Rusland

© Reuters

Rusland is verreweg het grootste land ter wereld, maar toeristen kijken meestal niet verder dan Moskou en Sint Petersburg. En dat maakt het immense land uitermate geschikt voor reizigers die nog onontdekte gebieden willen verkennen.

De Russische hoofdstad Moskou is misschien niet eens een mooie stad te noemen, maar in de geschiedenis van het Russische Rijk speelde Moskou een centrale rol en het is daarom zeker een zeer interessante stad. Sint-Petersburg daarentegen is een schitterende stad met Ć©Ć©n van de mooiste musea ter wereld, de Hermitage.

Maar in Rusland liggen heel wat meer steden die de moeite waard zijn. In Jekaterinenburg, hoofdstad van de Oeral, staat bijvoorbeeld op de plaats waar de laatste Russische tsaar en zijn familie werden geƫxecuteerd de Kathedraal van het Bloed. Kazan aan de oevers van de Wolga is de hoofdstad van de cultuur van de Tataren, een van oorsprong Mongoolse stam die in de dertiende eeuw Rusland veroverde.

In Volgograd, het vroegere Stalingrad, staat op een heuvel een gigantisch oorlogsmonument ter herdenking van de beslissende slag in de Tweede Wereldoorlog. Kizhi, een eiland in het Onega meer, staat dan weer bekend om zijn verzameling traditionele houten kerken.

En Sochi, een populaire en mondaine badplaats aan de Zwarte Zee, is alles wat je niet verwacht van Rusland: brede zonovergoten stranden, subtropische planten, extravagante gebouwen en overal gezellige terrasjes. In 2014 zullen hier trouwens de Olympische Winterspelen plaatsvinden.

Iets ten noorden van Moskou in Vladimir begint de zogenaamde Gouden Ring, een toeristische route langs twintig historische stadjes die een belangrijke rol hebben gespeeld in de Russische geschiedenis en in het ontstaan van de Russisch Orthodoxe kerk. Het zijn een soort openluchtmusea waarin je het Rusland van de twaalfde tot de achttiende eeuw ziet herleven.

Een tocht met de Trans-Siberiƫ express van Moskou naar Vladivostok, een rit van 9000 kilometer, geeft je een goede indruk van de omvang van het gigantische land. Dagen achter een stuk rijd je door eindeloze berken- en pijnboombossen. Onderweg passeer je kleine stadjes waar eeuwenoude kloosters en kastelen bewaard zijn gebleven.

De trein brengt je ook naar de Siberische hoofdstad Irkutsk en langs het Baikalmeer. Tsjechov noemde Irkutsk ‘het Parijs van SiberiĆ«’, maar daar is niet veel van overgebleven. Het is nu een stad met troosteloze woonkazernes en versleten houten huizen met een dun laagje afgebladderde verf. Niet een plaats om vrolijk van te worden.

De meeste bezoekers reizen dan ook zo snel mogelijk door naar het Baikalmeer, met 1620 meter het diepste meer ter wereld en tegelijk ƩƩn van de oudste. Het meer is net zo groot als Belgiƫ en wordt omringd door een prachtige natuur van bergen, bossen, stranden en in het voorjaar kleurrijke bloemen. Voor boottochten op het donkerblauwe water moet je in Listvyanka zijn, een aardig dorpje met typische izbas, houten huisjes met kunstig bewerkte dakranden en raamlijsten.

Eindpunt van de lange treinreis is Vladivostok op de grens met China en Japan. Deze stad wordt wel het San Francisco van Rusland genoemd om zijn schuine straatjes. Daarnaast is deze havenstad een belangrijk cultureel centrum met onder andere een archeologisch en etnografisch museum, een boekenmuseum, een krijgshistorisch museum, een wetenschapsmuseum en verschillende kunstgalerijen en expositiecentra.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content