Het bekendste onderdeel is het stierenrennen. Elke dag om acht uur ’s ochtends worden zes vechtstieren en zes tamme runderen door de smalle straten van het centrum naar de arena gejaagd, waar ze ’s avonds door de torero’s worden gedood.
Honderden waaghalzen, de ‘mozos’, rennen op het 825 meter lange traject voor de dieren uit. Het enige ‘wapen’ dat is toegelaten om de dieren op afstand te houden, is een opgerolde krant. Sinds 1924 kwamen 14 lopers om het leven. De laatste was een 62-jarige Spanjaard, die in 2003 het leven liet. Het hele spektakel duurt vaak niet langer dan drie minuten.
Voor de meeste bezoekers is het San Fermin Festival overigens een culinair festijn en een mooie gelegenheid om een week lang met vrienden en familie de lokaal geproduceerde wijnen en heerlijke Spaanse tapas uit het noorden, de pinchos, uit te proberen.
Elke dag om acht uur ’s ochtends worden zes vechtstieren en zes tamme runderen door de smalle straten van het centrum naar de arena gejaagd.
Het San Fermin Festival is een eerbetoon aan Firminus, de beschermheilige van de stad.
De processie tijdens het festival is een traditie die terug gaat tot de 13e eeuw.
De traditionele kledij bestaat uit een witte broek, een wit shirt en een rode sjaal.
De hele stad en duizenden toeristen wonen de opening van de feestelijkheden bij.
Ieder jaar vallen er verschillende gewonden of zelfs doden tijdens het stierenrennen.
Aan feesten is er ook geen gebrek.
’s Avonds worden de stieren in de arena door torero’s gedood.
Niet iedereen is blij met de Fermin feesten. Leden van PETA protesteren tegen het gebruik van de stieren.
Pamplona als de rust is weer gekeerd.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier