Reizen door Tirol: een ideale mix van cultuur, avontuur en natuur

Wie zegt dat hij of zij op zomervakantie gaat naar Oostenrijk, krijgt hier vaak gemengde reacties op. Maar laat je hierdoor niet afschrikken, het land is absoluut het ontdekken waard. Het is een pareltje voor wie op zoek is naar een actieve vakantie, ten midden van bos en bergen.

Het gebied Alpbachtal Seenland in het zuiden van Tirol in Oostenrijk is een uiterst fijne vakantiebestemming. Als winterbestemming is de plek wellicht goed gekend. Maar laat de ski’s eens op stal en ontdek hier tijdens de zomer- en herfstvakanties een groen Oostenrijk waar je kan kennismaken met een mix van cultuur, avontuur en natuur. Het is een plek die iedereen, jong en oud, kan boeien.

Wie zegt dat hij of zij op zomervakantie gaat naar Oostenrijk, krijgt hier vaak gemengde reacties op. Maar laat je hierdoor niet afschrikken, het land is absoluut het ontdekken waard. Het is een pareltje voor wie op zoek is naar een actieve vakantie, ten midden van bos en bergen. Maar ook voor culturele uitstappen kan je hier terecht. Hoewel Oostenrijk vooral bekend is voor skivakanties in de wintermaanden, hebben ook de warme maanden heel wat te bieden aan toeristen.

Een gebied in Oostenrijk, dat we uitkozen als uitvalsbasis voor onze ontdekking van het land tijdens de zomermaanden, is Alpbachtal Seenland in het zuiden van Tirol. In de streek kan je niet enkel het mooiste bloemendorp van het land bezoeken, Alpbach, maar ook tal van stevige staptochten maken langs bergen en rivieren en stadjes, waarvan Rattenberg een mooi voorbeeld is, bezoeken. De slagzin van het gebied is ‘Tirol Puur’ en dat is niet gelogen. Dit gebied is dé uitgelezen plek om een nog ongerept en puur Oostenrijk te ontdekken. We gingen voor u op tocht en kwamen terug met dit enthousiaste verslag om u te inspireren en om u vakantiekriebels te bezorgen.

Het hartje van Tirol

De streek Alpbachtal Seenland is gelegen in de streek Tirol, net onder de Duitse grens. Hoewel het in vogelvlucht niet ver is van München, kom je meteen na de overgang van het ene land in het andere terecht in het ‘echte’ Oostenrijk. De bekende houten chalets, de bergen, de natuur en het groen verwelkomen je. We kozen als uitvalsbasis voor het dorpje Alpbach, dat in het hart ligt van de streek. Dit prachtige bloemendorp, dat uit een andere eeuw lijkt te komen, is ons vertrekpunt voor daguitstappen. Bij aanvang van ons verblijf, wanneer we ons rond de tafel zetten om een dagverdeling maken om de streek te verkennen, krijgen we ook een ‘Alpbachtal Seenland Card’ toegestopt. Hiermee krijg je als toerist, tijdens de duur van het verblijf, korting bij sommige toeristische attracties. Ik kan haast niet wachten om erop uit te trekken.

Wat zijn de culturele hoogtepunten van de streek?

Om rustig aan onze vakantieweek in Tirol te beginnen, besloten we naar het museum ‘Tiroler Bauernhöfe’ in Kramsach te gaan. Dit museum, waar folklore opnieuw tot leven komt, heeft de verschillende soorten boerderijen uit de geschiedenis van de streek gereconstrueerd. Vergelijk het maar met een Oostenrijks ‘Bokrijk’. In de uitgestrekte weide, met de nagebouwde boerderijen, lopen kinderen nieuwsgierig en enthousiast rond. Ook ik voel de nieuwsgierigheid opborrelen en stap vol curiositeit de boerderijen binnen. De binnenkant was een beetje ontgoocheld en confronterend. Hoe de mensen enkele decennia geleden in de Oostenrijkse bergen leefden, is bijna niet te beschrijven of geloven. Het volledige huis was ingericht in functie van de basisbehoeften én het werk. Meer was er gewoon niet. Vanuit historisch oogpunt is dit bezoek enorm interessant, maar nu werd het toch tijd voor een iets luchtigere activiteit: het stadje Rattenberg.

