Deze plaatsen moet je zien in Jordanië

De meest bezochte site van het land en een van de nieuwe zeven wereldwonderen. De wandeling tussen de kronkelige kloof met zijn bijzondere lichtinval (de zogenaamde Siq) is bijna even spectaculair als de vlammende kleuren van het gebergte en de klassieke tempels uitgehouwen in de rotsen. Na een half uur lopen wordt de kloof alsmaar smaller, ineens en in rode tinten gehuld, duikt al Khazneh (de Schat) op. Daarna volgen nog zo’n 500 monumenten waaronder de grote necropool, een Romeins amfitheater, rotsgraven, in de rotsen uitgehouwen woningen en al Deir (het Klooster).

Via deze 1200 meter lange kloof bereik je de stad Petra. Water en wind hebben in de loop van eeuwen een smalle kloof geslepen, op sommige plaatsen maar 3 meter breed, in rotswanden van 200 meter hoog. De wanden zijn versierd met reliëfs, altaren, nissen met beelden en watergeulen om het teveel aan water weg te leiden. De Siq is vrij donker en vormt een prachtig contrast met de plotseling opduikende Khazneh (Schatkamer) die baadt in het zonlicht.

Het bekendste monument in Petra. Het is het eerste dat je ziet wanneer je de Siq uitkomt. De 40 meter hoge en 22 meter brede tempel vormt met zes Corinthische zuilen een symmetrisch geheel. De façade is versierd met paarden, griffioenen, vrouwenbeelden, mythische figuren, een adelaar en een miniatuur tempeltje.

De naam dankt Al Khazneh aan lokale Bedoeïenen die dachten dat het een schatkamer van de farao was. Archeologen denken nu dat de Khazneh geen tempel en ook geen schatkamer, maar een graftombe was.

Wanneer je je weg vervolgt kom je uit bij het Amfitheater, een theater in Griekse stijl uitgehouwen in de rotsen. Het bood aanvankelijk plaats aan 3000 toeschouwers, maar de Romeinen maakten het nog groter zodat er 8000 bezoekers in konden. In het theater vinden tegenwoordig nog optredens plaats onder andere tijdens het Petra Festival in de zomer.

Tegenover het Amfitheater zijn in de rotswand grafkamers voor de koningen van de Nabateeërs uitgehouwen. Ze hebben allemaal een andere vorm en zijn zeer ruim van binnen. Omdat het zonlicht niet naar binnen zie je hier de prachtigste kleurschakeringen.

Dit is het grootste gebouw in Petra. Het lijkt om Al Khazneh, maar is veel minder uitbundig gedecoreerd. Al Deir is volledig uitgehouwen in de rotsen en is 50 meter breed en 40 meter hoog. Het ligt op een rustige plaats op 300 meter hoogte. Je moet 788 treden beklimmen, maar je moeite wordt niet alleen beloond met het prachtige monument, maar ook nog eens met een schitterend uitzicht: aan de ene kant zie je heel Petra liggen en aan de andere kant de Wadi Araba woestijn.

Deze zes meter brede zuilenstraat is het oudste deel van Petra en vormde het centrum van de stad. Van het oorspronkelijke deel zie je niet veel meer. Toen de Romeinen Petra innamen legden ze de straat opnieuw aan.

Deze tempel werd gebouwd in 30 na Christus gebouwd ter ere van Dushara, de belangrijkste God van de Nabateeërs. De tempel was erg belangrijk voor de Nabateeërs en overleefde op miraculeuze wijze alle aardbevingen die Petra troffen. Het is het enige grotere stenen gebouw dat nog overeind staat.

Bij het theater loopt een steil pad omhoog. Het voert je een half uur lang door een schitterend landschap om uiteindelijk een lange, vlakke top te bereiken. Eerst zie je twee zeven meter hoge obelisken en vervolgens de best bewaarde offerplaats uit de Antieke Wereld. Je hebt hier bovendien een adembenemend uitzicht.

Je kan een ander pad naar beneden nemen, via Wadi Farasa. Dit pad voert je langs talloze monumenten zoals een Tuintempel, versierde graven, een leeuwenmonument, huizen en waterkanalen.

Op de Jebel Harun op 1350 meter hoogte zou Aaron, de broer van Mozes, zijn gestorven en begraven liggen. Sinds de 14e eeuw siert een hagelwitte moskee de bergtop. Je kan hier uitkijken over de Wadi Araba, helemaal tot aan de Negev woestijn. Voor de moslims is dit een heilige plek.

Petra in het klein ligt iets ten noorden van het echte Petra. Via een kleine Siq (350 meter lang) met vooraan een klassieke tempel bereik je een soort miniatuurversie van Petra met tempels, graven, huizen en watergeulen. Waarschijnlijk was dit ten tijde van de Nabateeërs een soort buitenwijk van Petra.

