Belangrijke gebeurtenissen willen herdenken is een zeer menselijke eigenschap. Maar over de manier waarop we dat doen, zijn we het niet altijd eens. Sommige monumenten worden werkelijkheid, andere komen er, ondanks vergevorderde plannen, uiteindelijk toch niet. CashNetUsa reconstrueerde vijf monumenten die op belangrijke plaatsen in de VS hadden kunnen staan, maar de eindstreep niet haalden.
We kennen Mount Rushmore allemaal als de rots waarin de bustes van de vier Amerikaanse presidenten George Washington, Thomas Jefferson, Theodore Roosevelt en Abraham Lincoln zijn uitgehouwen. Maar het monument had er nog veel grootster uit kunnen zien, namelijk de presidenten in hun volle lengte plus een stuk rotswand met een inscriptie van negen belangijke Amerikaanse gebeurtenissen.
Een monument dat er helemaal niet kwam is dit blinkende beeld ter ere van de democratie. Het idee kwam uit 1954 en was bedoeld om de Aziatische landen aan de andere kant van de Stille Oceaan over te halen om de democratie te omarmen. Maar filantropen, die het goudkleurige beeld zouden betalen, waren er niet van overtuigd dat de inwoners van landen als China het beeld zouden kunnen zien. En dus kon het project in verband met geldgebrek niet doorgaan.
Warenhuismagnaat Rodman Wanamaker wilde een bijzonder monument maken voor de oorspronkelijk inwoners van het Amerikaanse continent. Het gigantische complex zou hoger worden dan het Vrijheidsbeeld. Bovenop een Neo-Azteekse piramide die weer bovenop een Egyptisch museumcomplex zouden worden gebouwd, zou een enorm beeld van een Native American staan pronken. De grond was al aangekocht, maar toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak was dit stukje New York nodig voor een marinebasis.
Mevrouw Clarence Crittenden Calhoun merkte in 1929 op dat er monumenten bestaan ter ere van vechters, denkers, koningen, profeten, zeelui en generaals. Maar nergens is een beeld te vinden ter ere van moeders en dat zijn toch degenen die hun leven wagen om een ander het leven te schenken. Helaas zorgde een hoog oplopende ruzie tussen haar en de ontwerper ervoor dat het gedenkteken geen doorgang kon vinden.
Na de Eerste Wereldoorlog schreef Kansas City een wedstrijd uit om deze zwarte periode te herdenken. Bertram Grosvenor Goodhue ontwierp dit dramatische monument. Maar dit was niet wat de jury in gedachten had. Ze zagen het niet zitten dat de skyline van Kansas City voortaan gedomineerd zou worden door zo’n droefmakend tafereel. In plaats daarvan werd gekozen voor een toren ontworpen door Harold Van Buren Magonigle die je tegenwoordig nog altijd kan bewonderen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier