Vluchten over de Grote Oceaan zijn langer geworden door veranderende windpatronen als gevolg van de klimaatverandering, blijkt uit onderzoek in Nature Climate Change. Wetenschappers vermoeden dat dit ook in andere werelddelen geldt.
De wetenschappers onderzochten gegevens van duizenden vluchten tussen Hawaï en verschillende grote steden in de VS, waaronder Los Angeles, San Francisco en Seattle. Ze analyseerden de tijdsduur tussen het opstijgen en de landing van de vluchten in de voorbije achttien jaar. Uit die analyse bleek dat elk jaar op die vluchten 133 vlieguren bijkwamen – goed voor één minuut per vlucht. De tendens was hetzelfde voor de vier onderzochte vliegmaatschappijen en bleek onafhankelijk van seizoenen.
Feedback
De wetenschappers vergeleken die data met klimaatgegevens en besluiten dat 88 procent van de tendens toe te wijzen is aan twee klimaatfenomenen: El Niño en de Arctische Oscillatie.
“Patronen in de circulatie van hoge winden zijn de belangrijkste factoren die de vluchttijden beïnvloeden”, zegt Kris Karnauskas van de Woods Hole Oceanographic Institution, de hoofdauteur van de studie. De luchtvaart is momenteel goed voor zo’n 3 procent van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen, stelt de studie in Nature Climate Change, maar de langere vluchten kunnen op zich ook die voetafdruk vergroten.
“Langere vluchttijden betekenen ook een hoger brandstofverbruik. De bijkomende uitstoot van CO2 in de atmosfeer kan dus een feedback loop vormen en de veranderingen in de atmosferische circulatie aanzwengelen.”
De studie hield enkel rekening met vluchten boven de Stille Oceaan, maar de onderzoekers willen ze in een tweede fase uitbreiden naar het totale vluchtverkeer wereldwijd. Karnauskas krijgt voor die enorme taak toegang tot Azure, een cluster van supercomputers die beheerd worden door Microsoft met steun van de Amerikaanse regering.
(IPS)
