Na bijna tachtig jaar onbewoond te zijn, ontwaakt een pastelkleurige villa uit een diepe slaap. Toen ze nog een kleuter was, huppelde wijlen koningin Fabiola hier rond. Vandaag kun je op deze plek vakantie vieren in een betoverende setting die furore maakt op Instagram.
Je loopt er zó voorbij als je niet weet wat zich achter de overwoekerde oude poort met spitsboog verschuilt. Misschien ligt daarin de verklaring waarom Villa Magnan zo lang Biarritz’ best bewaarde geheim bleef. Door voorbijgangers te misleiden wist ze tachtig jaar lang haar art-decoschatten te bewaren. Toeval of niet? ‘Bij de plannen van de architect die op de zolder lagen, vonden we een aquarel van het portaal, ontworpen als valse ruïne’, vertelt Anne Israël, die er vandaag met haar man Jérôme woont. Samen baten ze een familiepension uit, zoals ze het zelf graag noemen. ‘Ik vermoed zelfs dat de stenen gerecupereerd zijn om tot dat resultaat te komen.’
Het contrast maakt het verrassingseffect alleen maar groter. Want eens je de houten deuren openduwt, kom je in een zomers wonderland terecht. Tussen een meer en de Atlantische Oceaan, een drie hectare groot park met eeuwenoude bomen, waarin verschillende dieren vrij ronddrentelen. Hector de ezel, Popo de pony, Johnny de ram, Oona de hond en achter hen een groep kippen en ganzen. Hun spontane huisbezoeken – ook bij gasten – doen heel wat harten smelten op Instagram. ‘Ze maken integraal deel uit van het leven in Villa Magnan. Het terrein is zo groot dat we hun hulp nodig hebben om het te onderhouden. Ze spreken meer tot de verbeelding dan een stel maaiers, toch?’
Zoals Eugénie
Midden in het park verrijst een 1400 vierkante meter grote villa, die Anne liefkozend La Princesse noemt. Twee gebogen stenen trappen met keizerlijke allures leiden naar een terras waarop hemelreikende vensters uitkijken. Ze omlijsten het park in tientallen tableaux vivants.
Biarritz telt wel meer mooie landhuizen. Vooraleer de stad een trekpleister werd voor surfers, werd het de favoriete reisbestemming van keizerin Eugénie, met in haar kielzog de 19de-eeuwse Franse elite, die er plezier in had elkaar te overtroeven met vakantiepaleizen en andere folies. ‘Tot in de jaren 60 was het dé zomerse ontmoetingsplaats voor kunstenaars, intellectuelen en couturiers. Maar op de een of andere manier leek dat stukje geschiedenis uit ieders geheugen gewist’, vertelt Anne. De Parisienne, die jarenlang haar zomers in Biarritz spendeerde, gaf zichzelf een missie. ‘Ik wou een stukje van die sprookjessfeer opnieuw tot leven wekken.’
De zoektocht naar het perfecte pand ging allesbehalve van een leien dakje. Ontmoedigd door de vele tegenvallende locaties en renovaties die ze aantrof, gooide ze uiteindelijk teleurgesteld de handdoek in de ring. ‘Tot ik twee jaar later telefoon kreeg van een makelaar die me ooit ergens rondleidde. Misschien voldeed dit pand wel aan al mijn eisen.’
Aristocratisch cachet
‘Ik werd letterlijk van mijn sokken geblazen’, herinnert Anne zich nog haar eerste indruk van de villa. Jarenlang bracht haar job als modestylist en filmsetdecorateur haar op indrukwekkende plaatsen. ‘Maar dit was anders. Alsof we een ander tijdperk waren binnengetreden. Visconti had er perfect een film kunnen draaien.’ Samen met haar man Jérôme liet ze alles achter – haar hebben en houden in Parijs, haar volwassen kinderen, vrienden, familie en job – om Villa Magnan van de neef van wijlen koningin Fabiola te kopen. Fabiola’s ouders, de markies van Casa Riera en zijn vrouw Blanca de Aragón y Carrillo de Albornoz, lieten het tussen 1927 en 1931 optrekken als vakantieverblijf, getekend door architect Louis Amédée Aragon. Ze schuilden er uiteindelijk vijf jaar lang met hun kinderen terwijl in hun thuisland Spanje de politieke spanning hoog opliep.
Het verfijnde, aristocratische cachet bleef overeind ondanks de decennialange leegstand. En dat heeft La Princesse te danken aan haar betonnen structuur, een primeur in die tijd. De badkamers met art-decomozaïeken bleven vrijwel intact, net als de visgraatparketvloeren en de poederroze muren van de hal en de grande salle. Het palet van blauwe, groene, gele en oranje pastels – zoals de hemel kleurt doorheen de dag – schrijft Anne toe aan modeontwerper Cristobal Balenciaga. ‘Hij was heel nauw verbonden met de markiezin van Casa Riera, die hem heeft ontdekt en gefinancierd. Ook het huidige Balenciagamuseum was eigendom van de familie. Die tinten tonen in mijn ogen hun wederzijdse respect en elegantie.’
Vleugje geheimhouding
Verderop in het park staan drie neo-Baskische personeelswoningen waar gasten – verdeeld over zes kamers – kunnen verblijven. De conciergerie, het huis van de chauffeur en dat van de tuinman. ‘Daar hadden we minder geluk’, klinkt het. ‘De daken, de vensters, alles was in puin.’ De archieven van de architect waarin schetsen, kleurcodes, stof- en andere materiaalmonsters waren bewaard, vormden de basis voor de heropbouw, die anderhalf jaar in beslag nam. Anne richtte ze in zoals ze ooit filmsets creëerde voor Gouden Palm-winnaar Michael Haneke, snuisterend op rommel- en antiekmarkten. Eigenwijs, zonder specifieke stijl, maar met intrigerende objecten en kunstwerken. ‘Ik wou een familiale sfeer, zoals vroeger bij mijn grootmoeder. Artistiek, vrij en chic tegelijk. Buiten de tijd, de stad, de norm…’
Hoewel Villa Magnan met kleine artistieke events, zoals dansvoorstellingen en filmavonden in openlucht, ook af en toe haar deuren openstelt voor externen, blijft een vleugje geheimhouding aan de orde. Pas als je er een verblijf boekt, wordt het juiste adres gedeeld. Villa Magnan is dan ook geen vakantiehuis of hotel, je verblijft er vooral op de droomplek die Anne en Jérôme Israël voor zichzelf en een handvol gelukkigen wisten te creëren.
Een verblijf bij Villa Magnan telt minimaal twee nachten. De prijzen variëren tussen 250 en 380 euro per nacht, inclusief ontbijt in de grote keuken of op het terras van La Princesse.
Enkel te boeken via Instagram @villamagnan.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
