Lezen in het land van de rijzende zon: 5 aanraders voor je trip naar Japan
Soms is een bestemming plots populair en Japan is de laatste jaren dé ver-weg-bestemming voor wie zichzelf een cultuurschok cadeau wil doen. Een paar boekentips voor in de koffer, als voorbereiding of om gepast na te genieten.
Nog klassieker en toch vers vertaald h2>
Het hoofdkussenboek – Shonagan
En neem dat maar letterlijk. Sei Shonagan werd geboren in 996 en schopte het tot hofdame van keizerin Teishi. Ze observeerde alles en iedereen om haar heen in die gepriviligeerde wereld, en schreef op wat haar trof. Affaires, roddels, intriges, uitstapjes en ceremoniën, maar ook hoe intens mooi bloesems zijn. Grappig en vaak zelfs ontroerend zijn haar ‘lijstjes’ van bijvoorbeeld gewone dingen die plots heel bijzonder klinken of van dingen waarvan je hart sneller gaat kloppen. Eentje om te koesteren dit boek, en wie weet word je misschien voor even net zo nieuwsgierig en observerend als Shonagan.
De Klassieker h2>
Norwegian Wood – Haruki Murakami
Het boek waarmee Murakami zowel in Japan als in de rest van de wereld naam maakte, is volgens critici zijn meest ‘Japanse’ boek, en daarom perfect leesvoer bij een bezoek aan Tokio. Jong zijn is niet makkelijk, zeker niet als je Toru Watanabe bent, een student in Tokio in 1970. Liefde, verlies, seks, pijn, en de warme melancholie die ook in het Beattlesnummer zit. Een waarschuwing: het gevaar bestaat dat u nog veel meer Murakami wil lezen. En nog veel vaker naar Tokio wil, ook.
Nog klassieker en toch vers vertaald h2>
Het hoofdkussenboek – Shonagan
En neem dat maar letterlijk. Sei Shonagan werd geboren in 996 en schopte het tot hofdame van keizerin Teishi. Ze observeerde alles en iedereen om haar heen in die gepriviligeerde wereld, en schreef op wat haar trof. Affaires, roddels, intriges, uitstapjes en ceremoniën, maar ook hoe intens mooi bloesems zijn. Grappig en vaak zelfs ontroerend zijn haar ‘lijstjes’ van bijvoorbeeld gewone dingen die plots heel bijzonder klinken of van dingen waarvan je hart sneller gaat kloppen. Eentje om te koesteren dit boek, en wie weet word je misschien voor even net zo nieuwsgierig en observerend als Shonagan.
En die van nog een andere buitenstaander h2>
Het geluid van vallende sneeuw – Jannie Regnerus
Kunstenares Jannie Regnerus woonde een jaar in een zuidelijke uithoek Japan en is zo vriendelijk om haar wedervaren daar met ons te delen. Ja, de cliché-matige anekdotes over die ‘rare’ Japanse gewoontes ontbreken niet, maar Regnerus oordeelt niet en is zo eerlijk dat je beseft dat niet alleen de Japanners maar ook wij een beetje raar zijn. Ze deelt gelukkig ook meer dan dat. De bizarre tegenstelling tussen oude gebruiken en moderne spitstechnologie, de hoffelijkheid die bijna verstikkend is met daartegenover de erotische strips en wilde karaoke-avonden, het boek deed ons een beetje denken aan de film Lost in Translation. En we werden ook een klein beetje verliefd op haar studiegenote Etsuko. Absolute aanrader als je van plan bent om naar Japan te reizen, of gewoon nieuwsgierig bent naar het land.
De Klassieker h2>
Norwegian Wood – Haruki Murakami
Het boek waarmee Murakami zowel in Japan als in de rest van de wereld naam maakte, is volgens critici zijn meest ‘Japanse’ boek, en daarom perfect leesvoer bij een bezoek aan Tokio. Jong zijn is niet makkelijk, zeker niet als je Toru Watanabe bent, een student in Tokio in 1970. Liefde, verlies, seks, pijn, en de warme melancholie die ook in het Beattlesnummer zit. Een waarschuwing: het gevaar bestaat dat u nog veel meer Murakami wil lezen. En nog veel vaker naar Tokio wil, ook.
