Zomerse hittegolven en minimale regenval drogen de meren van Oost-Duitsland uit. Dat gaat ten koste van vissen en planten, en is tekenend voor de klimaatverandering, zeggen wetenschappers, die het ook nog ‘het begin van het einde’ noemen.
Het debiet van de Seddiner See, in de Oost-Duitse deelstaat Brandenburg, slonk de voorbije jaren met gemiddeld 60 cm per jaar. Geograaf Knut Kaiser van het Duitse Onderzoekscentrum voor Geowetenschappen noemt dit het begin van het einde voor de meren in de regio.
Omen van opwarming van de aarde
‘Seddiner is het symbool van de situatie of, om het nog dramatischer te formuleren: het omen van de klimaatverandering in Brandenburg.’ Het meer beslaat 218 hectare en bestaat uit grondwater, waardoor het afhankelijk is van regenval en waterverbruik. Op het hoogtepunt in 2013 was het vol genoeg om op natuurlijke wijze in een kleiner naburig meer te stromen. Anno 2020 staan de pieren langs de waterkant droog. De staat heeft, in verhouding tot haar grootte, het op twee na meeste meren in Duitsland maar is de op één na droogste.
Horrorverhaal voor de regio
Na droogtejaren 2018 en 2019 voorspelt Kaiser dat het meer in 2020 voor het derde jaar op rij enorm zal slinken. ‘Dit is een slecht teken! Je zou het grimmiger kunnen zeggen: het is een horrorverhaal voor het waterlandschap van de regio’, ‘zei hij. De belangrijkste problemen van de Brandenburgse meren komen door de klimaatverandering maar er speelt ook menselijke inpact. Het riet dat het meer reinigt en waar vissen zich voortplanten, zit met laag water en wordt vaak vertrapt door strandgangers. Dalende waterstanden vormen bovendien een probleem voor de lokale visserij, die het nu elders moet gaan zoeken.
Lees ook:
Te laat voor Groenland: ijskap onherstelbaar gekrompen
Samen hangen in het rif: haaien socialer dan gedacht
Aan de lijn: de post-lockdown revival van de hengelsport
Thaise olifanten lijden onder corona
