Plastic afval, vistuig waarin ze verstrikt raken en aanvaringen met boten: walvissen ondervinden steeds meer bedreigingen op hun trekroutes. Dat concludeert het Wereld Natuur Fonds (WWF) in een rapport.
Verschillende oceanologen brachten voor WWF de kritieke punten en risico’s voor walvissen in kaart op hun jaarlijkse trekroutes. Die ‘blauwe corridors’ strekken zich uit over duizenden kilometers langs kusten en oceanen. De oceanologen baseerden zich op data die ruim vijftig groepen wetenschappers de afgelopen dertig jaar verzamelden.
Conclusie van het rapport, ‘Protecting blue corridors‘ (Blauwe corridors beschermen), is dat de bedreigingen voor walvissen toenemen, zowel in hun mariene biotopen, waar ze zich voeden, paren en jongen baren, als op hun migratieroutes. Zes van de 13 grootste walvissoorten worden daardoor intussen als bedreigd of kwetsbaar beschouwd, ook al zijn ze al decennia beschermd tegen commerciële visserij, zegt WWF. Zo is de populatie van de noordkaper, die tussen Canada en de VS migreert, met nog maar 336 walvissen op het laagste punt in 20 jaar.
Verstrikking in vistuig, ‘bijvangst’, is een van de meest voorkomende doodsoorzaken. Elk jaar sterven zo bijna 300.000 walvissen, dolfijnen en bruinvissen tussen de Noord- en Zuidpool, klinkt het.
‘Mariene corridors worden steeds meer een gevaarlijke en zelfs dodelijke hindernisbaan voor zeezoogdieren’, zegt WWF-woordvoerder Koen Stuyck in een persbericht. ‘Naast de gevolgen van de industriële visserij maken botsingen met boten, verontreiniging door chemische stoffen en plastic afval, geluidsoverlast onder water, verlies van habitats en klimaatverandering het plaatje compleet.’
WWF zegt dat walvissen nochtans essentieel zijn voor de gezondheid van onze oceanen en ons klimaat. Zo neemt een reuzenwalvis tijdens zijn leven 33 ton CO2 op, evenveel als duizenden bomen in één jaar. ‘Het veiligstellen van kritieke mariene habitats, het beschermen van mensen en het investeren in het behoud van walvissen zijn essentieel voor een gezonde oceaan’, besluit WWF.
