd worden, heeft het Europees Centrum voor de Consument (ECC) een vergelijkende studie gemaakt van de dagprijs voor een skipas voor volwassenen in 197 skigebieden in 20 Europese landen. Het besluit is dat alles afhangt van de aangeboden voorzieningen. Sommige skigebieden bieden slechts 5 km piste, wat behoorlijk kort is als u van kindsbeen gewoon bent om onverschrokken de hellingen te verslinden…

In Gstaad daarentegen ligt 825 km poedersneeuw op u te wachten. Dat is misschien wel wat veel als u twee debuterende kinderen meeneemt en van plan bent om er maar een drietal dagen te vertoeven. De eerste raad die het ECC meegeeft, is dan ook dat u best eerst uw behoeften nagaat alvorens voor het ene of het andere skigebied te kiezen.

Uit de studie blijkt dat Oostenrijk een ruime verscheidenheid aan kleine skigebieden biedt (minder dan 25 km) voor tarieven die tot de goedkoopste behoren: voor 22 euro per dag kunt u bijvoorbeeld al terecht op de pistes van Königsberg of Forsteralm. Voor de skigebieden die een iets ruimere skioppervlakte bieden, vindt u de goedkoopste aanbiedingen allicht in Frankrijk: in de Portes du Mont-Blanc kost een skipas 26 euro per dag en in Peyragudes 32,50 euro.

Als u zich, ten slotte, de geneugten wilt gunnen van een groot skigebied met meer dan 100 km aan pistes, weet dan dat de bekendste niet noodzakelijk ook de duurste zijn: Courchevel en Les 2 Alpes zijn relatief gunstig geprijsd. Verbazend genoeg kunt u daar skiën voor minder dan 40 euro per dag, tegenover meer dan 50 euro in Zwitserland, het weze in Gstaad, Saas Fee of, het duurste van allemaal, Sankt-Moritz (57 euro per dag voor 350 km piste). De grote Spaanse skigebieden horen ook tot de duurste, maar u kunt wel besparen als u verschillende dagen skiet en dat bovendien ook in gezinsverband doet: een gezinsforfait voor zes dagen (twee ouders, twee kinderen) kost 840 euro in Formigal en 826 euro in de Sierra Nevada. Dat komt dus neer ongeveer 35 euro per persoon per dag.

Al die statistieken over de prijs van de skipassen kunnen u helpen om een keuze te maken, maar ga vooral niet alleen daarop af. Bij eenzelfde kwaliteit van voorzieningen (aantal skiliften, verscheidenheid aan pistes, omvang van de skioppervlakte, enzovoort.) zijn de tarieven onderling vergelijkbaar tussen de stations.

Bovendien maakt zo’n forfait slechts 15 tot 20 procent van de totale kostprijs van de vakantie uit. Het heeft dan ook weinig zin om voor een bepaald skigebied te kiezen omdat de skipas er 2 euro minder kost dan in een nabijgelegen resort, als de hotelkamer u drie keer meer kost! De gezinnen doen er bovendien goed aan om na te gaan welke tarieven hun aangeboden worden. In sommige skigebieden ligt de prijs voor een tweede kind soms 25 procent lager en betaalt het derde kind zelfs helemaal niets.

Boterhammen op de piste

U moet dan ook vooral oog hebben voor de kostprijs van de logies. Laurent Vanat benadrukt dat hotels in Frankrijk relatief duur zijn: “U vindt er wel heel wat familiale dorpen van het type Pierre et Vacances. De hotels zijn, gemeten aan het aantal toeristen, vrij zeldzaam en dus duur. Omgekeerd, zijn ze bijzonder talrijk in Oostenrijk, wat de prijs naar beneden trekt.” De consultant wijst er ook op dat het een grote impact heeft op het budget als u ’s middags in een of ander bergrestaurant gaat lunchen, dan wel wanneer u uw boterhammetjes op de piste opeet.

Franceline Beretti