Een reis naar Jordanië begin je het beste in de hoofdstad Amman. Deze typische Arabische stad is gebouwd op vele heuvels en behoort tot de oudste steden ter wereld.

In het centrum van Amman proef je de traditionele Arabische sfeer: smalle straatjes met overal kleine winkeltjes en restaurantjes en vooral heel veel drukte.

In de buitenwijken van Amman wonen de rijkere inwoners in brede avenues omzoomd met bomen en bloemen. De statige huizen zijn allemaal wit. Alle gebouwen moeten volgens de wet gemaakt worden van lokale stenen.

Het meest opvallende gebouw in het centrum van Amman. Het goed bewaarde theater werd gebouwd tijdens de heerschappij van keizer Antonius Pius (138-161 na Christus) en biedt plaats aan 6000 toeschouwers. Tegenwoordig vinden er nog geregeld sport- en culturele evenementen plaats.

De Citadel torent boven Amman uit. Hier liggen de restanten van het antieke Rabbath-Ammon: Romeinse, Byzantijnse en vroegere Islamitische opgravingen. De meest indrukwekkende gebouwen zijn al-Qasr (het Paleis) uit de achtste eeuw, de Poort van Hercules (161-166 v. Chr.) en de Byzantijnse kerk, gebouwd in de zesde of zevende eeuw.

Deze moskee werd in 1924 gebouwd in Ottomaanse stijl op de plaats waar vroeger een antieke moskee stond. Het plein rond de moskee is het hart van Amman. Tussen deze moskee en de Citadel ligt de soek, bekend om zijn talloze goudwinkeltjes. De moskee van roze en witte stenen werd in 1987 volledig gerestaureerd.

Deze opvallende blauwe moskee werd in 1990 gebouwd ter ere van koning Abdullah, de overgrootvader van de huidige koning Abdullah. In het museum is ook het Islamitische Museum gevestigd.

Een bezoek aan dit station lijkt wel een tijdmachine die je terugvoert naar de tijd van Lawrence of Arabia. Twee maal per week vertrekt hier een trein naar Damascus, maar verder wordt het station nauwelijks gebruikt. Je vindt er verder een mooie collectie stoomlocomotieven waar je toeristische tochtjes in kan maken en een leuk klein museum.

Dit museum bezit ruim 2000 schilderijen, foto’s, beelden en keramiekwerken van hedendaagse Jordaanse en internationale kunstenaars. Het museum wil culturele diversiteit promoten en de kennis van islamitische kunst en kunst uit ontwikkelingslanden vergroten. Er worden geregeld lezingen, workshops en concerten georganiseerd.

Een honderd jaar oud traditioneel dorpje dat nu is omgevormd tot een charmant centrum met winkeltjes, restaurants en kunstcentra.

Jerash of Gerasa is een van de tien steden van de Decapolis, een federatie van stadstaten aan deze zijde van het Romeinse Rijk. De straten met aan weerszijde zuilen, het theater en verschillende tempels bevinden zich in vrijwel perfecte staat.

Jerash, ook wel het Pompeji van het Midden-Oosten genoemd, ligt op nauwelijks veertig kilometer van Amman. De heuvels kleuren hier groen, met olijfgaarden in de stenige grond.

Jerash is de best bewaarde Romeinse stad buiten Italië en een prachtig voorbeeld van de mix tussen Oost en West: een Romeins stratenplan en een architectuur met Grieks-Romeinse en Oosterse elementen. Van de straten, tempels, baden, pleinen, zuilen, kerken en andere gebouwen is nog veel intact.

Door deze indrukwekkende triomfboog kom je Jerash binnen. De boog werd in 129 gebouwd ter ere van een bezoekje dat de Romeinse keizer Hadrianus aan Jerash bracht.

Één van de favoriete tijdsbestedingen van de Romeinen was het bijwonen van paardenrennen. Daarom bouwden ze in Jerash een hipprodroom van 245 lang en 52 meter breed met tribunes voor 15.000 toeschouwers. Tegenwoordig worden deze races nagebootst door legionairen in vol ornaat.

Een ovaal plein van 90 bij 80 meter omringd door Ionische zuilen dat gebruikt werd voor markten, feesten en vergaderingen. In het midden van het plein staat twee altaren en een fontein uit de 7e eeuw. Onlangs werd in het midden een zuil toegevoegd om de vlam van het Jerash Festival te dragen. Vanaf het forum leidt een trap naar de Zeustempel die in 162 werd gebouwd op de plaats van een nog oudere tempel.

Dit was de hoofdstraat en hét centrum van de stad. Aan weerszijden van de 800 meter lange Cardo lagen brede trottoirs, Corintische zuilen, winkeltjes en een riolering. Van deze straat is nog veel bewaard gebleven, je kan zelfs de sporen van de wielen van de Romeinse triomfwagens nog zien.

In dit theater uit 90 na Chr. Biedt plaats aan 3000 toeschouwers en staat bekend om zijn uitstekende akoestiek. Wanneer je in het midden van het theater staat kunnen de toeschouwers op de achterste rij je luid en duidelijk horen praten.

Deze tempel uit 150 is gewijd aan Artemis, dochter van Zeus en de patroongodin van Jerash. De tempel is weliswaar niet groot, maar 11 van de oorspronkelijke 12 Corintische zuilen staan nog overeind.

Deze fontein uit 191 gewijd aan de nimfen bood welkome verfrissing aan de Romeinen. Vanaf het koepeldak viel het water uit zeven leeuwenkoppen naar beneden in smalle bassins en van daaruit op het trottoir.

Er zijn al zo’n 15 kerken in Jerash opgegraven, maar waarschijnlijk ligt er nog meer verscholen onder het zand. De drie mooiste liggen bij elkaar rondom een centraal atrium. De kerk ter ere van de tweelingbroers St. Cosmos en St. Damian uit 553 heeft de mooiste mozaïekenvloer.

De vloer van de kerk gewijd aan Johannes de Doper uit 531 is beschadigd, maar je kan er nog afbeeldingen van de vier seizoenen, planten, dieren en de steden Alexandrië en Memphis in Egypte herkennen.

De derde kerk werd gebouwd in 530 en bleef in gebruik na de aardbeving in 749. De mozaïekenvloer is in de 8e eeuw volledig vernield door de volgelingen van kalief Yazid die alle afbeeldingen in Jerash liet vernietigen.

Dit museum bezit een fascinerende collectie opgravingen zoals gouden juwelen, munten, glas en stenen theaterkaartjes.

Niet ver van Petra ligt Wadi Rum, één van mooiste woestijngebieden ter wereld en de plaats waar Lawrence of Arabia tijdens de Eerste Wereldoorlog deelnam aan de Arabische Opstand. Een bezoekje aan Wadi Rum geeft je bovendien een unieke kans om kennis te maken met gastvrije Bedoeïenen die je met trots hun woestijn tonen: in een jeep, op een kameel of te voet. Ze assisteren ook klimmers die van heinde en verre komen om de zandstenen klippen te beklimmen.

Wadi Rum was ooit een zeebodem, nu een symfonie van zandduinen en bergen die door weer en wind geboetseerd lijken tot gigantische bloemkolen, rotsbruggen of monolithische tafelbergen die smelten in de gloed van de namiddagzon.

Lawrence of Arabia schreef ooit: ‘Bevangen door ontzag hulde onze minuscule karavaan zich in een doodse stilte, beschaamd om eigen nietigheid tegenover zoiets overweldigends… Alleen in kinderdromen zijn landschappen zo stil en weids.’ Zijn boek ‘Seven Pillars of Wisdom’ over de Arabische Opstand tegen de Ottomanen ten tijde van de Eerste Wereldoorlog waar hij in mee vocht, is genoemd naar de Zeven Pijlers van Wijsheid in Wadi Rum.

In de Wadi Rum moet je je auto op de parkeerplaats achterlaten en de tocht voortzetten per 4×4, te paard of op een dromedaris. De prijzen liggen vast, de reistijden variëren. Het vroege ochtendlicht en de late avondzon zijn uniek.

De Dode Zee ligt 400 meter onder de zeespiegel en is daarmee de laagst gelegen plaats op aarde. Een duik in het romige water waar je niet in kan zwemmen, maar op blijft drijven is een unieke ervaring die geen bezoeker aan zich voorbij mag laten gaan.

Het water van de Dode Zee, een mengsel van zouten en mineralen, heeft bovendien een heilzame werking. Dat was al bekend in de tijd van Cleopatra die hier graag neerstreek met haar gevolg.

De laatste jaren hebben de Jordaniërs op de oevers van de Dode Zee een aantal uiterst luxueuze hotels gebouwd. Dode Zee om te kuren. Tientallen verzekeringen leveren een bijdrage aan deze kuurreizen. Voor werkelijk iedereen heeft baden in de Dode Zee een gunstige invloed op de kwaliteit van huid (én luchtwegen).

De ervaring letterlijk gedragen te worden door het water geeft bovendien een onbeschrijfelijke ontspanning. De heilzame werking van het Dode Zeewater wordt verder versterkt door het klimaat: volop zon (300 dagen per jaar!) en een hoge luchtdruk.

De kloof van Wadi Mujib, door Unesco uitgeroepen tot werelderfgoed, mondt uit in de Dode Zee. In een dor en droog landschap is deze kloof waar altijd water doorheen stroomt een ware oase van prachtige bloemen en planten.

De grote hoogteverschillen – van 400 beneden de zeespiegel tot 900 meter erboven – gecombineerd met de aanwezigheid van water zorgen voor een fantastische biodiversiteit. De spelonken vormen bovendien een uitstekend leefgebied voor wilde katten, hyena’s, wolven, berggeiten en meer dan 100 soorten vogels. Wandelen in de kloof is een waar avontuur en mag enkel onder begeleiding van een gids. Je moet stukken zwemmen (draag daarom zwemkleding onder je kleren) wandelen, klauteren en tegen een 20 meter hoge waterval opklimmen. Er bestaan verschillende langere en korte routes en je kan ook in de kloof overnachten.

Aqaba is de enige kustplaats van Jordanië. Het land koestert haar koraalriffen en zandstranden dan ook als een verborgen schat: massatoerisme wordt geweerd en de onderwaterwereld krijgt alle ruimte om te floreren.

De Golf van Aqaba is een heus duikersparadijs. Zo’n veertig duikscholen zijn het hele jaar open om beginnende en ervaren duikers de schoonheid van de noordoostelijke arm van De Rode Zee te tonen.

Ruim duizend soorten vis, schaal- en schelpdieren en zoogdieren verlevendigen het hele jaar door de kleurige riffen. De populatie wisselt per seizoen. In juni/juli zijn er bijvoorbeeld de walvishaaien, in februari de manta’s. Ook schildpadden, dolfijnen en zeekoeien behoren tot de vele geliefde bezoekers.

Negen maanden van het jaar is het weer in Aqaba aangenaam en zacht. ’s Zomers kan het heet zijn, en is een relaxed schema in de middag aan te raden. Maar duiken is het hele jaar door fris en plezierig. De ongewone verticale stromingen en het zeebriesje staan hiervoor garant.

Hoewel Aqaba geroemd wordt om haar duik- en snorkelfaciliteiten, zijn er tal van andere manieren om te ontspannen en bij te komen van de alledaagse drukte. Vrijwel alle hotels bieden spa- en wellnessprogramma’s. Op de boten met glazen bodems hoef je niet nat te worden om de schatten van de Rode Zee te aanschouwen.

Ook een zeilexcursie langs de kustlijn is een manier om een perfect ontspannen dag te beleven. Schitterende zeilboten varen dagelijks uit en leggen op de mooiste plekjes langs de kust aan.

Madaba staat bekend om zijn Byzantijnse en Vroegchristelijke mozaïeken.

Het bekendst is een mozaïek uit de zesde eeuw met de afbeelding van de oudst bekende kaart van Palestina. Deze mozaïek bevindt zich in de Grieks-Orthodoxe Sint-Georgiuskerk.

Op de plaats waar Mozes het Beloofde Land Moab zag en vervolgens stierf staat een prachtig Byzantijns kerkje met bijzondere mozaïeken.

Net als Mozes kan je hier genieten van een schitterend uitzicht over de Jordaanvalei, de Dode Zee en Jericho en Jeruzalem in Israel.

Het Middeleeuwse Arabische kasteel bij Ajloun in het bosrijke noorden van Jordanië ligt op een heuvel en domineert de omgeving.

Het Ajloun Natuurreservaat ligt in de mooie Ajloun hooglanden, zo’n anderhalf uur rijden ten noorden van Amman. Het is de perfecte omgeving voor wandel- en fietstochten door de uitgestrekte bossen van eiken- en pistachebomen.

Dana Biosphere Reserve is een natuurgebied in het zuiden van Jordanië met diepe kloven en hoge bergen. Je hebt een schitterend uitzicht over de woestijn van Wadi Araba.

In het hart van het bergachtige Dana Natuurreservaat liggen de idyllische lodges van Feynan Ecolodge. Deze eco-lodges zijn door National Geographic Traveler Magazine uitgeroepen tot één van de 25 beste eco-lodges ter wereld.

Dit historische stadje ten noorden van Amman was vroeger de hoofdstad van Jordanië.

De stad Karak ligt 140 kilometer ten zuiden van Amman aan de zogenaamde King’s Highway, in het verleden een belangrijke handelsroute in het Midden-Oosten.

Ten tijde van de Kruistochten was Karak, bekend om zijn twaalfde eeuwse kasteel, een belangrijke plaats. Dat is nog zichtbaar in de vele historische gebouwen die de stad rijk is.

In het woestijngebied rondom Amman liggen verschillende kastelen uit de zesde en zevende eeuw. Ze zijn stuk voor stuk een bezoekje waard.

Enkele namen: Quseir Amra (een badhuis dat op de Lijst van Werelderfgoederen van Unesco staat), Um Qasr, Zarqa, Qasr Kharana, Qasr Azraq en Qasr Mushatta.