Nog klassieker en toch vers vertaald h2>
Het hoofdkussenboek – Shonagan
En neem dat maar letterlijk. Sei Shonagan werd geboren in 996 en schopte het tot hofdame van keizerin Teishi. Ze observeerde alles en iedereen om haar heen in die gepriviligeerde wereld, en schreef op wat haar trof. Affaires, roddels, intriges, uitstapjes en ceremoniën, maar ook hoe intens mooi bloesems zijn. Grappig en vaak zelfs ontroerend zijn haar ‘lijstjes’ van bijvoorbeeld gewone dingen die plots heel bijzonder klinken of van dingen waarvan je hart sneller gaat kloppen. Eentje om te koesteren dit boek, en wie weet word je misschien voor even net zo nieuwsgierig en observerend als Shonagan.
De blik van een buitenstaander h2>
De niet verhoorde gebeden van Jacob De Zoet – David Mitchell
Mitchell is een van Groot Britannië’s boeiendste schrijvers en dat de man een aantal jaar in Japan heeft lesgegeven, resulteerde onder andere in deze schitterende roman. De Zeeuwse boekhouder Jacob de Zoet wordt in 1799 door de Verenigde Oost Indië Compagnie naar Deshima gestuurd, het enige Japanse eiland -voor de kust van Nagasaki- waar niet Japanners mogen wonen en werken. Hij komt er terecht in een slangennest van intriges, en wordt verliefd op iemand waar hij niet verliefd op mag worden. En zoals we van Mitchell gewoon zijn, weeft hij doorheen dit verhaal nog een tweede, waarbij we Jacobs geliefde volgen naar een sekte-achtig klooster. Toegegeven, met 720 pagina’s is dit geen boek om in je koffer te steken, maar nagenietend thuis zal je hier van smullen.
En die van nog een andere buitenstaander h2>
Het geluid van vallende sneeuw – Jannie Regnerus
Kunstenares Jannie Regnerus woonde een jaar in een zuidelijke uithoek Japan en is zo vriendelijk om haar wedervaren daar met ons te delen. Ja, de cliché-matige anekdotes over die ‘rare’ Japanse gewoontes ontbreken niet, maar Regnerus oordeelt niet en is zo eerlijk dat je beseft dat niet alleen de Japanners maar ook wij een beetje raar zijn. Ze deelt gelukkig ook meer dan dat. De bizarre tegenstelling tussen oude gebruiken en moderne spitstechnologie, de hoffelijkheid die bijna verstikkend is met daartegenover de erotische strips en wilde karaoke-avonden, het boek deed ons een beetje denken aan de film Lost in Translation. En we werden ook een klein beetje verliefd op haar studiegenote Etsuko. Absolute aanrader als je van plan bent om naar Japan te reizen, of gewoon nieuwsgierig bent naar het land.
De Klassieker h2>
Norwegian Wood – Haruki Murakami
Het boek waarmee Murakami zowel in Japan als in de rest van de wereld naam maakte, is volgens critici zijn meest ‘Japanse’ boek, en daarom perfect leesvoer bij een bezoek aan Tokio. Jong zijn is niet makkelijk, zeker niet als je Toru Watanabe bent, een student in Tokio in 1970. Liefde, verlies, seks, pijn, en de warme melancholie die ook in het Beattlesnummer zit. Een waarschuwing: het gevaar bestaat dat u nog veel meer Murakami wil lezen. En nog veel vaker naar Tokio wil, ook.
Nog klassieker en toch vers vertaald h2>
Het hoofdkussenboek – Shonagan
En neem dat maar letterlijk. Sei Shonagan werd geboren in 996 en schopte het tot hofdame van keizerin Teishi. Ze observeerde alles en iedereen om haar heen in die gepriviligeerde wereld, en schreef op wat haar trof. Affaires, roddels, intriges, uitstapjes en ceremoniën, maar ook hoe intens mooi bloesems zijn. Grappig en vaak zelfs ontroerend zijn haar ‘lijstjes’ van bijvoorbeeld gewone dingen die plots heel bijzonder klinken of van dingen waarvan je hart sneller gaat kloppen. Eentje om te koesteren dit boek, en wie weet word je misschien voor even net zo nieuwsgierig en observerend als Shonagan.
