De inwoners van het Noorse eiland Sommarøy (‘zomereiland’) willen dat het gebied erkend wordt als een ’tijdvrije’ zone. Elk jaar gaat de zon er bijna zeventig dagen lang niet onder, wat betekent dat de klok er een verwaarloosbare rol speelt.
Als het gaat over plekken waar de tijd blijft stilstaan, hebben mensen het meestal over een volgens oude stijl ingericht café of afgelegen hoeve, maar het Noorse eiland Sommarøy ziet het grootser. Het klinkt onwezenlijk, maar op het eiland verdwijnt de zon zo’n zeventig dagen lang niet. Omdat de zon er elk jaar tussen 18 mei en 26 juli nooit ondergaat, willen de circa 350 inwoners erkend worden als ’tijdvrij’ gebied. Een tijdzone zou er volgens hen compleet achterhaald zijn.
We krijgen aangeleerd dat we ’s avonds naar huis moeten gaan en om 21 uur televisie moeten kijken. We denken er niet eens over na. Maar waarom moet worden gegeten om 17 uur?
‘We hebben handtekeningen verzameld en die hebben intussen het Noorse parlement bereikt. Eigenlijk dienen ze enkel iets te officialiseren dat we al jaren in de praktijk doen’, laat activisit Kjell Ove Hveding weten in een mededeling. ‘We krijgen aangeleerd dat we ’s avonds naar huis moeten gaan en om 21 uur televisie moeten kijken. We denken er niet eens over na. Maar waarom moet worden gegeten om 17 uur? Waarom niet om 22 uur?’, vraagt Hveding zich af. ‘En waarom niet om middernacht voetballen?’
Horloge achterlaten
Met de nieuwe regeling hopen de bewoners komaf te kunnen maken met de traditionele openingsuren. Ze willen meer flexibiliteit verkrijgen opdat ze hun school- en arbeidsuren zelf kunnen invullen. De lokale inwoners hebben alvast een slimme maatregel getroffen om toeristen in een ’tijdvrije’ mindset te krijgen. Zo moet al wie het eiland wil betreden zijn horloge bij de start van zijn bezoek aan de brug achterlaten.
Bij ons zou het misschien voor slaapproblemen zorgen, maar het gebrek aan duisternis deert de inwoners niet. Zij passen zich sinds jaar en dag aan aan de natuur en houden geen rekening meer met de concrete tijd. ‘Er is continu daglicht en dat bepaalt ons ritme’, stelt Hveding. ‘In het midden van de nacht, wat jullie 2 uur zouden noemen, spelen kinderen voetbal, schilderen mensen hun huizen of rijden ze het gras af.’