Wie houdt van gezellige stadjes, die moet zeker eens langsgaan in Rattenberg. Dit stadje, het kleinste van heel Oostenrijk met amper 400 inwoners, is gelegen in de vallei aan de rivier ‘Inn’. Door de eeuwen heen heeft het stadje zich gespecialiseerd in glaskunst en de hoofdstraat is bezaaid met glaswinkels. Een typisch glaskunstwerkje uit de streek is een gekleurde glazen bol op een houten stok. De bedoeling is dat je deze bol plant in je voortuin. Verschillende huizen in de streek hebben dit ‘bolwerk’ in hun tuin staan en je kan als je wil dit hier, in Rattenberg, kopen. Naast de talrijke glaswinkels, kan je in de hoofdstraat ook de confituurzaak ‘Tante Frida’ bezoeken. De Nederlandse Naomi Van der Woerd, een voormalige zwemkampioene, woont en werkt al verscheidene jaren in Oostenrijk toen ze besliste om een eigen confituurzaak uit de grond te stampen. Het winkeltje, met tal van andere leuke spullen, kan je vinden in Rattenberg. De fruitgaarden, die we ook bezocht hebben, vind je in Matzenpark. We laten de winkelstraat achter ons en trekken een beetje verder te voet de heuvel op. Na een korte klim komen we aan aan een eeuwenoud kasteel. Hier bovenaan de berg heb je een wondermooi uitzicht over het stadje en over de vallei.

In Kramsach, een dorpje verderop, heb je een heus ‘Skulpturenpark‘. Na een korte wandeling door het bos kwamen we aan op een open vlakte tussen de steile rotsen. Op deze plek werd een park, waartoe je gratis toegang hebt, aangelegd waarin verschillende standbeelden staan. Het contrast tussen de robuuste natuur en de kunst is groot. Een gedraaide bank of een gevlochten trap, je kan het hier ontdekken. Een knotsgekke combinatie van natuur en kunst, maar eentje die je eigenlijk wel kan boeien. Bovendien waren we helemaal alleen in dit park, wat de ervaring nog specialer maakte.

Van het Skulpturenpark wandelen we een beetje terug naar de Basiliek van Kramsach. Het kerkelijke gebouw is op zich niet zo speciaal, maar het is vooral het aanpalende kerkhof dat een bezoek waard is. Het klinkt misschien wat luguber, maar het loont de moeite om er eens door te wandelen. De begraafplaats straalt, paradoxaal genoeg, een soort van vrolijkheid uit. In tegenstelling tot de vaak grijze en grauwe begraafplaatsen in België, is dit een oase van rust die bezaaid is met een bloementapijt. Bij elk individuele graf brandt een kaarsje. Dit maakt duidelijk dat ze hier bijna dagelijks een bezoekje brengen aan hun verloren dierbaren. Er is absoluut niets droevig aan deze plek.

Laat de natuurmens in je los

De streek nodig uit om de wandelschoenen aan te trekken en de bergen in te dartelen. Het aantal wandelingen, waaruit we kunnen kiezen, brengt mijn hoofd op hol. Ik zelf ga op zoek naar wandelingen die ‘makkelijk, mooi, comfortabel en niet té lang zijn’. Mijn medereiziger is dan weer meer het type van de ‘lange, moeilijke, vooral steile’ wandelingen. Het werd dus zoeken naar een compromis. Omdat het aanbod zo groot is hebben we snel een wandeling kunnen vinden waar we ons beiden konden in vinden. Zo trokken we eerst naar de Berglsteiner Zee. Dit meer kan je bereiken na een wandeling in het bos naar boven. Tijdens het klimmen heb ik wel een paar keer gezucht (het is hier zooo steil), maar eenmaal bovenaan was ik dit al snel vergeten. Het meer is gelegen aan een steile rotspartij en rondom het water tal van planten en bomen. Na een korte wandeling rondom het meer, wilden we nog snel een hapje eten. Was het toch wel niet de sluitingsdag van het restaurant aan het meer. Goed opletten dus.

Naast het wandelen naar meertjes, die minder hoog gelegen zijn, kan je ook de bergen intrekken. Zo kan je de kabelbaan met ‘eitjes’, de ‘Wiedersbergerhornbahn’, nemen. Op enkele minuten tijd brengt deze kabelbaan je naar een hoogte van 1850 meter. In dit wandelgebied heb je een waaier mogelijke wandelroutes, zodat je de staptocht kan aanpassen aan jouw niveau. We kiezen voor een staptocht van middelmatig niveau, ik ben namelijk geen getrainde stapster, omhoog naar de top. We passeren loslopende koeien, bosjes toeristen en bloemen, véél bloemen. Ik kan het dan ook niet laten om af en toe eens met mijn vingers doorheen het bloementapijt te strijken. Een edelweiss, de bekendste bloem uit de Oostenrijkse bergen, heb ik jammer genoeg niet kunnen spotten. Doordat de bloem een iconische status heeft verworven, kom je ze langs wandelpaden vaak niet meer tegen. Wandelaars, met weinig respect voor de natuur, kunnen het niet laten om de bloem te plukken en mee naar huis te nemen. Een schande.

Wie graag wat meer ‘insider-informatie’ wil, die kan op stap gaan met een gids. Geen betere manier, voor de minder of meer ervaren stapper, om je te laten leiden door een kenner van de streek. Wij kwamen in contact met Ossi uit Kramsach. Deze man is bezeten door het gebied waarin hij woont. Hij is zelf natuurgids, maar heeft ook een eigen sportcentrum waar je de keuze hebt uit verschillende avontuurlijke sporten zoals raften. Bij het binnenkomen in zijn zaak, werden we meteen overdonderd door zijn enthousiasme. De goesting om op de zeteltjeslift te stappen, om bovenaan de berg te starten met de wandeling, nam met de minuut toe. Ossi weet enorm veel van de streek en deelt dit ronduit met ons. De wandeling brengt je naar plekken waar je zonder gids misschien niet zou komen. Een staptocht waar we, eenmaal thuis, het nog vaak over gehad hebben. Leuk om weten: tijdens de wandeling met de gids hebben we wél edelweiss-bloemen gezien.

Kom tot rust

Voor zij die liever een echte luilekker vakantie wil, ten midden van bossen en bergen, kunnen ook in deze streek hun hartje ophalen. Het hotel ‘Alpbacherhof’ in Alpbach, het bloemendorp dat uit een ansichtkaart lijkt te komen, is een plek die je deze rust wil aanbieden. Op het eerste gezicht lijkt dit een traditioneel hotel, zonder meer. We zijn bij aankomst niet meteen onder de indruk, tot we binnengingen. En oase van rust waar we zelfs een eigen openhaard op de kamer hebben. Maar helemaal ‘zen’ komen we pas echt in de spa-zone van het hotel. Hier kan je zwemmen of uitrusten na een sauna bezoek op schommelstoelen met zicht op de bergen. Geen gsm’s, laptops of zakelijke conversaties, hier heeft de stilte het voor het zeggen. Na een stevige staptocht doet dit wonderen met het lichaam. Want ook dit is Oostenrijk: het land biedt mogelijkheden voor een stevige dagtocht of een culturele uitstap, maar ook mentaal kan je hier rust vinden. En dat is zalig.

Meer informatie via: http://www.alpbachtal.at/nl Laura Van Roey