Een liefdesverhaal h2>
De tas van de leraar – Hiromi Kawakami
Een liefdesverhaal is ook de ondertitel van het boek. Tsukiko is nog geen veertig, en niet erg gelukkig in de liefde. Maar misschien verandert dat, als ze op een avond een van haar oud-leraars tegenkomt op café. Misschien, want zo makkelijk is het allemaal niet, die aantrekking tussen de vrouw en haar 30 jaar oudere Sensei. Het is een heel Japans, maar tegelijk ook universeel en dus herkenbaar boek. Sensueel ook. We eten en drinken mee, genieten van het veranderen van de seizoenen en het voortgaan van de tijd. Teder, dat is wat wij van dit boek vinden, en het zal je misschien de nodige rust brengen na een hectische dag in een miljoenenstad als Tokio.
De blik van een buitenstaander h2>
De niet verhoorde gebeden van Jacob De Zoet – David Mitchell
Mitchell is een van Groot Britannië’s boeiendste schrijvers en dat de man een aantal jaar in Japan heeft lesgegeven, resulteerde onder andere in deze schitterende roman. De Zeeuwse boekhouder Jacob de Zoet wordt in 1799 door de Verenigde Oost Indië Compagnie naar Deshima gestuurd, het enige Japanse eiland -voor de kust van Nagasaki- waar niet Japanners mogen wonen en werken. Hij komt er terecht in een slangennest van intriges, en wordt verliefd op iemand waar hij niet verliefd op mag worden. En zoals we van Mitchell gewoon zijn, weeft hij doorheen dit verhaal nog een tweede, waarbij we Jacobs geliefde volgen naar een sekte-achtig klooster. Toegegeven, met 720 pagina’s is dit geen boek om in je koffer te steken, maar nagenietend thuis zal je hier van smullen.
En die van nog een andere buitenstaander h2>
Het geluid van vallende sneeuw – Jannie Regnerus
Kunstenares Jannie Regnerus woonde een jaar in een zuidelijke uithoek Japan en is zo vriendelijk om haar wedervaren daar met ons te delen. Ja, de cliché-matige anekdotes over die ‘rare’ Japanse gewoontes ontbreken niet, maar Regnerus oordeelt niet en is zo eerlijk dat je beseft dat niet alleen de Japanners maar ook wij een beetje raar zijn. Ze deelt gelukkig ook meer dan dat. De bizarre tegenstelling tussen oude gebruiken en moderne spitstechnologie, de hoffelijkheid die bijna verstikkend is met daartegenover de erotische strips en wilde karaoke-avonden, het boek deed ons een beetje denken aan de film Lost in Translation. En we werden ook een klein beetje verliefd op haar studiegenote Etsuko. Absolute aanrader als je van plan bent om naar Japan te reizen, of gewoon nieuwsgierig bent naar het land.
De Klassieker h2>
Norwegian Wood – Haruki Murakami
Het boek waarmee Murakami zowel in Japan als in de rest van de wereld naam maakte, is volgens critici zijn meest ‘Japanse’ boek, en daarom perfect leesvoer bij een bezoek aan Tokio. Jong zijn is niet makkelijk, zeker niet als je Toru Watanabe bent, een student in Tokio in 1970. Liefde, verlies, seks, pijn, en de warme melancholie die ook in het Beattlesnummer zit. Een waarschuwing: het gevaar bestaat dat u nog veel meer Murakami wil lezen. En nog veel vaker naar Tokio wil, ook.
Nog klassieker en toch vers vertaald h2>
Het hoofdkussenboek – Shonagan
En neem dat maar letterlijk. Sei Shonagan werd geboren in 996 en schopte het tot hofdame van keizerin Teishi. Ze observeerde alles en iedereen om haar heen in die gepriviligeerde wereld, en schreef op wat haar trof. Affaires, roddels, intriges, uitstapjes en ceremoniën, maar ook hoe intens mooi bloesems zijn. Grappig en vaak zelfs ontroerend zijn haar ‘lijstjes’ van bijvoorbeeld gewone dingen die plots heel bijzonder klinken of van dingen waarvan je hart sneller gaat kloppen. Eentje om te koesteren dit boek, en wie weet word je misschien voor even net zo nieuwsgierig en observerend als Shonagan.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier